Σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων με τις δημοσκοπήσεις και εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια όλων. Είναι ένα σκάνδαλο που περιλαμβάνει ορισμένες από τις εταιρείες τους τηλεοπτικούς σταθμούς, τα sites τα κόμματα και σχετίζεται και με δημόσιο χρήμα. Είναι γνωστό σε όλους πως ένα μέρος της «αμοιβής» για τις «υπηρεσίες» δίνονταν με αναθέσεις ερευνών από τις κυβερνήσεις από υπουργεία και φορείς στις εταιρείες.
Η κυβέρνηση προανήγγειλε νομοθετική παρέμβαση έτσι ώστε να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος των εταιρειών που παραβιάζουν τη δεοντολογία του κλάδου αλλά και τη νομοθεσία. Το πρόβλημα όμως έγκειται ακριβώς στο νόμο που έχει ανάθεση στην αγορά μόνο τον έλεγχο των ερευνών που κάνουν οι εταιρείες μέτρησης. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της πρώην AGB (νυν Nielsen) της οποίας η έρευνα ελέγχεται από ένα φορέα που αποτελείται από ανθρώπους των ερευνών. Όταν ο Κώστας Βαξεβάνης είχε αποκαλύψει πως είχε περιέλθει στην κατοχή ένας μεγάλος αριθμός δεκτών μέτρησης τηλεθέασης της AGB, δεν υπήρξε καμία ανακοίνωση για το αντικαταστάθηκε ή όχι, αν υπήρξε έρευνα κλπ. Όμως τα ποσοστά που εκδίδει η εταιρεία τηλεθέασης, η οποία μετονομάστηκε σε Nielsen, θεωρούνται αξιόπιστά από όλους, και αποτελούν το «νόμισμα» της αγοράς βάσει του οποίου διανέμεται η κρατική διαφήμιση. Το ΕΣΡ έχει παραπληρωματικό ρόλο και επιπλέον δεν ασκεί έλεγχο στους τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά περιορίζεται στο να υποδέχεται τις αιτήσεις των εταιρειών που έχουν το δικαίωμα να διενεργούν μετρήσεις.
