ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Την Πέμπτη 19/04/18 πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας, μετά από αίτημα του Σωματείου Εργαζομένων ΑΕΠΙ – «ΣΕρΑ», με σκοπό να δεσμευτεί η Διοίκηση της ΑΕΠΙ για την καταβολή των δεδουλευμένων των 100 περίπου εργαζομένων και τη διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Οι εργαζόμενοι παραμένουμε απλήρωτοι επί σχεδόν 3 μήνες – και άλλοι συνεργάτες επί πολύ περισσότερους-, βιώνουμε καθημερινά μεγάλη ανασφάλεια και παρά τις επανειλημμένες έγγραφες οχλήσεις μας προς τη Διοίκηση της ΑΕΠΙ, δεν έχουμε καμία απολύτως ενημέρωση για την καταβολή των οφειλόμενων, καθώς και για το μέλλον της εταιρείας.
Κατά τη χθεσινή τριμερή συνάντηση, παρουσία του εκπροσώπου του Υπουργείου Εργασίας, γίναμε μάρτυρες της αδιανόητης αιτίασης που απηύθυνε σε βάρος των εργαζομένων ο Γεν. Δ/ντής της εταιρείας Δ. Ξανθόπουλος, ότι δηλαδή για το σημερινό κατάντημα της εταιρείας, φταίνε οι εργαζόμενοι που «δεν σηκώνουν τα μολύβια», εκστομίζοντας για μία ακόμα φορά απειλές κατά των εργαζομένων, ενώ με επιστολή του αργότερα προς τους εργαζόμενους επιχειρεί, εκ νέου, να μεταφέρει τις ευθύνες για την τραγική κατάσταση της εταιρείας στο προσωπικό της ΑΕΠΙ, τη στιγμή που η ίδια εδώ και μήνες δεν έχει δώσει καμία λύση σε μείζονα θέματα, στρατηγικής και οικονομικής φύσεως, οδηγώντας την εταιρεία σε ακυβερνησία και αδιέξοδα.
Για την ουσία, βέβαια, του προβλήματος, δηλ. το μέλλον της εταιρείας και του εξειδικευμένου προσωπικού της, ακούστηκαν τα γνωστά «έπεα πτερόεντα». Συγκεκριμένα δεν δόθηκε καμία απάντηση για το ποιο θα είναι το μέλλον στην περίπτωση επιβεβαίωσης των ζοφερών προβλέψεων για την εταιρεία, μετά την ψήφιση της τροπολογίας για τη «μεταβατική περίοδο», πότε προβλέπεται η αποπληρωμή μας, ποιες είναι οι ενέργειες που η εταιρεία έχει κάνει προς την κατεύθυνση της προστασίας των θέσεων εργασίας μας και γενικά δεν υπήρξε απολύτως καμία δέσμευση εκ μέρους του. Το αντίθετο μάλιστα: ο κ. Ξανθόπουλος μίλησε για «σιωπηρή επίσχεση», για «κατεβασμένα μολύβια», για «επανεκκίνηση» που θα πρέπει να προέλθει από εμάς, χωρίς να συνυπολογίζει, όμως, ότι εμείς δεν είμαστε ούτε εθελοντές ούτε συνέταιροι της οικογένειας, αλλά υπάλληλοι που φιλότιμα και αδιάλειπτα, προσφέρουμε επί χρόνια υψηλού επιπέδου υπηρεσίες και που απαιτούμε να μας καταβάλλεται ο μισθός μας, όπως πρέπει και όποτε πρέπει. Δεν έκανε κουβέντα για τις ευθύνες της διοίκησης της εταιρείας (την οποία, τάχα, έχει βάλει στο στόχαστρο το «σύμπαν» είτε με κακουργηματικές ποινικές διώξεις είτε με το διορισμό Επιτρόπου σε εκτέλεση του νόμου) επιμένοντας ότι «φταίνε όλοι οι άλλοι».
Δεν είναι όμως «οι άλλοι» – και σίγουρα όχι εμείς – αυτοί που δεν υλοποίησαν την πολυδιαφημισμένη και πολυαναμενόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, που η ίδια η ΑΕΠΙ είχε εξαγγείλει τον Φεβρουάριο 2017, αυτοί που δεν αναπροσάρμοσαν εγκαίρως το αμοιβολόγιο 2018 – και όταν αυτό τελικά καταρτίστηκε, μετά από πίεση των εμπορικών διευθυντών, εστάλη από τη Διοίκηση στο εποπτικό συμβούλιο προς έγκριση μετά (!) τη λήξη της θητείας του τελευταίου, προκαλώντας την παρέμβαση του ΟΠΙ. Και φυσικά δεν είναι «οι άλλοι» αυτοί που ευθύνονται για τις δεσμεύσεις των λογαριασμών της εταιρείας από το Δημόσιο και τη Eurobank, οι οποίες, οδηγούν την εταιρεία να μην μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές λειτουργικές υποχρεώσεις της.
Καταγγέλλουμε τη συνεχιζόμενη επιθετική τακτική της Διοίκησης της ΑΕΠΙ προς τους εργαζόμενους, με την οποία προσπαθεί να παραπλανήσει την κοινή γνώμη και να αποφύγει να αναλάβει τις ευθύνες για την κατάρρευση της εταιρείας, ευθύνες που είναι εξ ολοκλήρου δικές της, όπως έχουμε ήδη επισημάνει και καταγγείλει στις επιστολές μας προς την Υπουργό Πολιτισμού και τον Πρωθυπουργό.
Την καλούμε για τελευταία φορά να φανεί, έστω και την ύστατη ώρα, συνεπής στις υποχρεώσεις της προς τους εργαζόμενους, σε αυτούς δηλαδή που οφείλει την ύπαρξή της, να πάψει κάθε προσπάθεια στοχοποίησής μας και να καταβάλει άμεσα και χωρίς υπεκφυγές τις οφειλόμενες αποδοχές μας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πράξουμε οτιδήποτε κριθεί νομικά και συνδικαλιστικά αναγκαίο για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας.