Αυτή είναι η ιστορία  μια αυτοκρατορία media που  κατέρρευσε επειδή δεν είχε ούτε τιμόνι ούτε οδηγό

Στις αρχές της δεκαετία, μια “παραδοσιακή” οικογένεια επιχειρηματιών αποφάσισε να μπει στο παιχνίδι των media εξαγοράζοντας μία   εταιρεία που κατείχε περιοδικά μεγάλης απήχησης αλλά και digital brands .

Τα «νέα αφεντικά» παρουσιάστηκαν ως ο «νέος σερίφης στην πόλη». Με φιλοδοξία, επενδύσεις, προσδοκίες – και με μια αίσθηση ότι μπορούν να “σώσουν” και να “επαναφέρουν” τη λάμψη του έντυπου και digital media.
Όμως, όσοι τους ήξεραν από πριν, ήξεραν και την αλήθεια: το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το περιτύλιγμα. Όχι το περιεχόμενο.

Η αυλαία άνοιξε… με σκηνικό εντυπωσιακό.

Η εξαγορά ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες. Μπήκαν στη διοίκηση μέλη της οικογένειας . Για λίγους μήνες, φάνηκε ότι υπάρχει μια κατεύθυνση. Πως μπορεί όντως να ξαναγεννηθεί μια σύγχρονη media πλατφόρμα με προσωπικότητα, εμπειρία και νέες ιδέες.

Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ το branding. Ήταν η διοίκηση.

Η συνταγή της αποτυχίας – βήμα-βήμα.

Στην πραγματικότητα, η εταιρεία:

Δεν είχε ποτέ σαφές επιχειρηματικό πλάνο για τα media.

Δεν επένδυσε ούτε σε ανθρώπους, ούτε σε τεχνολογία, ούτε σε περιεχόμενο.

Δεν διέθετε ηγεσία, δομή ή στρατηγική– μόνο πρόχειρες αποφάσεις, τοποθετήσεις συγγενών και… ευχές.
Δεν πλήρωνε ποτέ στην ώρα της. Ούτε ακριβώς. Ούτε σταθερά. Οι εργαζόμενοι ζούσαν σε μια διαρκή αβεβαιότητα – δεν ήξεραν πότε και πόσα θα πληρωθούν.

Χαρακτηριστικότερο όλων: Η εταιρεία δεν απέλυε. Ποτέ.
Απλώς τους εξανάγκαζε όλους να παραιτηθούν – έναν-έναν, με καθυστερήσεις, εξαφανίσεις, κοροϊδίες και παρακωλύσεις. Χωρίς αποζημιώσεις. Χωρίς διάλογο!

Η απόλυτη διάλυση: Από οργανισμός έγινε “φάντασμα”.
Από τα 60-80 άτομα που εργάζονταν κάποτε εκεί, σήμερα έχουν μείνει ελάχιστοι. Και αυτοί απλήρωτοι.
Δεν υπάρχει HR.
Δεν υπάρχει λογιστήριο.
Δεν υπάρχει εμπορικό τμήμα.
Δεν υπάρχει προϋπολογισμός.
Δεν υπάρχουν φωτογραφήσεις, εξωτερικοί συνεργάτες, εμπορικές ενέργειες, marketing.

Από τον Νοέμβριο 2024, η κατάσταση έφτασε στο απόλυτο αδιέξοδο:
Οι εργαζόμενοι έκαναν γιορτές απλήρωτοι.
Καμία σταθερή μισθοδοσία, μόνο “έναντι” για λίγους.

Ακόμα και οι ασφαλιστικές εισφορές δεν καταβάλλονταν για 3+ μήνες, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να χάσουν την ασφαλιστική τους ικανότητα. 

Αντιθέτως, η αγορά γνωρίζει τις τακτικές τους εδώ και δεκαετίες.
Μόνο εκείνοι βαυκαλίζονται ότι έφεραν το φως – ενώ όλοι οι άλλοι απλώς… ψάχνουν το διακόπτη.

Πριν από 2 εβδομάδες ο ΕΔΟΕΑΠ του ενιαίου  ψηφοδελτίου  ενημερώσε τους …εργαζόμενους που είναι απλήρωτοι 2 μήνες ότι θα μείνουν ανασφάλιστοι παρά το γεγονός ότι τους έχουν παρακρατηθεί!

Ο ΕΔΟΕΑΠ,  η ΕΣΠΗΤ και η ΕΣΗΕΑ  έχουν αφήσει στο έλεος τους εργαζόμενους χωρίς καμία απολύτως αντίδραση, ούτε καν καμία δημόσια τοποθέτηση ή  διαμαρτυρία. Γιατί;

Αλλά και η Κυβέρνηση που γνωρίζει το πρόγραμμα κάνει πως δεν βλέπει. Τι παίζει;

Η ιστορία της εταιρείας αυτής δείχνει πως  έλλειψη διορατικότητας, διοίκησης, αξιοπιστίας και ανθρώπινης προσέγγισης, μπορεί να διαλύσει μια εταιρεία – ακόμα κι αν αυτή έχει assets, brands, ιστορία και κοινό.