Archives for July 2018

-Κι έτσι χρησιμοποιούν α λα καρτ τους δικούς μας, που γίνονται όργανα των παιχνιδιών τους, και τον λογαριασμό τον πληρώνει η χώρα μας 

Πάρα πολύ χρήσιμη, και σίγουρα μας χρειαζόταν, ήταν η συζήτηση την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων. Προσέφερε όλες τις αποδείξεις για τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα μπήκε στον γύρο των αιματηρών Μνημονίων, που βύθισαν στη φτώχεια τον ελληνικό λαό και έφεραν πόνο και δάκρυα. Ακόμη και όποιος Έλληνας είχε ερωτηματικά για τους λόγους που η πατρίδα μας έφτασε στο σημείο να βγει με τον δίσκο της ζητιανιάς στις αυλές των… εταίρων μας ως επαίτης, από κει που νομίζαμε ότι θα έχουμε μόνιμα στο τραπέζι μας τον μόσχο τον σιτευτό, έχει πλέον τις απαντήσεις μετά τον άγριο τσακωμό των δύο πρωταγωνιστών, του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με ανταλλαγή φράσεων που κάποιες φορές ξεπερνούσαν και του… πεζοδρομίου. Μόνο που δεν ήρθαν στα χέρια…

Και όταν τελείωσε η παράσταση, οι πολίτες έμειναν με το αμείλικτο ερώτημα αν τούτη η χώρα έχει αύριο. Αν θα μπορέσει να ξημερώσει ποτέ, αν θα φωτίσουν τον ελληνικό ορίζοντα οι ηλιαχτίδες μιας κανονικής ζωής.
Η απάντηση είναι «ναι». Δεν είναι πιο ξύπνιοι από εμάς τους Έλληνες οι άλλοι λαοί, αυτοί με τους οποίους καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι, στο τραπέζι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει προβλήματα σοβαρά. Οι ηγεσίες τους, όμως, στα κρίσιμα θέματα, από τα οποία εξαρτάται η ζωή των πολιτών της χώρας τους, κάθονται σε ένα τραπέζι και αναζητούν ΟΛΟΙ μαζί τις λύσεις που θα δώσουν το οξυγόνο που λείπει. Το είδαμε πριν από λίγες ημέρες στην κρίση που ξέσπασε στη Γερμανία για το Προσφυγικό, όταν όλες οι εκτιμήσεις ήταν ότι καταρρέει το Βερολίνο, ξαφνικά όμως βγήκε λευκός καπνός…

Τέτοιες στιγμές, με την επιλογή του σωστού φαρμάκου που θα περιόριζε τον πόνο που ζει τα τελευταία χρόνια η ελληνική οικογένεια, δυστυχώς δεν μας τις έχουν προσφέρει οι κυβερνώντες μας, σημερινοί και χθεσινοί.

Αντί η στρατηγική τους να είναι πώς θα εξασφαλίσουν λιγότερο οδυνηρούς όρους για τον ελληνικό λαό στα παζάρια με τα… αφεντικά της ΕΕ, προτεραιότητά τους είναι το πώς θα πάρουν παράταση στην κατοχή της καρέκλας, ακόμη κι αν αυτό έχει κόστος για τη χώρα. Τα καλά λόγια των ξένων προς τους δικούς μας, τα οποία βέβαια δεν στοιχίζουν τίποτα, κάθε άλλο παρά χωρίς αιτία προσφέρονται.

Εδώ που έχουμε φτάσει, με τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις ότι πλέον απελευθερωνόμαστε να δίνονται με το… τσουβάλι από την κυβέρνηση και με τα αφεντικά να σιγοντάρουν, αφού όμως μας έχουν επιβάλει δεσμεύσεις που φτάνουν μέχρι το 2060 (μεταξύ των οποίων και η ψηφισμένη περικοπή των συντάξεων και η μείωση του αφορολογήτου), είναι η ώρα να υπάρξει μια εθνική γραμμή για το πώς θα πορευτούμε από δω και πέρα για το καλό της Ελλάδας και του λαού, που να είναι όμως ελληνικής κοπής, μετά την εμπειρία της σχεδόν δεκάχρονης φυλακής… Από την οποία οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι… εταίροι-δανειστές, που δεν έχουν μεγάλη διαφορά από τον Σάιλοκ. Και ακόμη και τώρα μας δουλεύουν, αφού άλλα λέει ο Μοσκοβισί και άλλα ο Σεντένο και ο Ρέγκλινγκ για τις μειώσεις στις συντάξεις (να γίνουν… χαρτζιλίκι).

Δεν έχει την πολυτέλεια πλέον η Ελλάδα να πορεύεται στους ρυθμούς του άθλιου σόου που είδε ο ελληνικός λαός την περασμένη Πέμπτη, με πρωταγωνιστές τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ στο paron.gr