Της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Όλες αυτές τις μέρες στη σκέψη μου είναι δύο δεκαπεντάχρονα παιδιά. 6 Δεκέμβρη 2008. Στον πεζόδρομο της οδού Τζαβέλα, 9 η ώρα το βράδυ. Ο Αλέξανδρος και ο Νίκος. Είχαν ραντεβού για τη γιορτή του Νίκου. Πήραν από το ψιλικατζίδικο αναψυκτικά και κάθονταν με άλλα παιδιά, στο κέντρο της πόλης. Στα γύρω καταστήματα, άνθρωποι όλων των ηλικιών έπιναν τον καφέ τους. Μετά, θα πήγαιναν σε ένα πάρτυ. Ο Αλέξανδρος είχε αγοράσει ένα βραχιόλι με μια καρδιά για να προσφέρει στην αγαπημένη του…