Λάβαμε από το δημοσιογράφο Σπύρο Φρεμεντίτη και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή. Η περίληψη της απάντησης υπάρχει και στην έντυπη έκδοση του “Π” που κυκλοφορεί σήμερα:
Κύριε διευθυντά,
Στη σελίδα 17 της 28ης -8-2011 της εφημερίδας σας, στη στήλη «Τυπολογίες», δημοσιεύθηκε κείμενο στο οποίο χωρίς να αναφέρεται το όνομα μου φωτογραφίζεται η απόλυση μου από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα η ενημέρωση προέρχεται μόνο από μια πλευρά, της εργοδοσίας. Προς αποκατάσταση της αλήθειας σας ενημερώνω, με την πεποίθηση ότι η επιστολή μου θα δημοσιευτεί, ότι τα πράγματα έχουν ως εξής: Εργάζομαι στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία επί 12 χρόνια καλύπτοντας ελεύθερο ρεπορτάζ και υπουργείο Εσωτερικών.
- Τη Τρίτη 16 Αυγούστου γυρίζοντας από την καλοκαιρινή μου άδεια συμμετείχα σε μεσημεριανή σύσκεψη των συντακτών. Εκεί ενημερωθήκαμε ότι δεν θα πληρωθούμε τους καθυστερούμενους μισθούς (σημειώνεται ότι υπάρχουν δεδουλευμένα χρωστούμενα από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου μέχρι και σήμερα). Ότι θα υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση των δεδουλευμένων μας, έως ότου υπάρξει λύση μέσω δανειοδότησης (!) στο πρόβλημα ρευστότητας της επιχείρησης.
- Αντιδρώντας στη σύσκεψη αυτή και όντας συνεπής με την στάση που τήρησα στις 18-8-2011 αποφάσισα και προέβην σε καταγγελία στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας (το αντίγραφο είναι στη διάθεση σας αν χρειαστεί).
- Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 19-8-2011 κυκλοφόρησε η φήμη ότι είχα απολυθεί.
- Στις 23-8-2011 μου κοινοποιήθηκε απόλυση από την εφημερίδα, απόλυση η οποία φυσικά δεν έφερε αιτιολογία!
Επί του δημοσιεύματος σας: Θεωρώ ότι ο υποτιθέμενος λόγος περί συμμετοχής μου στην MKO «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ» η οποία είχε υποβάλλει αίτηση συμμετοχής στο πρόγραμμα «Κοινωφελούς Εργασίας» συνιστά «προφάσεις εν αμαρτίαις», αφού τα σχετικά γεγονότα ήταν γνωστά και στην εφημερίδα και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολύ καιρό πριν.
Συγκεκριμένα, η παραπάνω οργάνωση στην οποία είμαι πρόεδρος υπάρχει από το Φεβρουάριο του 2010! Έχει ιστοσελίδα (www.equalsociety.gr) και εγώ ποτέ δεν έκρυψα τη συμμετοχή μου! Μάλιστα η εφημερίδα μου είχε αναφερθεί σε αυτήν από τον Ιούνιο του 2011 (!) με αφορμή την εκδήλωση «Ημέρες Σταδιοδρομίας» που διοργανώσαμε στην Πάτρα και που ως κεντρικό άξονα είχε την ενημέρωση και την βοήθεια των ανέργων στην εύρεση εργασίας. Συμμετείχαν μάλιστα και συνέβαλαν 20 μεγάλες εταιρείες και όλοι οι τοπικοί φορείς της Δυτικής Ελλάδας.
Η συμμετοχή στο πρόγραμμα «Κοινωφελούς Εργασίας» της «ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ» αναφερόταν σε δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας ήδη από τις 16 του μηνός (άρα ήταν γνωστό νωρίτερα).
Πως λοιπόν ανακάλυψε στις 23 Αυγούστου η Ελευθεροτυπία ότι δήθεν είχε πρόβλημα με τη δραστηριότητα της παραπάνω ΜΚΟ;
Είναι σαφές ότι η απόφαση της απόλυσης μου εκπορεύτηκε από την σθεναρή μου στάση στο ζήτημα της διεκδίκησης των εργασιακών μου δικαιωμάτων!
Προφανώς η εργοδοσία φοβήθηκε ότι δίνω το παράδειγμα και στους υπολοίπους συναδέλφους πράγμα που αποδείχτηκε σωστό σύμφωνα και με το δικό σας δημοσίευμα, αφού στην επόμενη Γ.Σ. των εργαζομένων αποφασίστηκε να καταφύγουν και αυτοί στην Επιθεώρηση Εργασίας!
Σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορούσε να συνιστά λόγο απόλυσης η συμμετοχή μου σε αυτή την ΜΚΟ και η διάθεσή μου να συμβάλλω και μάλιστα διαθέτοντας αφιλοκερδώς το χρόνο μου, στην προσπάθεια ανακούφισης του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας.
Είναι σαφές ότι ο δημοσιογράφος, όπως και κάθε πολίτης, έχει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, τον ελεύθερο χρόνο του να συμμετέχει σε οργανώσεις κοινωνικής προσφοράς (κάτι που είναι αρκετά συνηθισμένο) ή οποιεσδήποτε άλλες ενώσεις χωρίς να εξαρτάται το δικαίωμα του αυτό, από την πολιτική γραμμή ή την άποψη της εργοδοσίας.
Επίσης για την ενημέρωση των αναγνωστών αναφέρω ότι πρόκειται για αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και τα μέλη της, όπως εγώ, απαγορεύεται εκ του νόμου να λαμβάνουν μερίσματα από το κεφάλαιο της οργάνωσης.
Σε κάθε περίπτωση από μια απλή ανάγνωση των προδιαγραφών του ευρωπαϊκού προγράμματος «Κοινωφελούς Εργασίας» που σχεδιάστηκε από το υπουργείο Εργασίας θα μπορούσε να διαπιστώσει οποιοσδήποτε ότι ούτε για τις ΜΚΟ προβλέπεται αμοιβή, ούτε για τα μέλη τους. Αυτό το είχε αποσαφηνίσει με εκτενέστατο ρεπορτάζ για το ίδιο θέμα από τις 9 Ιουλίου 2011 (!) η ίδια η Ελευθεροτυπία αναφέροντας ότι «δεν υπάρχουν αμοιβές για τις οργανώσεις»! Εύλογη απορία: Μήπως το ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για να υλοποιήσει πάνω από το 60% του προγράμματος «νοικιάζει» ανέργους στους δήμους ή μήπως το «Χαμόγελο του Παιδιού»;
Άλλωστε η αγωνία μου για το συνεχώς αυξανόμενο πρόβλημα της ανεργίας έχει εκφραστεί εδώ και χρόνια όχι μόνο με τις επαγγελματικές μου δημοσιογραφικές δραστηριότητες, αλλά και με κοινωφελής δράσεις π.χ. ανοικτές εκδηλώσεις για τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά θέματα, εύρεσης εργασίας κλπ. Εννοείται ότι τα 12 χρόνια που εργάστηκα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ουδέποτε είχε γίνει η παραμικρή νύξη για τις δραστηριότητες μου αυτές.
Επομένως θα ήταν παράξενο η αφιλοκερδής μου προσφορά να συνιστά λόγο απόλυσης.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Σπύρος Φρεμεντίτης
Δημοσιογράφος – Μέλος ΕΣΗΕΑ
Leave a Reply