Ανέβηκαν οι τόνοι στην υπόθεση των ραδιοφωνικών μετρήσεων αυτή την εβδομάδα, με την αναδρομική απόφαση του Γ. Ραγκούση να ανακαλέσει την εγγραφή της Focus στο Μητρώο Επιχειρήσεων Ερευνών Ραδιοτηλεοπτικής Αγοράς.
Αυτό φαινομενικά δημιουργεί πρόβλημα στις δουλειές που είτε ανέλαβε, είτε φιλοδοξούσε να αναλάβει η Focus από το Δημόσιο, όμως για τους καλά γνωρίζοντες πρόκειται για μια ακόμα κλιμάκωση του πολέμου ανάμεσα στα δύο μέτωπα της ραδιοφωνικής αγοράς.
Στη μια όχθη έχουμε όσους εμφανίζονται ικανοποιημένοι με την σημερινή μέτρηση ακροαματικότητας, και δεν έχουν πρόβλημα να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τη Focus.
Στην άλλη όχθη οι υπόλοιποι, μαζί με συγκεκριμένη εταιρεία ερευνών η ενορχήστρωσε και την διαγραφή της Focus από το συγκεκριμένο μητρώο, καθώς αυτό θα αποτελέσει την αφορμή οι σταθμοί αυτοί όχι μόνο να θέσουν θέμα για τις μετρήσεις της ΑΕΜΑΡ, αλλά ακόμα και να διεκδικήσουν αναδρομικά να πάρουν πίσω τα χρήματα που πλήρωσαν για τις μετρήσεις.
Έχουμε όμως το ακόλουθο, αφελές ερώτημα: εφόσον η Focus “μετράει” την ακροματικότητα βάσει των προδιαγραφών που βάζει η Αστική Εταιρεία Μέτρησης Ακροματικότητας Ραδιοφώνων, εφόσον η τήρηση των προδιαγραφών ελέγχεται από την ΑΕΜΑΡ, και παρόλα αυτά μια ομάδα σταθμών ισχυρίζεται ότι τα αποτελέσματα της μέτρησης είναι προβληματικά, γιατί δεν εστιάζουν στο να αλλάξουν τις προδιαγραφές αυτές?
Διότι αν οι καταγγελίες τους είναι βάσιμες, τότε οι προδιαγραφές είναι τόσο διάτρητες, που μια εταιρεία μετρήσεων μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
Αν είναι έτσι λοιπόν, γιατί θα έπρεπε να εμπιστευθεί οποιοσδήποτε εταιρεία μετρήσεων η οποία έχει ήδη συνταχθεί με σταθμούς τους οποίους υποτίθεται ότι κατόπιν θα μετρά αντικειμενικά?
Ποιός ο λόγος που έχει σηκωθεί όλη αυτή η σκόνη γύρω από την Focus, και όχι γύρω από την ίδια την έρευνα, και ποιός θα επωφεληθεί τελικά αλλάζοντας όχι τη μεθοδολογία αλλά την εταιρεία που την ακολουθεί?
Στο ραδιοφωνικό τοπίο στην Αθήνα υπάρχει στατικότητα καθώς ο αριθμός των καλών σταθμών είναι τόσο μεγάλος που οι διαφορές από εβδομάδα σε εβδομάδα είναι αμελητέες.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη όπου φαίνεται η οικονομική κρίση έκανε ακόμα πιο έντονο το πρόβλημα ρευστότητας αρκετών σταθμών οι οποίοι οδηγούνται στην παύση λειτουργίας. Αυτό θα επιφέρει αλλαγές στο ραδιοφωνικό χάρτη της συμπρωτεύουσας ο οποίος όμως ταλαιπωρείται από την έλλειψη διαφημιστικών budget.
Οι ελάχιστοι αθηναϊκοί σταθμοί που λειτουργούν πάνω σκέφτονται να αποχωρήσουν, για όσο τουλάχιστον χρονικό διάστημα βλέπουν να συνεχίζεται η κρίση.
Στροφή προς το λαϊκό δεν κάνουν μόνο οι εφημερίδες, αλλά και όσοι πωλούν παράνομα cd στους δρόμους, καθώς βλέπουν ότι όσοι έχουν να χαλάσουν χρήματα για cd (όποια και αν είναι η προέλευση), είναι μεγαλύτερης ηλικίας και ειδικών προτιμήσεων.
Γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα για συναυλίες οι οποίες ακυρώνονται λόγω χαμηλής προπώλησης. Δυστυχώς φαίνεται ότι ακόμα και όσες πραγματοποιούνται σε πείσμα των διοργανωτών, δεν έχουν την προσέλευση που θα τους επέτρεπε να καλύψουν τα έξοδα τους.
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, φαίνεται ότι τα περισσότερα “summer tour” μεγάλων και μικρών καλλιτεχνών στην επαρχία, είναι ζημιογόνα.