Σε μια εποχή που οι πρώην παρουσιαστές της ΕΡΤ , επιτίθενται στην κρατική τηλεόραση, έχει ειδική αξία η θέση που ανέπτυξε υπέρ του ανταποδοτικού τέλους η Ρίκα Βαγιάννη- η οποία είναι εκτός ΕΡΤ- στο www.protagon.gr στην αντιπαράθεσή της με τον Άρη Δαβαράκη:
“Μισό λεπτό, Άρη, να καταψύξω τα ωάριά μου, και σου ’ρχομαι. Τελείωνα βλέπεις, ένα κείμενο για την εμπορία γυναικείων ωαρίων. Έπεσα όμως πάνω στο δυναμικό σου post για την ΕΡΤ. Έγραψες για την πρωτοβουλία, μέσω facebook, να μην πληρώνουν οι πολίτες τη συνδρομή τους. Οπότε, τα ωάρια μπορούν να περιμένουν, εκτός βέβαια, αν μου κόψουν το ρεύμα και σαφρακιάσουν.
Άκου, λοιπόν Ζαχαρία, κατάφερες και με σύγχισες μέχρι ταχυπαλμίας. Έβγαλα από το κιτάπι τους δύο τελευταίους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς της ΔΕΗ: Δύο τετράμηνα, δηλαδή. Ο ένας είναι 398 ευρώ και ο άλλος 311. Εξ’ ού και η ταχυπαλμία: Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη.
Δεν είμαστε ψυχανώμαλοι στο σπίτι μας, ούτε φιλοξενούμε το ζεύγος Μπέκαμ για μπιρίμπα τα Σαββατοκύριακα. Κάνουμε οικονομία στο ρεύμα. Εξ ου και στην ένδειξη «αξία ηλεκτρικού ρεύματος» η ΔΕΗ, μας αναλύει στο λογαριασμό το ποσό που ποσό που πραγματικά «κάψαμε». Το δικό μας, ήταν εξήντα ευρώ το μήνα. Ακριβώς από κάτω, έχει άλλη μια λωρίδα επισήμανσης, μια ένδειξη που λέει «Για ΕΡΤ-ΔΗΜΟ, πληρώνετε…» Κι εδώ αρχίζει το νταχτιρντί. Στην ένδειξη αυτή αναφέρεται ένα ποσό που σου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι. Πρόκειται όντως για ένα ασύλληπτο νταβατζιλίκι: η δική μας λυπητερή για ΕΡΤ-ΔΗΜΟ ήταν …κάθεσαι; Εκατόν εξήντα ένα ευρώ!
Πάμε όμως στα ψιλά γράμματα: από τα εκατόν εξήντα ένα ευρώ, τα εκατόν πενήντα δύο και εβδομήντα έξι, δηλαδή σχεδόν το 90% του ποσού, πηγαίνει στο Δήμο. Για την ΕΡΤ χρεωνόμαστε σταθερά με 17,43 ευρώ το τετράμηνο, 8,93 ευρώ το δίμηνο… Που πάει να πει, για να το στρογγυλέψουμε, τεσσεράμισι ευρώ το μήνα. Το ξαναγράφω, γιατί εδώ καλλιεργείται τεχνηέντως μια παρεξήγηση: τέσσερα και μισό ευρώ το μήνα πληρώνουμε στο λογαριασμό μας για την ΕΡΤ. Όχι εμείς, στο σπίτι μας, (δεν πάει αναλογικά) αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι συνδρομητές της ΔΕΗ.
Τεσσερισήμισι ευρώ το μήνα λοιπόν… για να βλέπουν 3 σταθμούς τηλεόρασης, πέντε ραδιόφωνα συν την ψηφιακή παροχή. Να τα απολαμβάνουν στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, (η στο μνήμα), αφού και οι τάφοι πληρώνουν Κρατική: είναι μία από τις φτηνότερες, ίσως η φτηνότερη κρατική παροχή στη χώρα μας. Κατά τη γνώμη μου, αν εξαιρέσεις αυτή την αηδία με τους τάφους, είναι ένα πολύ καλό σύστημα. Το ποσό είναι λογικό, και η συνείσπραξή του από τη ΔΕΗ εξοικονομεί τεράστια ποσά στο Δημόσιο. Σκέψου να έπρεπε η ΕΡΤ να εκδίδει, να τυπώνει και να ταχυδρομεί χωριστούς λογαριασμούς σε κάθε Ελληνικό νοικοκυριό για 4,50 ευρώ μηνιαίως.
Θα μου πεις, Άρη μου, ότι τους έχεις τόσο σιχαθεί, που όχι τέσσερα και πέντε ευρώ, μηνιαίως, αλλά ούτε πέντε φάσκελα δεν έχεις διάθεση να τους δώσεις. Το σέβομαι απολύτως.
