Ρητορική υπαναχώρηση;

 Έντονες ήταν οι αντιδράσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όταν προ εξαμήνου περίπου πληροφορήθηκαν την πώληση του τηλεοπτικού σταθμού 902 (νυν E-Channel). Ούτε λίγο – ούτε πολύ, στελέχη του υποστήριζαν ότι ο σταθμός θα έπρεπε να περιέλθει στο κόμμα τους, από τη στιγμή που η κρατική άδεια είχε δοθεί όταν η Αριστερά συνιστούσε ενιαίο κόμμα και αφού το ένα μισό δεν τον ήθελε, όφειλε να τον παραχωρήσει στο άλλο μισό, στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή. Τα πράγματα όμως όπως διαμορφώνονται τώρα είναι εντελώς διαφορετικά. Αντί της αυτοτελούς διεκδίκησης του σταθμού, το κόμμα -όπως τουλάχιστον λέγεται- διαπραγματεύεται με τον νέο ιδιοκτήτη την επ’ αμοιβή ενοικίαση μέρους του χρόνου αυτού, και συγκεκριμένα του 1/8 του 24ώρου, ήτοι ενός τρίωρου, και μάλιστα σε μια από τις ζώνες αιχμής, την πρωινή, από τις 7 μέχρι τις 10. Πρόκειται για συμβιβασμό και αποδοχή της πραγματικότητας ή για ρητορική υπαναχώρηση; Και πώς αυτό θα το εισπράξει η κοινή γνώμη, όταν δημοσίως άλλα υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, και συγκεκριμένα καλούσε το ΕΣΡ να μην εγκρίνει τη μεταβίβαση του σταθμού;