Την τακτική του να εγκαλεί και να κατηγορεί ραδιοφωνικούς ή τηλεοπτικούς σταθμούς κατά το δοκούν συνεχίζει το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, αγνοώντας έως και αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΣτΕ με την απόφαση 2326/2013 δέχθηκε πως οι διαφημιστικές αναφορές που αφορούν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των χορηγών ραδιοφωνικών εκπομπών δεν περιέχουν το στοιχείο της συγκαλύψεως. Άρα δεν υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις ο κίνδυνος της παραπλάνησης του κοινού, όπως απαιτεί η έννοια της συγκεκαλυμμένης διαφήμισης. Η νομοθεσία προβλέπει πως η συγκεκαλυμμένη διαφήμιση ορίζεται ως «η προφορική ή οπτική παρουσίαση σε προγράμματα α) εμπορευμάτων, β) υπηρεσιών, γ) της επωνυμίας, του σήματος ή των δραστηριοτήτων ενός παραγωγού, εμπορευμάτων ή ενός προσώπου που παρέχει υπηρεσίες, όταν η παρουσίαση αυτή γίνεται σκοπίμως από τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα με διαφημιστικό σκοπό και ενδέχεται να παραπλανήσει το κοινό όσον αφορά τον χαρακτήρα αυτής της παρουσίασης».
Με την παραπάνω απόφασή του το ΣτΕ ανατρέπει πολλές από τις αποφάσεις του ΕΣΡ κατά ραδιοφωνικών σταθμών, αλλά αυτό δεν εμποδίζει το Συμβούλιο να συνεχίζει τις κλήσεις σε απολογία και την επιβολή προστίμων με αυτήν ακριβώς την κατηγορία.
