** Το δικαίωμα των χρηστών του Twitter στην ανωνυμία, επιλέγοντας ψευδώνυμο αντί για τα πραγματικά τους στοιχεία, είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει και θα συνεχίσει να απασχολεί.
** Πέραν των όποιων -τεκμηριωμένων- απόψεων έχουν κατατεθεί, η ίδια η φύση και οι κανόνες του μέσου είναι αυτά που ορίζουν τα όρια.
** Για παράδειγμα, ένας λογαριασμός με ψευδώνυμο που δημοσιεύει συνταγές ή που αναφέρεται στην καθημερινότητά του συνήθως δεν προβληματίζει τους στρατούς των κομματικών τρολ.
** Δεν ισχύει φυσικά το ίδιο αν ο συγκεκριμένος (του παραδείγματος) λογαριασμός παίρνει πολιτική θέση.
** Σε αυτήν την περίπτωση θα είναι -για τους αντιπάλους- «πληρωμένος», «κομματικό τρολ», που ουσιαστικά του έχει (ή πρέπει να του) αφαιρεθεί η δυνατότητα αξιόπιστης/ανιδιοτελούς έκφρασης των απόψεών του με κάθε διαδικτυακό τρόπο.
** Το ελληνικό Twitter έχει γεμίσει από τέτοιες στρατιές – έχουμε αναφερθεί και στα προηγούμενα φύλλα.
** Θυμίζουμε μονάχα την περίπτωση του χρήστη «galaxyarchis», ο οποίος μάλιστα βεβηλώθηκε μετά θάνατον ακόμα και από αρχηγό κόμματος της αντιπολίτευσης.
** Πρόσφατα εντοπίστηκε ακόμα ένα παράδειγμα, με την προσπάθεια διαπόμπευσης χρήστη να παίρνει τη μορφή παραβίασης των προσωπικών δεδομένων και προσωπικής (διαδικτυακής) εξόντωσης.
** Ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τη διαδικτυακή δράση των χρηστών που έχουν επιλέξει το δικαίωμα στην ανωνυμία -εφόσον δεν τελούνται αξιόποινες πράξεις-, στο σύνολό τους παραμένουν στο πλαίσιο που το ίδιο το μέσο έχει ορίσει.