Μια απόφαση-βόμβα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ψηφιακή μετάβαση στην Ισπανία ενδέχεται να επιδράσει καθοριστικά στην υπόθεση της Digea στην Ελλάδα. Έκρινε ως κρατική ενίσχυση την απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης να χορηγήσει χρήματα στις κοινότητες για να εγκαταστήσουν ψηφιακούς πομπούς σε σημεία που δεν πήρε η ιδιωτική εταιρεία, η οποία εκτίμησε πως δεν ήταν εμπορικά συμφέρουσα επιλογή για να καλύψει πλήρως το δίκτυο. Στην Ελλάδα, χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη από τον νόμο αλλά με έμμεσες προτροπές από την Digea, οι δήμοι με χρήματα των πολιτών τοποθέτησαν ψηφιακούς αναμεταδότες.
Στην Ισπανία η κάλυψη του ψηφιακού σήματος έφτασε στο 96%, επιβαρύνοντας τους ιδιωτικούς και τους κρατικούς σταθμούς. Στις λιγότερο αστικοποιημένες και πιο απομακρυσμένες περιοχές, που αντιστοιχούν στο 2,5% του πληθυσμού, οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί, ελλείψει εμπορικού ενδιαφέροντος, δεν επένδυσαν στην ψηφιοποίηση, με συνέπεια οι ισπανικές αρχές να αποφασίσουν δημόσια χρηματοδότηση, ενώ σε μία ακόμη περιοχή, που περιλαμβάνει το 1,5% του ισπανικού πληθυσμού, η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει την επίγεια ψηφιακή μετάδοση, οπότε επιλέχθηκε η δορυφορική πλατφόρμα.
Συνολικά, από το 2008 έως το 2009 καταβλήθηκαν 163 εκατομμύρια ευρώ από τον κεντρικό προϋπολογισμό, κάποια από τα οποία υπό τη μορφή δανείων, με ευνοϊκούς όρους, από τις ισπανικές αρχές στις αυτόνομες κοινότητες, και περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ από τους προϋπολογισμούς των δεκαέξι αυτόνομων κοινοτήτων, για την επέκταση της κάλυψης στην πρώτη περιοχή. Επιπλέον, οι αυτόνομες κοινότητες χρηματοδότησαν την επέκταση με 3,5 εκατ. ευρώ περίπου. Το συνολικό ποσό των κονδυλίων για τη λειτουργία και τη συντήρηση του δικτύου από το 2009 έως το 2011 ανήλθε σε τουλάχιστον 32,7 εκατομμύρια ευρώ.
