ΠΗΓΗ: www.tovima.gr
Απόσπασμα από το άρθρο του Δημήτρη Ψυχογιού στο «Βήμα» με τίτλο «Η ενημέρωση ως εμπόρευμα και ως πολιτική επικοινωνία».
(…)«Οι ρυθμίσεις για τα αδικήματα περί Τύπου είναι δρακόντειες επίσης – μπορεί να απαλείφθηκε από το Σύνταγμα η διάταξη (που έχει τις ρίζες της στη δικτατορία του Μεταξά, αν δεν απατώμαι) ότι ‘‘τα αδικήματα τύπου είναι αυτόφωρα’’ αλλά παρέμεινε στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας – και έτσι εντελώς αμερόληπτοι και με βαθιά αίσθηση του καθήκοντος διάφοροι εισαγγελείς δίνουν εντολή να συλληφθούν δημοσιογράφοι κάθε φορά που τα γραπτά τους ή τα λεγόμενά τους δεν αρέσουν σε κάποιον πολιτικό, ιδιαίτερα αν είναι υπουργός, όπως ο Πάνος Καμμένος.
Το ίδιο ισχύει και με τις αγωγές για αποζημίωση για συκοφαντική δυσφήμηση: τις προτιμούν οι πολιτικοί διότι έτσι αποφεύγουν τον κίνδυνο να εκτεθούν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής ποινικής διαδικασίας – οι αγωγές εκδικάζονται κυρίως με δικόγραφα. Κατά κανόνα, τα δικαστήρια δικαιώνουν τον ‘‘συκοφαντούμενο’’ πολιτικό, επιδικάζουν αποζημιώσεις και κατά κανόνα επίσης αυτές οι αποφάσεις καταπίπτουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – αλλά αυτό δεν έχει προβληματίσει ούτε τους νομοθέτες, αφού είναι πολιτικοί, ούτε τους δικαστές».
