ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με μεγάλη θλίψη ανακοινώνει την απώλεια του διακεκριμένου δημοσιογράφου και πρώην προέδρου της Ενώσεως Μανώλη Μαθιουδάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή χθες το απόγευμα ειρηνικά στην οικία του δίπλα στα αγαπημένα του πρόσωπα.
Ο Μανώλης Μαθιουδάκης γεννήθηκε το 1933. Ήταν γιος του ήρωα της κρητικής αντίστασης Γιάννη και στην παιδική του ηλικία φυλακίστηκε μαζί με τη μητέρα του από τους Γερμανούς. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές γράφτηκε στην Πάντειο Σχολή, η δημοσιογραφία, όμως, τον κέρδισε για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Τη σταδιοδρομία του ξεκίνησε στην εφημερίδα «Το Βήμα» το 1958, στην αρχή ως αθλητικός συντάκτης και σύντομα ως αστυνομικός ρεπόρτερ. Στο αστυνομικό ρεπορτάζ αφιέρωσε όλη του τη δημοσιογραφική ζωή πραγματοποιώντας μεγάλες επιτυχίες που τον καθιέρωσαν στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού στην εφημερίδα «Τα Νέα» και το περιοδικό «Ταχυδρόμος».
Άνθρωπος εργατικός και υπεύθυνος, με πάθος για την έρευνα και την εξακρίβωση των γεγονότων, κατέγραψε στα ρεπορτάζ του, όλα όσα απασχόλησαν το ρεπορτάζ με θάρρος και αντικειμενικότητα. Με πρώτη ύλη το πλούσιο ρεπορτάζ αλλά και τις μικρές ιστορίες που δεν τυχαίνουν μεγάλης δημοσιότητας, έγραψε τα βιβλία: «Αετονύχηδες», «Κάτι να καίει» και «Ποινικό Μητρώο της Αθήνας», σε συνεργασία με τον αείμνηστο πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και για δεκαετίες συνεργάτη του Δημήτρη Μαθιόπουλο. Δούλεψε επίσης στην «ΕΡΤ» από το 1974 έως το 1990 και υπήρξε διευθυντής του γραφείου Αθηνών, του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «Λόγος».
Ο Μανώλης Μαθιουδάκης, παράλληλα με τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία, ασχολήθηκε έντονα και με τον δημοσιογραφικό συνδικαλισμό. Μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής της ΕΣΗΕΑ, Οργανωτικός Γραμματέας της ΠΟΕΣΥ, Ταμίας, Γενικός Γραμματέας, Αντιπρόεδρος και στο τέλος Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ενώσεως υπήρξε μια ηγετική φυσιογνωμία που άφησε έντονο αποτύπωμα στην Ένωση. Άνθρωπος ανεξάρτητος, περήφανος και μαχητικός τίμησε τις αγωνιστικές περγαμηνές της οικογένειάς του. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Συνδικάτου Τύπου. Έδωσε μεγάλες μάχες για τα δίκαια των συναδέλφων δίνοντας λαμπρή συνέχεια στους ιστορικούς αγώνες του κλάδου μας. Υπήρξε άτεγκτος σε θέματα αρχής και δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Έδωσε τον αγώνα τον καλό με παρρησία και κρητική λεβεντιά.