Ο Πρωθυπουργός παραπέμπει συχνά σε ποδοσφαιρικούς όρους.
Στο ποδόσφαιρο όταν ένας διαιτητής κάνει ένα λάθος και επιχειρεί να το διορθώσει με ένα ακόμη, συνήθως τα πράγματα γίνονται χειρότερα.
Στο τέλος καμία ομάδα δεν είναι ευχαριστημένη και η εξέδρα τον αποδοκιμάζει.
Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμέτωπισε το ΕΣΡ ως τώρα θυμίζει αυτόν το διαιτητή.
Και τώρα ετοιμάζεται για ένα ακόμη λάθος, το τρίτο κατά σειρά, απειλώντας να τινάξει τον αγώνα στον αέρα.
Διότι όλοι γνωρίζουν πως αν η αρμοδιότητα για τις άδειες μεταφερθεί από το ΕΣΡ στο υπουργείο Τύπου, έστω και για την προκήρυξη και τον έλεγχο των φακέλων, θα πέσουν σαν βροχή οι αιτήσεις ακυρότητας στο ΣτΕ, περί αντισυνταγματικότητας.
Ενδεικτικό του μεγέθους του σχεδιαζόμενου σφάλματος, είναι πως ο αντίπαλος σταμάτησε να διαμαρτύρεται. Η σιωπή του, επί του κυβερνήτικου σχεδίου, θα έπρεπε να είχε θορυβήσει όσους σκέφτονται να μας επιστρέψουν στην εποχή του νόμου Βενιζέλου.
Μόνο όποιος δεν έχει την εμπειρία της υποβολής των φακέλων με τις αιτήσεις των τηλεοπτικών σταθμών και του χρόνου που χρειάζεται για τον έλεγχό τους, θα σκεφτόταν μια τέτοια καταστροφική λύση.
Ο ρεαλιστικός και σύννομος τρόπος που υπάρχει για να μην τεθεί ζήτημα αντισυνταγματικότητας είναι η έκδοση Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και του ορισμού Υπηρεσιακού ΕΣΡ, με την επίκληση δύο έκτακτων γεγονότων.
Της αδυναμίας σύγκλισης του ΕΣΡ, εξαιτίας της αδυναμίας επίτευξης της συναίνεσης και της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ που έχει κρίνει παράνομη την τηλεόραση.
Μέτα και αφού το υπηρεσιακό ΕΣΡ που θα αποτελείται από σοβαρές προσωπικότητες αρχίσει να ασχολείται με τις άδειες, κανένα κόμμα και ειδικά η ΝΔ, δεν θα θελήσει να μην καταλήξει στην επιλογή των οριστικών μελών του ΕΣΡ.
