Με τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ.1 και 3 του σχεδίου νόμου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις» που φέρεται ενώπιον της αρμοδίας κοινοβουλευτικής επιτροπής, προβλέπεται για τους εργαζόμενους σε ΝΠΔΔ, που ανήκουν στο κράτος ή σε ΝΠΙΔ ή ΟΤΑ, ότι: «για τους εργαζόμενους στους παραπάνω φορείς το ανώτατο όριο των μηνιαίων τακτικών αποδοχών για κάθε εκπαιδευτική κατηγορία (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ και ΥΕ) ισούται με το αντίστοιχο ανώτατο όριο που προκύπτει κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου για τους υπαλλήλους με αντίστοιχη σχέση εργασίας στο δημόσιο».
Με την παραπάνω διάταξη, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 29 παρ.4 και του άρθρου 4 του αυτού σχεδίου νόμου, επιχειρείται χωρίς καμία διάκριση η εξίσωση των αμοιβών όλων των εργαζομένων στο δημόσιο, ΝΠΙΔ και ΝΠΙΔ ως υπαλλήλων με σχέση εξαρτημένης εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.
Οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι εργάζονται στην ΕΡΤ, το ΑΠΕ- ΜΠΕ, επιχειρείται να εξομοιωθούν με τους άλλους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ, ενώ οι δημοσιογράφοι που εργάζονται στα Γραφεία Τύπου Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ, Γραμματεία Τύπου και Επικοινωνίας, Δημοτικών επιχειρήσεων και ΟΤΑ, επιχειρείται να εξομοιωθούν με τους λοιπούς υπαλλήλους.
Είναι γνωστό ότι οι δημοσιογράφοι των παραπάνω φορέων είναι μέλη των οικείων Ενώσεων και αμείβονται με τις οικείες ΣΣΕ ή προκειμένου για τους απασχολούμενους στο δημόσιο, με την έκδοση ΚΥΑ η οποία αναγνωρίζει την εκάστοτε ΣΣΕ που υπογράφει η ΕΣΗΕΑ με την ΕΙΗΕΑ.
Είναι φανερό ότι λόγω της ιδιομορφίας του λειτουργήματος η ιδιότητα αυτών ως δημοσιογράφων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξομοιωθεί εννοιολογικά με την ιδιότητα του «υπαλλήλου». Πλέον τούτου ως προϋπόθεση για την πρόσληψη αυτών, των δημοσιογράφων, δεν ετέθη η ύπαρξη συγκεκριμένου τίτλου σπουδών αλλά, είτε η ιδιότητα του ως μέλους μια των πέντε Ενώσεων Συντακτών, (ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΗΕΘΣΕΕ, ΕΣΗΕΠΗΝ και ΕΣΠΗΤ), είτε η προϋπηρεσία τους ως δημοσιογράφων. Για το λόγο αυτό οι δημοσιογράφοι εξαιρούνται από τη διαδικασία πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ, όπως συμβαίνει για όλους τους «υπαλλήλους».
Και ναι μεν στο πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου δεν γίνεται ονομαστική αναφορά στους δημοσιογράφους, όπως για τις λοιπές ειδικότητες (υπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, γιατροί κ.α.) και ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθούν υπαγόμενοι στις διατάξεις του νόμου, πλην όμως για να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση περί τούτου θα πρέπει να υπάρξει σαφής διαχωρισμός μεταξύ των υπαλλήλων και των δημοσιογράφων και ρητή εξαίρεση των δημοσιογράφων από το πεδίο εφαρμογής του υπό κρίση σχεδίου νόμου καθ’ όλες τις διατάξεις αυτού