ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Οι επικείμενες εκλογές στον ΕΔΟΕΑΠ κρίνουν σε μεγάλο βαθμό – και πάλι – την επιβίωσή του. Τόσο την οικονομική, όσο και την θεσμικά αυτοδιαχειριστική, έστω και αν η τελευταία έχει περιοριστεί σημαντικά με την παρουσία εγκάθετων της εργοδοσίας στο Συμβούλιό του, μετά τις πραξικοπηματικές αλλαγές στο καταστατικό του το 2017.
Οικονομικά η διαχείριση του ΕΔΟΕΑΠ διολισθαίνει με σταθερό βήμα στα πλοκάμια των ιδιωτικών κέντρων υγείας, όπως αποδεικνύει η καθαρή και σχεδόν κατακόρυφη αύξηση των κατά κεφαλήν δαπανών Υγείας των ασφαλισμένων. Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ασφαλισμένων καταφεύγει στα ιδιωτικά κέντρα υγείας, καθώς οι λίστες εξυπηρέτησης στις υπερφορτωμένες εσωτερικές δομές εξυπηρέτησης του ΕΔΟΕΑΠ, ακόμα και για μία επίσκεψη σε γιατρό και πολύ περισσότερο για εξετάσεις, έχουν φτάσει να απαιτούν ένα και δύο μήνες αναμονή. Η απαραίτητη αναμφίβολα ανάγκη outsourcing παροχής υπηρεσιών υγείας για τις περιοχές της χώρας που ο Οργανισμός δεν έχει δικές του δομές, έχει γίνει το κανάλι διοχέτευσης των πόρων του Ταμείου στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Αντί να ενισχυθούν και να αυξηθούν οι εσωτερικές δομές εξυπηρέτησης του Οργανισμού, ιδιαίτερα μετά την επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης σε νέες ομάδες ασφαλισμένων, ενισχύθηκε η προώθηση των ασφαλισμένων στα ιδιωτικά κέντρα υγείας, με οικονομικές συμφωνίες οι οποίες έχουν εκτινάξει κατακόρυφα τις ασφαλιστικές δαπάνες και παραμένουν πλήρως αδιαφανείς.
Η νέα, περιορισμένη μέσω της εργοδοτικής συμμετοχής στην διοίκησή του, αυτοδιαχείριση του Οργανισμού, έχει κυριολεκτικά αποκοπεί από τον έλεγχο και την συμμετοχή των ασφαλισμένων – μελών του.
Η λειτουργία της διοίκησης του Ταμείου ασκείται μέσα σε μία ομίχλη διαδικασιών, αόρατη πλέον από τους ασφαλισμένους, αλλά και από τα θεσμικά κατοχυρωμένα όργανα ελέγχου της διοίκησης – που παρά το ότι διασώθηκαν από τις καταστατικές αλλαγές – στην καλύτερη περίπτωση απλώς τα αφήνει άπρακτα να υπάρχουν. Ο μοναδικός έλεγχος που παραμένει ζωντανός είναι αυτός της εργοδοσίας που μέσω του εκπροσώπου της στην διοίκηση υπογράφει ή απορρίπτει τις αποφάσεις του Συμβουλίου.
Στον νέο “αυτοδιοικούμενο” και “αυτοδιαχειριζόμενο” ΕΔΟΕΑΠ, ο έλεγχος και η συμμετοχή των ασφαλισμένων στις αποφάσεις της διοίκησης έχει απλά αντικατασταθεί – με καταστατική κατοχύρωση – από τον έλεγχο και το δικαίωμα βέτο του εκπροσώπου της εργοδοσίας.
Με αυτά τα δεδομένα ο περιβόητος “πόρος” του 2%, με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τον ΕΔΟΕΑΠ και πάλι στο δίλημμα που εξ αρχής επιδίωκε η κυβέρνηση, ήτοι στην ένταξή του στο ΕΦΚΑ ή την μετατροπή του σε επαγγελματικό Ταμείο σε συνεργασία με ασφαλιστικές Εταιρείες για την ασφάλιση των “ολίγων”.
Οι εργοδότες παραμένουν συνεπείς σ’ αυτό το στόχο. Μπορεί να έχουν τον δικό τους άνθρωπο με δικαίωμα βέτο στο ΔΣ του Ταμείου, αλλά εξακολουθούν να αμφισβητούν την νομιμότητα του 2%, παρά τα πολλαπλάσια φορολογικά και άλλα ανταλλάγματα, που πήραν.
Το γεγονός ότι τα έσοδα από το 2%, “απαγορεύεται” – από την εργοδοσία – να χρησιμοποιείται και για τη χρηματοδότηση της επικουρικής ασφάλισης αλλά και την υλοποίηση προγραμμάτων αλληλεγγύης για τους πάσχοντες συναδέλφους/ασφαλισμένους, δημιουργεί τη στρεβλή εικόνα της προσωρινής οικονομικής επάρκειας του ταμείου των ΜΜΕ.