Η κατάσταση στον ΕΔΟΕΑΠ περιγράφεται με δραματικούς τόνους εδώ και πολύ καιρό. Σήμερα ξέρουμε ότι το ετήσιο έλλειμμά του ανέρχεται σε 25 εκατ. ευρώ, τα έσοδά του έχουν περιοριστεί σε 22 εκατ. και οι δαπάνες για περίθαλψη, συντάξεις, εφάπαξ και λειτουργικά ανέρχονται σε 57 εκατ. ευρώ. Συνάδελφοι, μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και της Εξελεγκτικής Επιτροπής, έχουν βουτήξει βαθιά στους ζοφερούς αριθμούς και μας μεταδίδουν SOS. Το Ταμείο, όπως το ξέρουμε σήμερα, έχει ζωή ενός έως δύο το πολύ ετών.
Για την κατάσταση του Ταμείου μας φταίνε πολλά.
Πρώτα απ’ όλα φταίει η πρωτοφανής λεηλασία στην οποία προχώρησαν η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος εν ονόματι του διαβόητου PSI. Λεηλασία από την οποία τραυματίστηκε βαριά όλο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, που οδηγείται σε νέες δραστικές περικοπές.
Φταίνε η τρόικα και τα μνημόνια που έχουν βυθίσει σε «πολεμική» ύφεση όλη την οικονομία, σε κατάρρευση την κατανάλωση, τους διαφημιστικούς τζίρους, άρα και τα έσοδα από τον κοινωνικό μας πόρο, το αγγελιόσημο.
Φταίει η κρίση των ΜΜΕ που έχει προκαλέσει πρωτοφανή ανεργία στον κλάδο, φταίνε η συστηματική εισφοροδιαφυγή και εισφοροκλοπή στην οποία επιδίδεται η εργοδοσία εις βάρος του των Ταμείων μας, τόσο με την μη απόδοση των ασφαλιστικών μας εισφορών όσο και με τη μείωση των μισθών και την επέκταση της μαύρης ή γκρίζας ανασφάλιστης εργασίας (μπλοκάκια).
Κι ακόμα, η παράταση του απαράδεκτου καθεστώτος μη υπαγωγής στα ταμεία και στις δημοσιογραφικές ενώσεις των δημοσιογράφων που εργάζονται στο χώρο του Internet, που είναι κι αυτοί συνάδελφοί μας.
Φταίει και η δική μας αμεριμνησία, που για αρκετά χρόνια αναπαυθήκαμε στην ψευδαίσθηση ότι ως περιούσιος λαός της εξουσίας θα δικαιούμαστε εσαεί ένα «ευγενές», προστατευμένο από θύελλες, ταμείο.
Φταίνε, τέλος, οι προηγούμενες διοικήσεις του ΕΔΟΕΑΠ, ιδιαίτερα η τελευταία που διαχειρίστηκε καταστροφικά τα αποθεματικά του Ταμείου μας και συνέχισε μια αδιαφανή διόγκωση των δαπανών του.
Αυτό το τελευταίο, άλλωστε, αποτέλεσε και την αιτία της εκλογικής «εξέγερσης» που έφερε τη σημερινή διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ στο τιμόνι του Ταμείου μας. Από την άποψη αυτή θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, εκπρόσωποί μας με τόσο νωπή και ισχυρή εντολή, μας καλούν σε μια συνέλευση χωρίς μια εισήγηση για τη σωτηρία του Ταμείου. Βολικό το να πετάς την μπάλα στην εξέδρα, άβολο το να πρέπει να εισηγηθείς κάτι που ή θα οδηγήσει σε αναμέτρηση με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, ή θα σε φέρει σε σύγκρουση με τους ασφαλισμένους- μέλη του ΕΔΟΕΑΠ. Επιλέγοντας, όμως, να το παίξεις Πόντιος Πιλάτος, ανοίγεις πόρτα στον «εμφύλιο»: το πρόβλημα που δημιούργησαν κυβέρνηση, τρόικα και εργοδοσία, κινδυνεύει να καταλήξει σε έναν πόλεμο εργαζόμενων εναντίον συνταξιούχων, ανέργων εναντίον εργαζόμενων, ασφαλισμένων εναντίον προσωπικού του ΕΔΟΕΑΠ. Αυτόν τον «εμφύλιο» δεν θα τον επιτρέψουμε.
