Κατά το δοκούν τηρείται η υποχρέωση εκ του νόμου για την υποχρεωτική έγκριση των διαφημιστικών προγραμμάτων των φορέων του Δημοσίου από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Υπάρχουν μεγάλοι Δήμοι, με τεράστιο κονδύλι επικοινωνίας για διάφορες εκδηλώσεις, οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με την υποχρέωσή τους (ενημέρωση της ΓΓΕΕ), καθώς δεν υπάρχουν κυρώσεις. Η κατάσταση, παρά τις προσπάθειες, παραμένει χαοτική καθώς δεν υπάρχει υποχρέωση ανάρτησης συγκεντρωτικών στοιχείων για την κρατική διαφήμιση στη σελίδα της ΓΓΕΕ (παρά μόνο οι αποφάσεις της Διαύγειας), ενώ δεν υπάρχουν πλέον νεότερα για την τραπεζική διαφημιστική δαπάνη σε ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες και sites. Επιπλέον, για την ιδιωτική διαφημιστική δαπάνη, εδώ και τρία χρόνια, κατόπιν αιτήματος των ιδιωτικών σταθμών, η Media Services δεν ανακοινώνει ούτε και εκείνη συγκεντρωτικά στοιχεία.
Να σημειωθεί ότι το καθεστώς ξεκινάει με τον νόμο ν. 2328 του 1995, με την υπογραφή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η εφαρμογή κρίσιμων διατάξεών του παραπέμπεται στην έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, ενώ ταυτόχρονα καθορίζει αμοιβή στα media shops με αμοιβή 9,9%. Η διάταξη αυτή για το καθεστώς των επιστροφών ισχύει ως και σήμερα και σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία, αν δεν δοθεί και νέα παράταση, θα καταργηθεί την 1η Σεπτεμβρίου, δηλαδή τον επόμενο μήνα…
Με το ΠΔ 261/1997 του Δημήτρη Ρέππα αποσαφηνίστηκε η υπόθεση της κρατικής διαφήμισης. Εφαρμόστηκε για λίγο διάστημα μετά το 1998 και μετά αγνοήθηκε στην πράξη από την ίδια την Πολιτεία. Επιπλέον, το μητρώο διαφημιστών του Δημοσίου, που προέβλεπε το συγκεκριμένο ΠΔ, μεταφέρθηκε επί κυβέρνησης ΝΔ στον ΕΛΟΤ και καταργήθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2ιγ’ του ν. 3688/2008.