Ένα άνισο σχέδιο νόμου για τη σχεδιαζόμενη δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών προωθεί η κυβέρνηση. Υπενθυμίζουμε τις παρατηρήσεις μας επί του νομοσχεδίου, τις οποίες καταγράψαμε στις 26 Ιουλίου. Το νομοσχέδιο των Παππά, Σπίρτζη ακολουθεί στα περισσότερα σημεία του, το δόγμα της “δημιουργικής ασάφειας” του Γ. Βαρουφάκη: έχει κενά στη διαδικασία ελέγχου των νόμιμων προϋποθέσεων από το ΕΣΡ, πριν τη δημοπρασία, δεν διαχωρίζει όσους σήμερα εκπέμπουν σε σχέση με όσους επιθυμούν να διεκδικήσουν άδεια και καθιερώνει όρια στο προσωπικό τα οποία δεν αιτιολογούνται από κάποια έρευνα. Εκτός από την περίπτωση του ΕΣΡ που δεν διαθέτει πλήρη και νόμιμη συγκρότηση, αν δεν γίνουν ουσιαστικές διορθώσεις στο σχέδιο, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να καταπέσει η διαδικασία στο ΣτΕ.
Στα θετικά του σημεία περιλαμβάνεται ο έλεγχος που προβλέπει στην προέλευση των κεφαλαίων, ζητώντας πόθεν έσχες και ονομαστικοποίηση από το 1% των μετοχών, αλλά θεσπίζοντας και υποχρέωση για τη διαρκή κάλυψη των ιδίων κεφαλαίων και τον έλεγχο του τιμήματος που θα δοθεί στο τέλος τη διαδικασίας της δημοπρασίας. Υπάρχει ένα αδύναμο σημείο για το οποίο δεν ευθύνεται η κυβέρνηση αλλά το διεθνές οικονομικό σύστημα , όπου η υποχρέωση ονομαστικοποίησης μέχρι φυσικού προσώπουτ δεν ισχύει για τις μετοχές εισηγμένων στα Χρηματιστήρια της ΕΕ και των χωρών μελών του ΟΑΣΑ.
Σε άλλο σημείο όμως στην περίπτωση αλλοδαπής εταιρείας όπου δεν υπάρχει υποχρέωση ονομαστικοποίησης το σχέδιο καθιερώνει την υποχρέωση της υπεύθυνης δήλωσης από την πλευρά του μετόχου… Ένα βασικό σημείο αδυναμίας του σχεδίου είναι πως δεν κάνει το διαχωρισμό ανάμεσα σε όσους εκπέμπουν ως σήμερα με τον τρόπο που το έχουν κάνει και με όσους δεν έχουν δραστηριότητα στην τηλεόραση και απλώς πρέπει να προσκομίσουν μια εταιρεία που να έχει το απαιτούμενο μετοχικό κεφάλαιο και να κάνει δήλωση προθέσεων για το μέλλον αναφορικά με τις επενδύσεις που θα γίνουν και τους εργαζόμενους που θα προσλάβει.
Από τη στιγμή που το κράτος έχει δώσει ΑΦΜ στις τηλεοπτικές εταιρείες και απασχολούν εργαζόμενους και έχουν κάνει επένδυση, από τη στιγμή που υπάρχει διοικητική συνέχεια, έχουν κατοχυρώσει έμμεσως και μέχρι ενός σημείου το δικαίωμα εκπομπής. Από την άλλη πλευρά, η οικονομική τους κατάσταση, αποκαλύπτει πως δεν ήταν τελικώς σε θέση να διαχειριστούν το οικονομικό προνόμιο το οποίο απέκτησαν προνομιακά, έναντι άλλων που περίμεναν την προκήρυξη
Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ μιλάει για κατάληψη επί των συχνοτήτων και αποκλεισμό όσων ήθελαν να εκπέμψουν νόμιμα, επιβάλλοντας έτσι άνιση μεταχείριση, και ζητάει από τη διοίκηση να επαναφέρει το καθεστώς της νομιμότητας. Η λεγόμενη “εμπειρία” ή αλλιώς το “κριτήριο της παλαιότητας” δεν μπορεί να αποκλειστεί από τη διαδικασία. Η πιο λογική κίνηση θα ήταν ο διαχωρισμός της δημοπρασίας σε δύο τμήματα για όσους εκπέμπουν ως σήμερα και για όσους θέλουν να μπουν στην αγορά, αλλιώς θα αξιολογηθούν πεπραγμένα, όπως είναι η λειτουργία των σταθμών, με εκθέσεις ιδεών στην περίπτωση που εμφανιστούν επενδυτές. Αλλιώς, θα συγκριθούν μήλα με πορτοκάλια…
Άλλα σημεία που χρήζουν σοβαρής επεξεργασίας είναι πως προσμετρώνται τα κριτήρια που θεσπίζει το σχέδιο, από το ΕΣΡ.Πρέπει να έχει κάποιος όλες τις προϋποθέσεις για να περάσει τον πρώτο έλεγχο και να περάσει στη δεύτερη φάση της διαδικασίας;. Καμία αναφορά δεν υπάρχει στο σχέδιο.