Πρώτα, να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε έναν ΕΔΟΕΑΠ βιώσιμο, αυτοδιαχειριζόμενο, μακριά από τις κυβερνητικές επιβουλές, μακριά από το «χωνευτήρι» του ΕΟΠΥΥ, υπόδειγμα αλληλεγγύης και ανθρώπινων παροχών υγείας, πρόνοιας, επικούρησης. Όχι γιατί θέλουμε να ξεχωρίζουμε από τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων, να είμαστε μια όαση σε μια απέραντη ασφαλιστική έρημο. Αλλά γιατί η «φάμπρικα» των ενοποιήσεων που έχουν δρομολογήσει κυβέρνηση και τρόικα είναι συνταγή κατάλυσης όλου του ασφαλιστικού συστήματος.
Για τους λόγους αυτούς:
– Στρεφόμαστε πρώτα στους κύριους υπαίτιους της λεηλασίας στον ΕΔΟΕΑΠ. Απαιτούμε από την κυβέρνηση ν’ αναλάβει την ευθύνη της ληστείας που έγινε στα αποθεματικά του Ταμείου μας μέσω της ΤτΕ. Να αναλάβει το κόστος της αποζημίωσης, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευ .Βενιζέλος για τα Ταμεία που είχαν, εκόντα – άκοντα, συμμετάσχει στο PSI. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει με πρόσχημα τη βιωσιμότητα του Ταμείου να προχωρήσει στην «κατάσχεσή» των πόρων και της περιουσίας του.
– Διεκδικούμε την επέκταση του αγγελιόσημου στο Διαδίκτυο, αποτελεσματικούς μηχανισμούς αποτροπής της εισφοροδιαφυγής και εισφοροκλοπής, κυνήγι της ανασφάλιστης και ημι-ασφαλισμένης εργασίας. Απαιτούμε να εξοπλιστεί ο ΕΔΟΕΑΠ με τη θεσμική ισχύ να εισπράττει τους ασφαλιστικούς πόρους από τους μπαταχτσήδες εργοδότες.
– Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η κυβέρνηση, η τρόικα και οι εργοδότες θα συγκινηθούν από τις εκκλήσεις μας για το Ταμείο ή θα υποχωρήσουν εύκολα στις πιέσεις μας. Ξέρουμε ότι απώτερος στόχος τους είναι να μας υποχρεώσουν να τρέξουμε ως επαίτες στο κατώφλι του καταρρέοντος ΕΟΠΥΥ. Όσο μένουν αδιάλλακτοι και ανάλγητοι, δεν αφήνουμε το Ταμείο να καταρρεύσει. Καλούμε τη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ να πάρει κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την επιβίωση του Ταμείου. Γνωρίζουμε ότι ήδη γίνονται κινήσεις βελτίωσης συμβάσεων με προμηθευτές και εξορθολογισμού δαπανών και τις χαιρετίζουμε. Ξέρουμε, όμως, ότι αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό. Θα χρειαστούν ενδεχομένως κι άλλα μέτρα εξορθολογισμού των δαπανών. Πρέπει να γίνουν με ρεαλισμό, μελέτη και με κριτήριο να διατηρηθεί ο ενιαίος χαρακτήρας του ΕΔΟΕΑΠ, τόσο ως φορέα υγείας για τους 19.000 άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένους, όσο και ως φορέας επικουρικής σύνταξης για τους 2.000 που παίρνουν ήδη, αλλά και για τους 8.000 που περιμένουν στην ουρά- οι νεότεροι απ’ αυτούς όχι με πολλές ελπίδες. Οι όποιες παρεμβάσεις περιστολής των δαπανών- στις παροχές υγείας, στο λειτουργικό κόστος, στο μισθολογικό κόστος, στις συντάξεις, στα εφάπαξ- πρέπει να γίνουν με τρόπο δίκαιο, διαφανή και με κριτήριο να παραμείνει ο ΕΔΟΕΑΠ όπως τον φτιάξαμε: ένα αυτοδιαχειριζόμενο ταμείο αλληλοβοήθειας, ένας φορέας αλληλεγγύης όλων των ασφαλισμένων και όλων των γενεών τους, πρώτ’ απ’ όλα για τους ασθενέστερους συναδέλφους μας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση θεωρούμε εποικοδομητικές και βάση συζήτησης από τη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ τις προτάσεις του συναδέλφου Γιώργου Χριστόπουλου και καλούμε όλα τα μέλη της διοίκησης του Ταμείου που γι’ αυτό ακριβώς εκλέχτηκαν προ ολίγων μηνών και όλες τις ενώσεις – μέλη του ΕΔΟΕΑΠ να συνεργαστούν σε ένα πλήρες σχέδιο σωτηρίας του που να τεθεί στην κρίση των μελών του και να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Χρόνος για καθυστερήσεις, αναβολές και διάφορα προσχήματα ή δημοψηφίσματα δεν υπάρχει.
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την πρόταση που θα υποβάλει η Συσπείρωση Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος ως σχέδιο απόφασης στη γενική συνέλευση.