Ο πρώην πρόεδρος- διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ, απάντησε σε σχόλιο αναγνώστη της στήλης. Ιδού η τοποθέτησή του:

Ενδιαφέρουσα η ανταλλαγή. Να μου επιτραπεί μια παρέμβαση.

1. Σχετικά με την προσφυγή στο ΣτΕ, ενημερώνω πως εκ του νόμου υπάρχουν αποκλειστικές προθεσμίες για προσβολή διοικητικών αποφάσεων – πράγμα που δεν συμβαίνει στα πολιτικά δικαστήρια. Η προσφυγή ήταν “υποχρεωτική” για την αποφυγή της δήλωσης αναρμοδιότητας των τελευταίων.
2. Έχω υποστηρίξει πως η όλη φασαρία σχετικά με τις προσλήψεις ήταν προσχηματική, από αυτούς που δεν ήθελαν τη λειτουργία της ΝΕΡΙΤ κατά τις προβλέψεις του ιδρυτικού της νόμου και οι οποίοι ήταν η συντριπτική πλειοψηφία. Και μέσα στην τότε κυβέρνηση. Ας μη διαφεύγει πως η τελικώς επιλεγείσα λύση από τη σημερινή κυβέρνηση, είχε διακινηθεί ήδη από τις αρχές 2014 ως σενάριο της σκληρής δεξιάς. Η συντριπτική πλειοψηφία φτιάχτηκε από διαφορετικές αφετηρίες, πλην όμως η σύγκλιση ήταν εκεί. Νομίζω πως όσα μεσολάβησαν τους τελευταίους 12 μήνες, το επιβεβαιώνουν.
3. Ας μου επιτραπεί να έχω τη δική μου ευαισθησία και τη δική μου αίσθηση δικαίου σχετικά με την κρίση υποψηφίων.
4. Παρά το ότι οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ έγιναν μετά την αποπομπή μου, αναλαμβάνω ακέραια την ευθύνη. Αυτή εντοπίζεται στην προδιαγραφή προσόντων. Δεν ισχυρίζομαι πως δεν έγιναν λάθη. Πλην όμως δεν έχει αναφερθεί (δεν έχει περιέλθει στη δική μου αντίληψη τουλάχιστον) ούτε μία συγκεκριμένη περίπτωση αδικίας. Καλό θα ήταν κάποτε η συζήτηση να γίνει συγκεκριμένη – αφορά ανθρώπους και επαγγελματίες σε τελευταία ανάλυση.
5. Όσον αφορά τους εκτός ΑΣΕΠ διαγωνισμούς, η φασαρία γίνεται και συντηρείται ακριβώς από αυτούς στους οποίους δεν επετράπη η παρέμβαση. Φεύγοντας άφησα την κατάσταση ως εξής: (α) είχε ολοκληρωθεί η πρώτη φάση αξιολόγησης τυπικών προσόντων, (β) τα αποτελέσματα είχαν κλειδωθεί από 1/4/2014 σε συμβολαιογράφο για να μη μπορεί να τα πειράξει κανείς – γνωστό μόνο σε μένα και τη νομική υπηρεσία, έκπληξη για αυτούς που με απέπεμψαν και τους συνεργούς τους την επομένη της αποπομπής μου, (γ) είχα αρνηθεί να παραλάβω (και να δω από σεβασμό προς όλους τους υποψηφίους, ακόμη και για τους βυσματωμένους) τις λίστες με τις προτιμήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, (δ) υπήρχε ρητή εντολή της τότε κυβέρνησης να σταματήσει κάθε δραστηριότητα σχετικά με προσλήψεις και έγγραφο αίτημά μου προς το Εποπτικό Συμβούλιο να αγνοηθεί η κυβερνητική εντολή – το αίτημα δεν απαντήθηκε ποτέ, (ε) παρά το ότι είχε γίνει πιλοτικά η αξιολόγηση β’ φάσης για 22 θέσεις, τα αποτελέσματα δεν είχαν φθάσει στη διοίκηση και μένα και ουδεμία διοικητική απόφαση είχε ληφθεί – είχαν παραδοθεί σε μένα για έλεγχο τα αποτελέσματα αξιολόγησης β’ φάσης μόνον των έξι θέςεων του διεθνούς – γνωστή η νομοθετική παρέμβαση της κ. Βούλτεψη ακόμη και γι’ αυτό τον Αύγουστο 2014. Ως εκ τούτων, η ευθύνη για όποια πιθανή αδικία ή άλμα εβδομήντα θέσεων στη λίστα, δεν μπορεί παρά να αφορά τις διοικήσεις των κκ Μακρυδημήτρη και Μάη. Πολύ περισσότερο δε, με τη συνεκτίμηση του γεγονότος πως από την επομένη της αποπομπής μου ο κ. Μάης ενεπλάκη στον επανέλεγχο ακόμη και της λίστας που είχε κλειδωθεί σε συμβολαιογράφο.

Τέλος, σχετικά με τις δικαστικές διαδικασίες που έτρεχαν, είναι γνωστό πως η διοίκηση της ΝΕΡΙΤ δεν είχε καμία απολύτως σχέση, ούτε με τα νομικά επακόλουθα του κλεισίματος της ΕΡΤ την 11/6/2013, ούτε με τα της εκκαθάρισης ΕΡΤ και τη ΔΤ. Είναι γνωστό πως δική μου προσπάθεια – ατελέσφορη αποδείχθηκε – ήταν αφ’ ενός ο διαχειριστικός έλεγχος του προσωπικού της ΔΤ και μόνον και αφ’ ετέρου η άμεση συρρίκνωση της ΔΤ. Αυτά ως επιλογή πολιτικής να τα συζητήσουμε. Σχετικά δε με τη σπέκουλα για εισαγγελική εμπλοκή στις προσλήψεις, απλώς δεν υπήρξε! Με δική μου έγκληση της 11/3/2014 η εταιρεία αιτήθηκε από την εισαγγελία τη διερεύνηση των καταγγελιών της ΟΙΕΛΕ σχετικά με “αγορασμένα” πτυχία ECDL, δεδομένου πως είναι αδύνατον να ξεχωρίσει η διενεργών τον διαγωνισμό εάν ένα πιστοποιητικό από νομίμως λειτουργούντα και εποπτευόμενο από το κράτος φορέα είναι κανονικό ή αγορασμένο. Δεν εκλήθην από κανένα άλλο εισαγγελέα και καμιά αρχή για κατάθεση ούτε κατά τη διάρκεια της θητείας ούτε στο 12μηνο που πέρασε. Σπέκουλα και μονταζιέρα, λοιπόν, η οποία συντηρείται ακόμη και σήμερα από τους ανωνυνογράφους των περυσινών λιβέλων οι οποίοι, ως σαλιγκάρια πια, διεκδικούν ρόλο ως προοδευτικοί στο σημερινό σχήμα.

Γιώργος Προκοπάκης