Ανεβάζει στροφές ο Play, ο νέος ραδιοφωνικός σταθμός του ομίλου Αλαφούζου, και φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις του κοινού. Ο σταθμός αυτός είναι το τελευταίο δημιούργημα του Νίκου Νικολακόπουλου, παίζει ελληνική μουσική και είναι μια εξέλιξη του μοντέλου “Jack Fm”, όπου παίζει μια σφιχτή επιλογή καλών νέων τραγουδιών, και μια μεγάλη ποικιλία από παλιά best.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ακροαματικότητας στα FM καλύπτεται από ελληνική μουσική, όμως την ίδια στιγμή η μια μετά την άλλη οι έρευνες δείχνουν ότι το κοινό σε αντίθεση με παλαιότερα, δηλώνει ότι δεν ακούει ελληνική μουσική.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τις μεσημεριανές, κουτσομπολίστικες εκπομπές ή το δελτίο του Star. Όποιον ρωτήσεις δεν τα βλέπει, όμως η AGB τους διαψεύδει.
Αξίζει λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς γιατί ενοχοποιήθηκε η ελληνική μουσική σε βαθμό ώστε να μην θεωρείται “in” να δηλώνει κανείς ότι την προτιμά για τη διασκέδαση του.
Μια ακόμη εταιρεία, η B2Flow, κάνει την εμφάνιση της εταιρεία και οποία προσπαθεί να πουλήσει μουσική και υπηρεσίες ισχυριζόμενη ότι αποτελεί “μέρος του ομίλου της ΑΕΠΙ”.
Η ΑΕΠΙ είναι πάντα προσεκτική με δεδομένη την ιδιαίτερη θέση της στην ελληνική αγορά. Τόσο το γεγονός ότι πρόκειται για ιδιωτική εταιρεία, τόσο και λόγο δεσπόζουσας θέσης στο χώρο των δικαιωμάτων, η ΑΕΠΙ όλα αυτά τα χρόνια έχει επιλέξει να μείνει μακρυά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα για την οποία κάποιος θα την κατηγορούσε για αθέμιτο ανταγωνισμό.
Πιθανόν από κάπου θα έχετε ακούσει για το διαγωνισμό Live2Sing, τον “πρώτο διαδικτυακό διαγωνισμό μουσικής”. Αυτό που σίγουρα δεν έχετε ακούσει είναι ότι είναι μια ενέργεια την οποία έκαναν πράξη η Σίσσυ Χρηστίδου, ο αδελφός της, και ο Θοδωρής Μαραντίνης των Onirama.
Ο νικητής κερδίζει συμβόλαιο με τη Lyra, εταιρεία του Ομίλου Γιαννίκου στον οποίο “ανήκουν” δισκογραφικά οι Onirama.
Οι μεγάλες ανακατατάξεις που συμβαίνουν στη διεθνή δισκογραφία, θα έχουν αναπόφευκτα επιδράσεις και στην ελληνική αγορά. Η ΕΜΙ επέστρεψε στην Citibank η οποία ψάχνει αγοραστή που να γνωρίζει το αντικείμενο, ενώ και η Warner διατίθεται προς πώληση.
Μην απορήσετε αν δείτε και τους δύο ομίλους να καταλήγουν κάτω από την ομπρέλα της παλιάς BMG, η οποία επιδιώκει να δημιουργήσει και πάλι ένα μεγάλο κατάλογο.
Μια τέτοια εξέλιξη, και η δημιουργία ενός νέου ομίλου που πιστεύευ ισχυρά στην αξία των δικαιωμάτων μουσικής θα άλλαζε και τον τοπικό χάρτη, και θα περιόριζε την ασυδοσία της Universal, και θα οδηγούσε σε υγιέστερες επιλογές την ελληνική αγορά.
Η Universal φαίνεται να έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την τοπική αγορά εφόσον έχει χάσει την πίστη της σε αυτή, και στόχος της είναι τις επόμενες εβδομάδες να κάψει ολόκληρο τον κατάλογο της, διαθέτοντας τον με όποιο τρόπο και σε όποια τιμή μπορεί.
Τελευταία φορά που αυτό συνέβη, πριν από 10 περίπου χρόνια, οι συνέπειες ήταν καταστροφικές για ολόκληρη την αγορά, όταν όμως κάποιος σκέφτεται σε δωδεκάμηνα, κάτι τέτοιο σίγουρα δεν τον απασχολεί.