Βεβαίως και θέλεις να διαμαρτυρηθείς. Θα με βρεις δίπλα σου σε κάθε προσπάθεια να ταρακουνήσουμε πρόσωπα και καταστάσεις, για να έχουμε κρατική τηλεόραση, όσο το δυνατόν πιο υγιή, παραγωγική, και σύγχρονη. Αλλά δεν ζούμε στην εποχή της Μελίνας, που ερχόταν πληγωμένη από ένα χουντικό τηλεοπτικό μονοπώλιο. Σήμερα, έχουμε καινούρια ζητήματα: τσαλαβουτάμε μέσα σε μια αμφίβολης ποιοτικής και πολιτικής κατεύθυνσης «ιδιωτική» καναλο-αγορά. Μια κοινωνία πολιτών που σέβεται τον εαυτό της, θα έπρεπε να υπερασπιστεί και όχι να στερηθεί, το πολιτικό αγαθό που αποτελεί η δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Να σου δώσω ένα μικρό παράδειγμα, για να ξεφύγουμε λίγο από την… κρατικιά (στην οποία δεν εργάζομαι εδώ και μήνες, άσχετο, αλλά το γράφω έτσι, για να μην μπερδευόμαστε). Ας πάμε στον «Αθήνα 9,84», όπου κάνεις κι εσύ τις εκπομπές σου. Σπουδαίος και ιστορικός σταθμός. Εγώ τον ακούω, θέλω και να υπάρχει και να έχει διαφημίσεις, (βεβαίως και γουστάρω να τρώει από την εμπορική πίτα των ιδιωτικών, σιγά να μην τους κλάψω!). Θέλω να εκπέμπει, να δίνει ζωντάνια και ταυτότητα στην πόλη. Θέλω να αμείβονται υγιώς οι 350 μόνιμοι ή αορίστου χρόνου εργαζόμενοι στο σταθμό, εκ των οποίων, οι 200, σύμφωνα με δήλωση του κυρίου Κακλαμάνη στον ΣΚΑΙ, είναι συνάδελφοι δημοσιογράφοι). Έστω όμως ότι κάποιος άλλος παράξενος, γρουσούζης ή τσιγκούνης Αθηναίος, δεν ακούει 9,84. Ακούει μόνο ιδιωτικούς σταθμούς ή καθόλου ραδιόφωνο ή απλώς θεωρεί ότι ο σταθμός του, δεν τον εκφράζει ως δημότη. Πρέπει να ανοίξει σελίδα στο Facebook και να ζητάει να μην τον χρεώνει ο Δήμος για τις ραδιοφωνικές του υπηρεσίες; Κάποιος άλλος συμπολίτης ίσως να μην παράγει σκουπίδια, επειδή είναι οικολόγος. Πρέπει να ζητήσει να εξαιρεθεί από τα τέλη για τις υπηρεσίες καθαριότητας;
Το ζήτημα λοιπόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι αν θα πληρώνουμε αυτά τα 4,50 ευρώ. Το ζήτημα είναι πώς αξιοποιούνται, ως την τελευταία τους δεκάρα. Αλλά αυτό είναι και το εθνικό μας θέμα, όχι μόνο το ΕΡΤικό.
Δηλαδή, όποια Δημόσια χρέωση θεωρούμε άδικη ή δεν μας αρέσει, δεν την πληρώνουμε; Θα γραφόσουν ποτέ σε μια ομάδα που αρνείται την προείσπραξη του φόρου από το μισθό σου, επειδή αποδεδειγμένα το Κράτος κακοδιαχειρίζεται τα έσοδά του με ρουσφέτια, στρατούς αχρήστων και σπατάλες; Νομίζω όχι. Θα απαιτούσες, όμως, τα έσοδα από τους φόρους σου να αξιοποιηθούν καλύτερα, προς όφελος της κοινωνίας. Μια μικρή ψηφίδα αυτού του τεράστιου μωσαϊκού είναι, όπως τη βλέπω και η ΕΡΤ. Δεν θέλεις πραγματικά να μην την πληρώνεις, θέλεις να αισθάνεσαι ότι πιάνουν τόπο, έστω κι αυτά τα λίγα που δίνεις.
Τελειώνοντας, το πιο ξενέρωτο μακρινάρι που ανέβασα από καταβολής protagon (σας ορκίζομαι, αυτό με τα ωάρια θα έχει πιο πολύ ζουμί) θέλω να επισημάνω τα εξής: πρώτον ότι σε αγαπώ τρελά (και καθόλου ανεξήγητα, αφού δείχνεις να τσαμπουκαλεύεσαι με την ορμή που ζηλεύω στους νέους ενώ εγώ κάθε χρόνο που περνάει, τον καταγράφω επάνω μου ως πιο συντηρητικούρα -θείτσα). Και δεύτερον ότι η ζωή είναι μια μεγάλη φάρσα. Κοίτα που τελικά η Μελίνα -καλή της ώρα της γυναικάρας αυτής- πληρώνει ΕΡΤ ανελλιπώς και στην αιωνιότητα, μέσα από την τελευταία της κατοικία: τρίτο μνημείο αριστερά, όπως μπαίνεις στο Πρώτο Νεκροταφείο.
Θα κλείσω ευχάριστα, μ΄ένα τραγουδάκι, για να το ξαλεγράρουμε λίγο το θέμα, αφού, προφανώς, τόσο το ΕΡΤικόν, όσο και το Εθνικόν, δεν παλεύεται:
Όταν πεθάνω βάλτε μου, την ΕΡΤ μέσα στο μνήμα,
Μα να με θάψετε βαθειά, για να μην έχω σήμα! ”