Τι πήραν οι επιχειρηματίες των media τα τελευταία χρόνια
Παρόν/ 07.03.2010
Έτοιμοι για καταιγίδα μέτρων είναι και οι εκδότες .Όμως η κατάστασή τους είναι μια μικρογραφία της χώρας. Όλα τα προηγούμενα χρόνια ενισχύθηκαν δραματικά με χρήματα και ισχύ. Το «Π» σήμερα χαρτογραφεί τα όσα παραχώρησαν οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών στους επιχειρηματίες των media, τώρα που αυτοί ετοιμάζονται να στραφούν εναντίον των εργαζομένων τους σε μια προσπάθεια να γλιτώσουν τις εταιρείες τους
Το μεγαλύτερο «δώρο» που έλαβαν οι επιχειρηματίες των Μέσων έγινε επί κυβέρνησης Σημίτη, η οποία και τους άνοιξε την είσοδο για την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο. Οι επιχειρήσεις ΜΜΕ συγκέντρωσαν περίσσόετρα από 620 εκατ. ευρώ , και σήμερα κατάφεραν να έχουν υποχρεώσεις που ξεπερνούν το 1 δισ . ευρώ! Για του που κατευθύνθηκαν τα τεράστια αυτά κεφάλαια δεν υπήρξε ουσιαστικός έλεγχος , αφού οι εκδοτικές εταιρείες ήταν στο απυρόβλητο. Η καλλιέργεια προσδοκιών για το Internet, αλλά και ακόμη η αγορά ιδίων μετοχών , χωρίς απόφαση της γενικής συνέλευσης , με τα λεφτά των επενδυτών ουδέποτε έτυχαν κάποιου σοβαρού ελέγχου από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς. Υπήρξαν επιχειρήσεις που θέλησαν να «πνίξουν» τους αντιπάλους τους, αγοράζοντας σχεδόν τα πάντα, ήταν όμως αυτός ο συνδυασμός των επιλογών που ζημίωσε τις ίδιες τις εταιρείες και πλούτισε τα στελέχη τους.
Τόσο η κυβέρνηση Σημίτη, όσο και η κυβέρνηση Καραμανλή, επέτρεψαν με τη στάση τους να γιγαντωθεί και να εδραιωθεί η διαπλοκή των συμφερόντων, με τη θέσπιση στο Σύνταγμα και τους δύο εκτελεστικούς νόμους για το βασικό μέτοχο. Επί της ουσίας οι επιχειρηματίες διατηρούν ζημιογόνα ΜΜΕ για να εξασφαλίζουν κερδοφόρες συμβάσεις από το δημόσιο.
Επί κυβέρνησης Καραμανλή με το νόμο Ρουσόπουλου, οι επιχειρηματίες εξασφάλισαν τη δυνατότητα να ελέγχουν απευθείας έναν γενικής και έναν ειδικής στόχευσης, τηλεοπτικούς σταθμούς και να διαθέτουν μέχρι και την έκδοση των ραδιοφωνικών αδειών απευθείας μέχρι πέντε μουσικούς σταθμούς και έναν ενημερωτικό. Ακόμη μεσούσης της μετάβασης στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση οι προσωρινώς λειτουργούντες τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας α -σε αντίθεση με τους άλλους περιφερειακούς και τοπικούς- μπορούν να εκπέμψουν απευθείας, αποκτώντας και μια ψηφιακή θέση, παράλληλα με τις αναλογικές τους συχνότητες. Η Digea , η κοινή εταιρεία των 7 σταθμών εθνικής εμβέλειας είναι εκείνη που επιλέγει σε ποιο σημείο θα γίνει η αλλαγή του σήματος, και με ποιο σύστημα κωδικοποίησης
Ειδικά για το 2010 οι σταθμοί τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας αντί για 2% επί του κύκλου εργασιών τους θα καταβάλλουν 0,2%, για τα τέλη χρήσεως του φάσματος. Και στο τελικό στάδιο της λειτουργίας της ψηφιακής TV οι σταθμοί εθνικής εμβέλειας, σε αντίθεση με όλους τους άλλους, θα μπορούν να χρησιμοποιούν δύο ψηφιακές θέσεις, δηλαδή μισή ψηφιακή συχνότητα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την περίπτωση του ειδικού φόρου τηλεόρασης: Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατήργησαν τον φόρο τηλεόρασης (30%). Από αυτήν τη σταδιακή κατάργηση, μόνο για το 2007 μπήκαν στα ταμεία των καναλιών, και όχι του Δημοσίου, περίπου 70-80 εκατ. ευρώ
Στο μέτωπο του Τύπου, ως και σήμερα οι εκδότες, έχοντας και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού μπορούν και διανέμουν μουσικής σε CD (σε πρώτη κυκλοφορία) και ταινίες- ακόμη και πρώτης προβολής- σε DVD με ΦΠΑ 4,5% αντί για 19% με το οποίο επιβαρύνονται που έχουν οι ιδιοκτήτες DVD Club, και δισκοπωλείων. Ακόμη οι εκδοτικές επιχειρήσεις διαφημίζουν τις προσφορές των κυριακάτικών εφημερίδων, στα δελτία ειδήσεων των σταθμών που ελέγχουν ή ακόμη και σε άλλους. Για το θέμα αυτό , με καθυστέρηση το ΕΣΡ τιμώρησε με πρόστιμα το Alter και τη ΝΕΤ
Έως και σήμερα δεν υπάρχει πιστοποιημένο σύστημα διανομής των κρατικών διαφημίσεων. Στην περίπτωση των δωρεάν εφημερίδων διανέμονται χρήματα στην κρατική διαφήμιση χωρίς να υπάρχει πιστοποιημένη κυκλοφορία, όπως ζητάει ο νόμος. Ακόμη η κατανομή των τηλεοπτικών διαφημίσεων, αλλά και η ανάδειξη των προσώπων που βγαίνουν στην τηλεόραση γίνεται , χωρίς να υπάρχει φορέας πιστοποίησης για τις μετρήσεις θεαματικότητας
Οι πολίτες ορθώς πληρώνουν το ανταποδοτικό τέλος υπέρ της ΕΡΤ, αλλά και δημοτικά τέλη, για τη λειτουργία των ραδιοφωνικών σταθμών. Τόσο η ΕΡΤ, όσο και οι δημοτικοί σταθμοί δεν δίνουν πλήρη στοιχεία για τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων που πληρώνουν απευθείας οι πολίτες