Οι ανακοινώσεις γύρω από την αποχώρηση της Fnac από την χώρα μας δεν προκάλεσαν ιδιαίτερη έκπληξη, αφού εδώ και αρκετό καιρό ήταν ξεκάθαρο ότι η εταιρεία αντιμετώπιζε προβλήματα.
Από τη μια οι συνεχιζόμενες ζημιές οι οποίες σωρευτικά ξεπέρασαν τα 20 εκατομμύρια ευρώ, από την άλλη το κακό οικονομικό κλίμα που δεν αφήνει πολλές ελπίδες για αντιστροφή της κατάστασης, οδήγησαν τους δύο συνέταιρους, Fnac και Μαρινόπουλο στην απόφαση αυτή.
Πριν οδηγηθούν εκεί η πλευρά Μαρινόπουλου εξέτασε το ενδεχόμενο να αναλάβει η ίδια πιο ενεργό ρόλο, και αυτό τον σκοπό εξυπηρετούσε η ανάθεση της επίβλεψης της επένδυσης της στον Λουμπιέρ.
Ο Λουμπιέρ έχοντας αποδείξει τις ικανότητες του στην περίπτωση της Carrefour έχει αναλάβει την γενικότερη επίβλεψη όλων των αλυσίδων Carrefour, Marks & Spencer, Sephora, Starbucks και στην περίπτωση της Fnac κατέληξε πολύ γρήγορα στο συμπέρασμα ότι η μετέωρη κατάσταση στην οποία βρισκόταν δεν είχε μέλλον και είτε θα έπρεπε να αναλάβουν τελείως την αλυσίδα, ή να την κλείσουν.
Μπορεί τα Public του Πάνου Γερμανού να αναλαμβάνουν επί της ουσίας τη λειτουργία των δύο καταστημάτων στο Mall και στη Γλυφάδα (όπου 31/7 θα αλλάξουν ουσιαστικά οι ταμπέλες), όμως τόσο για την αγορά όσο και για τους καταναλωτές είναι μόνο αρνητικό το γεγονός ότι μειώνονται οι εταιρίες λιανεμπορίου.
Η επένδυση στα Public είναι τόσο μεγάλη, και ταυτόχρονα τόσο ζημιογόνα, που όπως σε όλες τις αλυσίδες λιανεμπορίου κέρδος μπορεί να έρθει για τον επενδυτή μόνο με την μελλοντική πώληση σε άλλους ενδιαφερόμενους.
Για να έχει κάτι τέτοιο ενδιαφέρον απαιτούνται μεγάλοι τζίροι, και έτσι δικαιολογείται η απόφαση για την επέκταση, αλλά και η εστίαση που έχουν κάνει στο κομμάτι της τεχνολογίας, όπου και λόγω του προηγούμενου know how, έχουν κάνει ιδιαίτερη καλή δουλειά.
Με αυτό το δεδομένο όμως, θα πρέπει να προβληματίζονται οι δισκογραφικές και οι εταιρείες διανομής ταινιών, καθώς ένας παίκτης που εστίαζε στον “πολιτισμό”, αποχωρεί και τα σημεία που αφήνει θα εστιάσουν σε κάτι άλλο.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η διοίκηση της Fnac έχει κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια έτσι ώστε πέραν της τακτοποίησης των προμηθευτών, να μπορέσουν να βρουν εργασία για το προσωπικό σε εταιρείες όχι μόνο του Ομίλου, αλλά και ανταγωνιστών.
Συνεχίζονται τα προβλήματα για τους διοργανωτές συναυλιών, καθώς το κακό οικονομικό κλίμα επηρεάζει ακόμα και αυτές τις εκδηλώσεις που φαινόντουσαν “σίγουρες”.
Η Dianna Krall είχε ελάχιστη προπώληση η οποία δεν ξεπέρασε τα 300 άτομα, όταν στο πρόσφατο παρελθόν γέμιζε το Ηρώδειο.
Οι Black Eyed Peas με δυσκολία έφτασαν τα 5,000 όταν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να έχουν πάνω από τα διπλάσια. Δυσκολίες αντιμετώπισε η Didi και στις υπόλοιπες μέρες του Rockwave, παρόλη την τεράστια καμπάνια που έκανε για την εκδήλωση ο Cosmote.
Οι ακυρώσεις εκδηλώσεων ανά την Ελλάδα συνεχίζονται, ενώ ακόμα και τα πιο γερά ονόματα της ελληνικής σκηνής αναγκάζονται να επαναπροσδιορίσουν τις αμοιβές τους προκειμένου να καταφέρουν να κάνουν κάποιες από τις συναυλίες που προγραμμάτιζαν.
Μεγαλύτερο πρόβλημα για πολλούς από αυτούς τους καλλιτέχνες δεν είναι οι φετινές διοργανώσεις αλλά των προηγούμενων καλοκαιριών. Ο ΣΔΟΕ φαίνεται να έχει πιάσει μια εταιρεία παραγωγής η οποία διοργάνωσε αρκετές συναυλίες πληρώνοντας τους επίμαχους καλλιτέχνες χωρίς παραστατικά!