Εκπληκτικά τα οικονομικά αποτελέσματα της Apple για ένα ακόμα τρίμηνο: 83% αύξηση σε σχέση με πέρυσι, 24.4 δισεκατομμύρια πωλήσεις, και 6 δισεκατομμύρια κέρδη!
Υπενθυμίζουμε ότι αναφέρονται σε τρίμηνο, και όχι έτος. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι μέσα στην επόμενη τριετία η Apple θα πλησιάσει το ένα τρισεκατομμύριο δολλάρια αξία.
Ένα στοιχείο με ενδιαφέρον ήταν ότι το iTunes store έκανε τζίρο 1.4 δις δολλάρια, έναντι 1.1 πέρυσι. Με δεδομένο ότι όλο το προηγούμενο έτος ο μουσικός τζίρος της υπηρεσίας ήταν περίπου 2 δις δολλάρια, και ότι οι ψηφιακές πωλήσεις μουσικής διεθνώς έχουν παγώσει, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι πωλήσεις εφαρμογών θα ξεπεράσουν πλέον κατά πολύ αυτές των δισκογραφικών.
Αυτό είναι ανησυχητικό διότι οι καταναλωτές φαίνονται διατεθιμένοι να ξοδέψουν πολύ εύκολα χρήματα για εφαρμογές, και όχι για μουσική, και αν σήμερα οι πωλήσεις είναι παγωμένες, αύριο δεν αποκλείεται να αρχίσουν και να μειώνονται.
Το ερώτημα είναι πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει την ίδια στιγμή που όλο και περισσότεροι “καταναλώνουν” μουσική, χωρίς όμως να την πληρώνουν?
Αν έχει κάτι να μας δείξει η δεκαετία που πέρασε, είναι ότι οι δισκογραφικές προσπάθησαν με κάθε τρόπο να βάλουν εμπόδια στο τσουνάμι διάδοσης της μουσικής, και να τιμολογήσουν κάθε πιθανή ή απίθανη χρήση της μουσικής που θα μπορούσε ένας “καταναλωτής” μουσικής να κάνει.
Στην επιδίωξη τους αυτή ουσιαστικά έβαλαν στον ίδιο κουβά τους πιστούς πελάτες τους, με όσους χαρακτήριζαν “πειρατές”. Οι περιορισμοί που επέβαλλαν δημιούργησαν κακές, δύσχρηστες υπηρεσίες, έσβησαν κάθε καινοτόμα ιδέα, και ποινικοποίησαν αυτό που θα έπρεπε να αγκαλιάσουν – την διανομή της μουσικής, τη μετατροπή των ακροατών σε “διαφημιστές” τους.
Το χειρότερο από όλα ήταν να αποξενώσουν τους πάντες, να μοιάζει παράλογο σήμερα να πληρώνεις για μουσική, και να θεωρείται όχι απλά φυσιολογικό αλλά μέχρι και επιβεβλημένο να καταναλώνεις μουσική χωρίς να την πληρώνεις.
Εδώ λοιπόν που έχει φτάσει η κατάσταση, μάλλον χρειάζεται μια στροφή 180 μοιρών. Αυτό που δεν ήθελαν να συμβεί, συμβαίνει: η μουσική βρίσκεται παντού, όλοι την καταναλώνουν χωρίς καμία άδεια, και χωρίς να πληρώνουν.
Μήπως ήρθε η ώρα να δουν πλέον να βρουν τρόπους ώστε αυτό που συμβαίνει, να αδειοδοτηθεί στην πηγή του, για τόσο μικρά αναλογικά ποσά, ώστε τελικά να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στη διάδοση της δημιουργίας?
Κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να απασχολεί πολλούς αρθρογράφους στο εξωτερικό οι οποίοι βλέπουν τις μετοχές των δισκογραφικών να χάνουν διαρκώς την αξία τους, σε βαθμό που κάποιοι αναρωτιούνται τι θα συνέβαινε αν μια εταιρεία του μεγέθους της Google, ή της Apple αγόραζε σήμερα όλες τις δισκογραφικές, και έδινε δωρεάν, ή σχεδόν δωρεάν, τα πάντα?
Πόσο θα μπορούσε να αλλάξει για πάντα το μοντέλο της μουσικής αν τα έσοδα γιγαντώνονταν εφόσον θα μπορούσε να αδειοδοτηθεί ένας τηλεπικοινωνιακός οργανισμός και να προσφέρει δωρεάν πρόσβαση σε ένα τεράστιο μουσικό κατάλογο?
Leave a Reply