ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Συνάδελφοι,
Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, καλεί σε επαγρύπνηση, αγωνιστική ετοιμότητα και αντεπίθεση τους εργαζόμενους του κλάδου με αφετηρία την ανάκτηση των απωλειών που έπληξαν εμάς και όλη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος όχι μόνο για να υπερασπιστούμε όσα κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα έχουμε κατακτήσει και δεν έχουν σαρωθεί, αλλά και για να ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών μας αναγκών.
Συνάδελφοι,
Το κύριο με όσα μεθοδεύονται στον ΕΔΟΕΑΠ (προσπάθεια συγκρότησης ΔΣ με πρόεδρο από την ΕΠΗΕΑ και όχι από την ΕΣΗΕΑ, όπως «εθιμικά» γινόταν και παρά το πρόσφατο αποτέλεσμα των εκλογών για τον ΕΔΟΕΑΠ) δεν βρίσκεται στο ότι «ανατρέπεται το εθιμικό δίκαιο», όπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ. Το κύριο βρίσκεται στο ότι τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων θα είναι το πρώτο «πρόβατο επί σφαγή», προκειμένου να ανακάμψει η κερδοφορία των μονοπωλίων, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, «δεξιές», «αριστερές» και «ενδιάμεσες», από την στιγμή που ορκίζονται στην ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα και τον δήθεν μονόδρομο της ΕΕ. Μπροστά στην εξυπηρέτηση αυτού του στόχου των μονοπωλίων, «πάνε περίπατο» και οι εκλογές και οι όποιες δημοκρατικές διαδικασίες.
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν πρέπει να αναζητούμε την «αποκατάσταση της τάξης»- που σαφώς είναι απαραίτητη με βάση τις διαδικασίες του κινήματος-, αλλά κυρίως να βγάλουμε συμπεράσματά, να οργανώσουμε τον δικό μας αγώνα σε άρρηκτη συμμαχία με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα μόνο ο αγώνας αυτός μπορεί και πρέπει να αναδείξει εκείνα τα συνδικαλιστικά όργανα που θα οργανώνουν μαζικό, μαχητικό, διεκδικητικό κίνημα και θα βρίσκονται έξω και πέρα από κάθε διαχειριστική λογική, που όπως αποδείχτηκε οδηγεί τον κλάδο από ήττα σε ήττα.
Συνάδελφοι,
Οι εξελίξεις αυτές, εντασσόμενες στο γενικότερο πλαίσιο των «διαπραγματεύσεων», των «συζητήσεων» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους «εταίρους» μαζί με την «αναγνώριση των θετικών των προηγούμενων κυβερνήσεων» και της «ανάγκης μεταρρυθμίσεων», δείχνουν ολοφάνερα ότι τα προβλήματα έχουν πλέον ξεπεράσει τον όποιο «κλαδικό» χαρακτήρα είχαν και αφορούν την ίδια την ζωή μας.
Οι εργαζόμενοι έχουμε πληρώσει με τον ιδρώτα και το αίμα μας τα ασφαλιστικά Ταμεία.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΤΑ ΚΛΕΜΜΈΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ!
ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ, ΚΑΜΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ!