Μετά το λουκέτο στην ΕΡΤ, στον τηλεοπτικό αέρα κυριαρχεί η μαζική εμπορική διασκέδαση, όπως την καθορίζουν τα ιδιωτικά κανάλια. Το κλείσιμο της ΕΤ1 και της ΝΕΤ εξαφάνισε κάθε έννοια πολιτιστικών προγραμμάτων και ντοκιμαντέρ, εκπομπές ελληνικής παραγωγής για τον πολιτισμό και, φυσικά, τα παιδικά προγράμματα. Το παιδικό κοινό, που μετριέται ως «εμπορικό κοινό» στις λίστες των διαφημιστικών εταιρειών, παρακολουθ��ί τούρκικα ή ελληνικά σίριαλ μαζί με τους μεγάλους, ενώ στα λεγόμενα παιδικά κανάλια δεν υπάρχει ίχνος ελληνικής παραγωγής. Συνεχώς προβάλλονται φθηνά και ιδιαίτερα βίαια παιδικά προγράμματα κινουμένων σχεδίων, made in USA ή made in Japan, με πολλές διακοπές για διαφημίσεις παιδικών παιχνιδιών. Τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, που εμπορεύονται το πρόγραμμα για να πουλήσουν διαφημίσεις, κάνουν άριστα τη δουλειά τους, επιδιώκοντας να βγάλουν κέρδος με κάθε μέσο. Η ευθύνη για τον έλεγχό τους, όμως, ανήκει στους αρμόδιους δημόσιους φορείς, που τους έχουν παραχωρήσει προσωρινά τις δημόσιες συχνότητες έναντι σαφών κανόνων και κριτηρίων. Μείζον κριτήριο είναι το τηλεοπτικό πρόγραμμα και αρμόδιο για να το ελέγχει είναι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.