Ανακοίνωση ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ
Το ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που απήργησαν και διαδήλωσαν μαζικά στη 48ωρη απεργία και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ που έπραξαν το ίδιο στις 18 Οκτώβρη.Οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στις γραμμές του, πρωτοστάτησαν για τη 48ωρη γενική απεργία, όχι μόνο ως μια κορύφωση του αγώνα, αλλά ως αφετηρία νέων, πιο μαζικών, καλύτερα συντονισμένων και πιο στοχευμένων αγώνων.
Όλες αυτές τις ώρες έδωσαν με απόλυτη επιτυχία την απεργιακή μάχη σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς, στις συγκλονιστικές διαδηλώσεις, στην περικύκλωση της Βουλής.
Οι συγκεντρώσεις αυτές σηματοδοτούν μια παραπέρα εξέλιξη στην ταξική πάλη η οποία οξύνεται. Δεν αρκούν πλέον οι αμυντικοί αγώνες! Περνάμε στην αντεπίθεση! Αντεπίθεση και στις μορφές και στο περιεχόμενο της πάλης.
Η μεγαλειώδης συγκέντρωση, χθες,των εργαζομένων στο Σύνταγμα και ειδικά το μέρος που ήταν το ΠΑΜΕ, δέχτηκε οργανωμένη δολοφονική επίθεση από οργανωμένες ομάδες αναρχοφασιστοειδών, με μολότοφ, χημικά αέρια, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πέτρες. Στόχος τους να διαλύσουν την συγκέντρωση, να χτυπήσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους για να σκύψουν το κεφάλι. Η δολοφονική επίθεση των κουκουλοφόρων είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, Δημήτρη Κοτζαρίδη, 53 χρόνων, γραμματέα του Παραρτήματος Οικοδόμων του Βύρωνα. Δεκάδες είναι οι τραυματίες διαδηλωτές του ΠΑΜΕ.
Απέτυχαν, δεν κατάφεραν να διαλύσουν την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι που διαδήλωναν κάτω από τα πανό και τις σημαίες του δεν σκόρπισαν. Χωρίς να πανικοβληθούν αντιμετώπισαν τους προβοκάτορες, ανασυγκροτήθηκαν και παρέμειναν στο χώρο του Συντάγματος.
Τα αστικά ΜΜΕ, για άλλη μια φορά, με τον τρόπο που παρουσίασαν την οργανωμένη και προσχεδιασμένη προβοκάτσια σε βάρος του ΠΑΜΕ, πρωταγωνίστησαν στην παραπληροφόρηση, στη συκοφάντηση, στην παραποίηση της αλήθειας επιδιώκοντας να στοχοποιήσουν το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα. Πρωταγωνιστής σε αυτές τις αθλιότητες ο ΣΚΑΪ, που με στημένους σχολιασμούς, την ώρα που εκδηλωνόταν η επίθεση των κουκουλοφόρων μιλούσε για “κόκκινη δύναμη καταστολής”, αποδίδοντας ευθύνες στην περιφρούρηση της διαδήλωσης. Από κοντά το MEGA και το ΒΗΜΑ FM που “κατηγορούν” το ΠΑΜΕ ως συστημική δύναμη που τάχα υπερασπίζεται τους αστικούς θεσμούς και περιφρουρεί την Βουλή. Άλλοι μίλησαν για υποκατάσταση της αστυνομίας (ΑΛΤΕΡ), άλλοι για δήθεν εμφύλιο πόλεμο αποδίδοντας στους προβοκάτορες ιδεολογική συγγένεια και εντάσσοντας τους στο κίνημα. Από κοντά και ο σταθμός “στο Κόκκινο” ο οποίος έλεγε ότι δεν είναι ιδιοκτησία του ΠΑΜΕ το Σύνταγμα, χειροκροτώντας στην πράξη την επίθεση των κουκουλοφόρων.
Οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά ότι όλα αυτά είναι αθλιότητες και ψέματα. Το ταξικό εργατικό κίνημα περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις του και τα μπλοκ του. Αποτρέπει τις προβοκάτσιες που δίνουν λαβές στις δυνάμεις καταστολής να επέμβουν και να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις, επιδιώκει την μαζική συμμετοχή του κόσμου σε αυτές. Σε αντίθεση με εκείνα τα κέντρα που θέλουν τον κόσμο τρομοκρατημένο, φοβισμένο, κλεισμένο στο σπίτι του και είναι τα ίδια που εκτέλεσαν την προβοκατόρικη πυρπόληση της Μαρφίν στις 5 Μαΐου του 2010, με τους τρεις νεκρούς εργαζόμενους.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ στηρίζει την κυρίαρχη πολιτική με κάθε τρόπο. Ότι στόχος τους είναι το χτύπημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που τους εμποδίζει να χειραγωγήσουν το λαό.
Η πολιτική που υπερασπίζονται είναι η αιτία της εξαθλίωσης των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων των φτωχών αγροτών. Είναι η αιτία επίσης και των εντεινόμενων προβλημάτων των ίδιων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, που πρέπει να αφήσουν πίσω συντεχνιακές αντιλήψεις και να συνταχθούν στο μέτωπο με το ΠΑΜΕ και τις άλλες ριζοσπαστικές κινήσεις, να παλέψουν μαζί με τους άλλους εργαζόμενους για να γίνουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία των παραγωγών του πλούτου και να περάσουν τα μέσα ενημέρωσης στα συνδικάτα και τους λαϊκούς φορείς. Γιατί στο σημερινό κεφαλαιοκρατικό τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας δεν υπάρχει φιλολαϊκή λύση.