Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το Media Inspector αντικατέστησε πλήρως το Music Control της Nielsen.
Το γεγονός ότι είναι μια προσπάθεια αμιγώς ελληνική, η οποία εδώ και χρόνια έχει στηθεί με σκοπό να καλύψει απόλυτα τις τοπικές ανάγκες φάνηκε ότι έγινε αποδεκτό από όλη την αγορά. Η εταιρεία δείχνει να κατανοεί τις ιδιαιτερότητες, ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα σε όποιο πρόβλημα δημιουργείται, και έχει δημιουργήσει τις θετικότερες εντυπώσεις.
Η συνεργασία που ετοιμάζει με την GfK δεν αποκλείεται να την οδηγήσει και σε άλλους δρόμους, και σύντομα να δούμε υπηρεσίες οι οποίες θα καλύπτουν ακόμα και αυτά που σήμερα προσφέρει η Media Services στην ελληνική αγορά.
Σημείο μεγάλης συζήτησης, το οποίο δεν αποκλείεται να φτάσει να είναι σημείο αντιπαράθεσης, αφορά στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα όσο το δυνατό πιο αξιόπιστο “top 100” του τι παίζεται σε όλη την Ελλάδα.
Θυμίζουμε ότι η αντίστοιχη υπηρεσία της Nielsen δεν άθροιζε απλά το σύνολο που είχε ακουστεί ένα τραγούδι από κάθε ραδιόφωνο, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν την ακροαματικότητα (ή τηλεθέαση) κάθε μέσου την στιγμή που έπαιξε το τραγούδι, απέδιδε μια βαθμολογία.
Από το άθροισμα της βαθμολογίας αυτής προέκυπτε στη συνέχεια το Top100.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε κάτι που συχνά λέμε – τα εργαλεία αυτά είναι εργαλεία της αγοράς, προσπαθούν να αποτυπώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πραγματικότητα.
Όμως όπως συχνά συμβαίνει στη μουσική βιομηχανία, αντί τα εργαλεία να χρησιμοποιούνται για να έχει κανείς μια πραγματική εικόνα, εξελίσσονται σε πεδίο ανταγωνισμού, και πολύ σύντομα αντί κάποιος να προσπαθεί λαμβάνοντας υπόψιν τα στοιχεία, να βελτιώσει την δουλειά του, επικεντρώνεται στο να φέρει τον τρόπο καταγραφής στα δικά του μέτρα ώστε να δείξει μια άλλη εικόνα.
Αυτό έχει συμβεί στο παρελθόν με το IFPI chart, συνέβη στη συνέχεια με το Music Control, και τώρα το Media Inspector βρίσκεται κάτω από την ίδια πίεση.
Οι υπεύθυνοι της εταιρείας προσπαθώντας να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα ανακαλύπτουν εξωτικούς τρόπους απεικόνισης στοιχείων, και προτείνουν στις δισκογραφικές την αυθαίρετη κατηγοριοποίηση σταθμών σε διάφορες βαθμίδες, οι οποίες θα έχουν διαφορετική βαρύτητα στην τελική σύνθεση του Top100.
Μια τέτοια κίνηση μεσοπρόθεσμα θα βλάψει την αξιοπιστία του Media Inspector, αφού αντί να απεικονίζει το τι πραγματικά συμβαίνει, θα δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα η οποία δεν θα έχει τελικά σχέση με το τι ακούει ο κόσμος.
Μοιραία αυτό θα συνεχίσει να δημιουργεί ένα τεράστιο χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτούς που δουλεύουν για τη μουσική βιομηχανία, και αυτούς οι οποίοι “καταναλώνουν” τα προϊόντα της.
Ο σκοπός τέτοιων ερευνών είναι ένας – να συνδέσει τον παραγωγό, με τον καταναλωτή. Οφείλουν όλοι να επιζητούν τον καθαρότερο τρόπο να απεικονιστεί το τι συμβαίνει, διότι μόνο τότε θα επικεντρωθούν στο να παράγουν καλύτερο προϊόν, αντι να κυνηγούν μερικά μέσα τα οποία τεχνητά έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα σε ένα chart, να τους προωθήσουν περισσότερο.