Ενώ η παγκόσμια μουσική βιομηχανία είχε στραμμένα τα μάτια της στις ΗΠΑ και ανέμενε το λανσάρισμα της μουσικής υπηρεσίας Spotify, αυτό φαίνεται ότι παίρνει αναβολή επ’αόριστον.
Σωρεία δημοσιευμάτων στο internet αποκαλύπτει ότι το Spotify δεν έχει καταφέρει ακόμα να υπογράψει συμβόλαια με τις τέσσερις μεγαλύτερες δισκογραφικές (Warner, Sony, Emi, Universal), και δεν φαίνεται κάτι τέτοιο ότι θα συμβεί σύντομα.
Αυτό όμως που έχει περισσότερο ενδιαφέρον είναι το παρασκήνιο πίσω από αυτό το πάγωμα των δισκογραφικών, το οποίο φαίνεται να είναι άμεσα συνδεδεμένο με το γεγονός ότι οι ψηφιακές πωλήσεις φαίνονται να είναι μην αυξάνονται σε ποσοστό.
Οι πρώτες εκτιμήσεις των δισκογραφικών είναι ότι οι ψηφιακές πωλήσεις συνάντησαν την οροφή τους – ότι όσοι πελάτες ενδιαφέρονται για ψηφιακά αρχεία τα αγοράζουν, και συνυπάρχουν με αυτούς που συνεχίζουν να αγοράζουν τα cd.
Όποια ανάπτυξη θα προέλθει θα είναι αργή, και θα είναι αποτέλεσμα εισροής νέων καταναλωτών.
Η μεγαλύτερη ανησυχία φαίνεται να εκφράζεται από την πλευρά της Apple, η οποία θεωρεί ότι είναι κεκτημένο της αμερικάνικης δισκογραφικής αγοράς τα δισεκατομμύρια σε αγορές ψηφιακών αρχείων.
Μπορεί λοιπόν αυτά να παραμένουν σταθερά και να μην αναπτύσσονται, δεν θα ήθελε όμως και κανείς να τα βλέπει να συρρικνώνονται – και αυτό ακριβώς θεωρούν ότι θα συμβεί αν επιτραπεί στο Spotify να λειτουργήσει σε μια ώριμη ψηφιακή αγορά.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν σε στελέχη δισκογραφικών “είναι δύσκολο να πουλήσεις κάτι το οποίο κάποιος άλλος δίπλα σου το δίνει δωρεάν”!
Τόσο η Apple, όσο όμως και η Amazon θεωρούν ότι μια τέτοια υπηρεσία δεν θα δημιουργήσει νέο έσοδο για τις δισκογραφικές, αλλά θα αποσπάσει μυημένους καταναλωτές οι οποίοι μέχρι σήμερα ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για αγορές ψηφιακών άλμπουμ.
Σιωπηλά έχει επιστρέψει εδώ και αρκετούς μήνες η Όλγα Παυλάτου στον καλλιτεχνικό τομέα. Ανανεωμένη έχει πλέον αναλάβει στρατηγικό συμβουλευτικό ρόλο στους Ονιράμα, στην Χαρούλα Αλεξία, και στην Άννα Βίσση, ενώ μαθαίνουμε ότι ακολουθεί και συνέχεια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Τα οικονομικά προβλήματα που ταλαιπωρούν όλες τις εταιρείες οδηγούν σε περικοπές οι οποίες με τη σειρά τους αφήνουν ικανότατα στελέχη ελεύθερα.
Αυτό συμβαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια στο χώρο της δισκογραφίας, όμως τελικά αποδείχθηκε όχι ιδιαίτερα κακό, καθώς έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί θετικά για όλους.
Τα ικανότερα από αυτά τα στελέχη, προχώρησαν στο να δημιουργήσουν δικά τους γραφεία με τα οποία παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε καλλιτέχνες. Το θετικό είναι ότι οι ίδιοι ορίζουν το χρόνο και τους πελάτες τους.
Οι καλλιτέχνες είναι πιο ευχαριστημένοι, εφόσον επιλέγουν συνεργάτες, τους πληρώνουν και έχουν πλέον συναίσθηση (και την ευθύνη) των επιλογών τους.
Οι δισκογραφικές έχουν απεμπλακεί από ένα μεγάλο φόρτο επίπονης διαδικασίας, το “ντάντεμα” των καλλιτεχνών, και ασχολούνται με αυτό το οποίο γνωρίζουν καλύτερα – την εκμετάλλευση ρεπερτορίου, και την δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων με τις οποίες ένας ικανός καλλιτέχνης, και ένας καλός δίσκος, θα φτάσει στα αυτιά του κοινού.