– Η «καρέκλα» είναι το… εργαλείο! Πόσο να στοιχίζει, άραγε;
Του Μάκη Κουρή
Άρθρο στο “ΠΑΡΟΝ” της Κυριακής
Φταίμε όλοι για το σημείο που έχουμε φτάσει… Δεν υπάρχει κανείς που να μην είχε δει χρόνια τώρα το αδιέξοδο, το σκοτάδι που απλωνόταν μέρα με την ημέρα.
Δεν είναι δυνατόν να πει κανείς ότι δεν είχε πάρει χαμπάρι. Ούτε οι πολιτικοί μας, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η «καρέκλα». Αυτό είναι το μόνο που απασχολεί και τους 300 βουλευτές και τους διορισμένους υπουργούς.
Αυτή την κατάσταση ζούμε χρόνια τώρα… Και σήμερα πολύ περισσότερο. Μια θέση στη Βουλή ανοίγει πόρτες. Προς κάθε πλευρά…
Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα… Ήδη οι 300 του Κοινοβουλίου μετράνε μέρες. Η θητεία τους λήγει σύντομα. Και οι κυβερνητικοί βουλευτές ψάχνουν τώρα πώς θα ανανεώσουν τη θητεία τους. Ατού, οι «καλές σχέσεις» με τους «προύχοντες». Και τα «πάρε – δώσε» δεν έχουν τελειωμό. Κάποιοι από τους βουλευτές που εκλέγονται στη Βόρεια Ελλάδα είναι «εκλεκτοί»… Η ασυλία είναι το «όπλο».
Ίσως, μάλιστα, κάποιοι από τα κόμματα να κάνουν και «εξυπηρετήσεις». Ενδεχομένως, με το αζημίωτο…
Είναι, όμως, πλέον ώρα για κάθαρση! Σε κάθε χώρο…
Το χρήμα και οι «εξυπηρετήσεις» δεν έχουν όνομα. Οι «λεφτάδες» ξέρουν πώς θα κάνουν τις δουλειές τους.
Ο γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν το τόλμησε. Αυξάνει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. «Στη ζωή πρέπει να παίρνεις ρίσκα», είχε πει. Και αυτό είναι το «όπλο» του…
