Με την επιβολή όψιμου διοικητικού προστίμου «τιμωρεί» η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού την Αυτοδιαχείριση, τον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης Μουσικών Πνευματικών Δικαιωμάτων – έναν Οργανισμό που καταβάλλει σοβαρότατες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια προκειμένου να αποδώσει σε Δημιουργούς, Δικαιούχους και Εκδότες μουσικής τις δίκαιες απολαβές τους και που αυτή την στιγμή είναι σε πλήρη ετοιμότητα να το πράξει. Η ποινή του προστίμου ύψους 2.000€ επιβλήθηκε στην Αυτοδιαχείριση την περασμένη Πέμπτη 6 Ιουνίου, κατόπιν εισήγησης του ΟΠΙ που έγινε αποδεκτή από την αρμόδια Υπουργό, με το πρόσχημα ότι πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της εξελέγη και πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου.
Η επιβολή διοικητικού προστίμου από την πλευρά της Πολιτείας γεννά -το λιγότερο- πολλά ερωτηματικά. Κι αυτό διότι:
Το εν λόγω μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αυτοδιαχείρισης εξελέγη Πρόεδρος του Εποπτικού της Συμβουλίου, αφού προηγουμένως είχε παραιτηθεί από την πρότερη ιδιότητά του ως μέλος του ΔΣ, άσκησε, δηλαδή, τα καθήκοντά του σε διαφορετικές, διαδοχικές χρονικές περιόδους, γεγονός που είναι απολύτως νόμιμο.
Επιπλέον, το ίδιο ακριβώς θέμα, και το αν υφίσταται σ’ αυτήν την περίπτωση πιθανή ταύτιση εποπτεύοντος και εποπτευόμενου, είχε αποτελέσει αντικείμενο έρευνας του ΟΠΙ στο παρελθόν, έχοντας κριθεί πως δεν υφίσταται τέτοιο θέμα και καμία απολύτως παράβαση δεν διαπιστώθηκε. Την ίδια θέση επικύρωσε με απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Η επιβολή αυτού του προστίμου για κάτι που σημειώνεται ως παράβαση, ενώ έχει αρμόδια ήδη κριθεί πως τέτοια δεν αποτελεί, θα μπορούσε να εκληφθεί ως αστοχία ή ελλιπής γνώση, αλλά τα σημεία και οι καιροί άλλα δείχνουν, άλλα μαρτυρούν και άλλα υποδηλώνουν.
Διαφεύγει προφανώς εκκωφαντικά στην κα. Υπουργό και στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΠΙ πως η σύμπτωση αρμοδιοτήτων και εξουσιών, η σύγκρουση συμφερόντων, ο εποπτεύων και εποπτευόμενος κατοπτρίζονται στον ΟΠΙ-ΕΥΕΔ και φυσικά στα στελέχη των κρατικών φορέων που ενέχονται σ’ αυτόν τον αντικατοπτρισμό.
Ως πότε θα επικρατεί το «δίκαιο του ισχυρότερου»; Ως πότε θα ισχύουν «δύο μέτρα και δύο σταθμά»; Ως πότε ευκαιριακές «πολιτικές» θα καθορίζουν και θα υποθηκεύουν το μέλλον ανθρώπων; Ως πότε θα επιβραβεύονται οι «ημέτεροι» έναντι των εντίμως και σκληρά εργαζομένων;
Η Αυτoδιαχείριση θέτει τα ερωτήματα και διατηρεί το δικαίωμά της να απευθυνθεί, όπως πάντα επέλεγε, στην Ελληνική Δικαιοσύνη για τα τεκταινόμενα στην πλάτη των Δημιουργών, Δικαιούχων και Εκδοτών Μουσικής, αλλά και στην πλάτη των Ελλήνων πολιτών που τους αφορά ό,τι συμβαίνει σ’ αυτή την χώρα.