ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και οι υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο κίνητρο/στόχο το κέρδος.
Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού, είναι το πολίτευμα το οποίο έχει η χώρα μας. Θεμελιώδης νόμος της είναι το Σύνταγμα.
Το άρθρο 22 του Συντάγματος αναφέρεται στην προστασία της Εργασίας και στην υποχρεώση του Κράτους για τη δημιουργία συνθήκων απασχόλησης και Νόμων με τους οποίους καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις, με στόχο την ηθική και υλική εξύψωση των εργαζομένων.
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος, υπουργός Εσωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας, ερωτηθείς σχετικά με τις θέσεις εργασίας και για το εργασιακό τοπίο, δήλωσε «Καπιταλισμό έχουμε, δεν εγγυόμαστε τίποτα, Καπιταλισμό έχουμε στην Ελλάδα και οι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες καθορίζουν με ποιο τρόπο θα κινηθούνε» .
Στο ίδιο πλαίσιο ο υπουργός ανάπτυξης και επενδύσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας Άδωνης Γεωργιάδης δήλωσε «Στο σύστημα που έχουμε που μάλιστα λέγεται καπιταλισμός, το κράτος δεν μπορεί να παρεμβαίνει νομοθετικά στο πως θα λειτουργούν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, και ευτυχώς…».
Πόσο αντιφατικό, με τα λεγόμενα τους, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση (της οποίας είναι εξέχοντα μέλη) έκανε άμεση νομοθετική παρέμβαση ώστε να μην γίνει η καταβολή της δόσης για τις τηλεοπτικές άδειες από τους καναλάρχες ενώ με άλλη επείγουσα νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν έλαβαν το δώρο Πάσχα στην ώρα του;
Τι θέλουν να πουν οι δύο πολιτικοί, μέλη της κυβέρνησης, στυλοβάτες της Ελληνικής Δημοκρατίας; Ότι έγινε πραξικόπημα; Ότι ο Καπιταλισμός είναι το αντίθετο της Δημοκρατίας; Τα συμφέροντα των επιχειρηματιών είναι πάνω από το Σύνταγμα;
Σε όλα τα άλλα οικονομικά μοντέλα, τι παρέμβαση μπορεί να γίνει;
Στον κομμουνισμό, θεωρητικά, τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους εργάτες και τον πλούτο που απορρέει από την εργασία τον καρπώνονται οι εργάτες, οι οποίοι ορίζουν και τις συνθήκες εργασίας τους.
Στην φεουδαρχία, ο άρχοντας όριζε πόσο και πώς θα «εργάζεσαι» και αν πρέπει να συνεχίζεις να αναπνέεις για να «εργαστείς» και την επόμενη μέρα.
Την εποχή που είμασταν τροφοσυλλέκτες δεν είχαν ακόμα οριστεί έννοιες όπως Νόμος, Δημοκρατία, Καπιταλισμός, άρα δεν θα μπορούσε να παρέμβει κανένας.
Ο Καπιταλισμός σε συνθήκες Δημοκρατίας είναι το κατεξοχήν οικονομικό σύστημα που χρειάζεται κανόνες, τους οποίους και δημιούργησε. Ακριβώς επειδή έχουμε καπιταλισμό το Κράτος οφείλει να παρέμβει νομοθετικά, τόσο για να προστατέψει τους εργαζόμενους όσο και για να ενισχύσει της επιχειρήσεις που πλήττονται και διατηρούν τις θέσεις εργασίας σε έκτακτες καταστάσεις, όπως η σημερινή.
Στον Καπιταλισμό έχουμε Επιτροπή Ανταγωνισμού, Σ.Ε.Π.Ε., Ο.ΜΕ.Δ., Ο.Α.Ε.Δ., κανόνες και Νόμους προκειμένου να μοχθούμε όλοι για την ευημερία, τόσο την προσωπική όσο και την κοινωνική, αλλιώς γυρίζουμε στην Φεουδαρχία (;).
Ζητάμε από την Ελληνική Δημοκρατία να προστατέψει, ως οφείλει, το βιοτικό επίπεδο όλων των Πολιτών της με άμεσες παρεμβάσεις υπέρ όλων των πληττόμενων από την πανδημία εργαζόμενων.