Α. ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

1. Μετά τον Αρμαγεδδώνα που έπληξε τον κλάδο και την κοινωνία την προηγούμενη δεκαετία, τα δικαιώματα και οι ανάγκες των εργαζομένων στα ΜΜΕ πρέπει να αποτελέσουν το βασικό κριτήριο και την πρώτη προτεραιότητα, αντί της διαφύλαξης των κερδών εκδοτών, καναλαρχών και ιδιοκτητών ιστοσελίδων, όπως και της προάσπισης και διαιώνισης της διαπλοκής τους.
2. Οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δικαιούνται να έχουν τη δυνατότητα να ζουν αξιοπρεπώς από μία βασική εργασία. Αυτό πρέπει να διασφαλίζεται από τον μισθό τους και τις λοιπές θεσμικές ρυθμίσεις και παροχές που περιλαμβάνει μια συλλογική σύμβαση εργασίας.
3. Παρά τις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες εργαζομένων στα ΜΜΕ (εσωτερικοί και εξωτερικοί, τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες κ.λπ.), η συλλογική σύμβαση πρέπει να έχει καθολική ισχύ και να διασφαλίζει την όσο το δυνατόν ισότιμη κάλυψη όλων των μελών των ενώσεων, αλλά και των νέων που εισέρχονται στο επάγγελμα, από την πρώτη στιγμή.
4. Θεμελιακή μας θέση παραμένει το «Ένας Κλάδος – Ένα Συνδικάτο – Ένα Ταμείο», με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και λοιπά θεσμικά δικαιώματα για όλους.
5. Απαιτούμε όλοι οι συνάδελφοι να είναι ενταγμένοι στα μισθολόγια των ΜΜΕ στα οποία εργάζονται, με συμβάσεις αορίστου χρόνου και σταθερά καθορισμένες σχέσεις εργασίας, που δεν θα δεν θα γίνονται «λάστιχο», όπως απαιτούν οι εργοδότες.
6. Τα τεχνολογικά δεδομένα και η εξέλιξη του κλάδου τείνουν να καταργήσουν τα σύνορα ανάμεσα σε έντυπη και ηλεκτρονική δημοσιογραφία. Οι δυνατότητες διάδοσης της πληροφορίας και του προϊόντος της εργασίας των δημοσιογράφων είναι τεράστιες και μοναδικές στην ιστορία, οδηγώντας στην πρωτόγνωρη κοινωνικοποίηση του κλάδου. Τασσόμαστε υπέρ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και των πληροφοριών, χωρίς φραγμούς και τείχη στο Διαδίκτυο.
7. Οι δημοσιογράφοι, ως κατ’ επάγγελμα παραγωγοί του «προϊόντος» το οποίο πουλούν οι επιχειρήσεις ΜΜΕ, πρέπει να απολαμβάνουν μερίδιο από τη φορολόγηση των εταρειών διαμεσολάβησης, των παρόχων υπηρεσιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, καθώς πρόκειται για κοινωνικοποιημένη μορφή αμοιβής της δημοσιογραφικής δουλειάς τους. Το μερίδιο αυτό (είτε με τη μορφή των πνευματικών δικαιωμάτων είτε με άλλη μορφή) δεν μπορεί να είναι ό,τι περισσεύει από την αλυσίδα της διαπλοκής, αλλά αντίτιμο μιας εργασίας που πρέπει να σταματήσει να είναι απλήρωτη.
8. Οι δημοσιογράφοι, μέσω των δημοκρατικά εκλεγμένων συλλογικών τους οργάνων κα του κώδικα δεοντολογίας, οφείλουν να υπηρετούν την αναγκαιότητα του κοινωνικού-εργατικού ελέγχου των ΜΜΕ, της αποκαλούμενης «τέταρτης εξουσίας». Η νέα ΣΣΕ καλείται να διασφαλίσει την ελευθερία της γνώμης, την ανεξαρτησία και την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας που προκύπτει από το ρεπορτάζ, χωρίς «χειροπέδες» από το πολιτικό-επιχειρηματικό σύστημα.
9. Τα δημόσια – κρατικά Μέσα δεν μπορεί να αποτελούν όργανο της εκάστοτε κυβέρνησης, εξυπηρετώντας τους πολιτικούς στόχους της και τα ρουσφέτια της. Ανήκουν στην κοινωνία που τα πληρώνει και αυτό πρέπει να διασφαλίζεται μέσα από ένα συγκεκριμένο και αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου, με τη συμμετοχή και των ίδιων των εργαζομένων.
10. Οι εργαζόμενοι στα δημόσια – κρατικά Μέσα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα, υποχρεώσεις και αμοιβές με τους συναδέλφους τους στα ιδιωτικά Μέσα (και αντιστρόφως).
11. Δεν διαπραγματευόμαστε το δικαίωμα στην απεργία και τις συλλογικές μας διαδικασίες (συνελεύσεις κ.λπ). Διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης σε όλα τα ΜΜΕ για την ενημέρωση των συναδέλφων.
12. Διεκδικούμε ασφαλιστικά Ταμεία που θα εγγυώνται πλήρη υγειονομική κάλυψη των άμεσα ασφαλισμένων και των προστατευόμενων μελών, ολοκληρωμένες παροχές (παιδικοί σταθμοί, διάφορα επιδόματα κ.λπ) και αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους, χωρίς διακρίσεις.
13. Κράτος και εργοδότες είναι αυτοί που υποχρεούνται να καλύψουν τα ελλείμματα που προκάλεσαν στα Ταμεία μας τα προηγούμενα χρόνια, με το «κούρεμα», τις απολύσεις, τη δραματική μείωση των μισθών, τη διάλυση του εργασιακού περιβάλλοντος, την ανοχή απέναντι σε μπαταχτσήδες που επέμειναν στο «δεν πληρώνω» ή έβαλαν λουκέτο στα μαγαζιά τους, φεσώνοντας εργαζόμενους και Ταμεία. Πίσω τα κλεμμένα, να κατασχεθούν οι περιουσίες των οφειλετών εργοδοτών.
14. Πλήρης κάλυψη από το κράτος των εργαζομένων που βρίσκονται αντιμέτωποι με την αυθαιρεσία των εργοδοτών, με καθυστερήσεις πληρωμών, «λουκέτα» κ.λπ.
15. Απαιτούμε διαφάνεια και δημοκρατικές διαδικασίες βάσης τόσο κατά τη διαπραγμάτευση όσο και κατά την υπογραφή της όποιας ΣΣΕ με τους εργοδότες, ιδιώτες ή κυβέρνηση. Δεν δίνουμε λευκή επιταγή στις Ενώσεις και τα ΔΣ τους.

Β. ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

Με βάση τις παραπάνω αρχές, διεκδικούμε τα εξής, στο πλαίσιο της νέας Καθολικής Συλογικής Σύμβασης Εργασίας, κριτήριο της οποίας θα είναι τα δικαιώματα και οι ανάγκες των εργαζομένων:

1. Ενιαία διαπραγμάτευση και συμφωνία για τα μισθολογικά και θεσμικά ζητήματα. Κανείς διαχωρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, είτε στα δημόσια είτε στα ιδιωτικά ΜΜΕ.
2. Επαναφορά των στοιχειωδών ρυθμίσεων των σχέσεων εργασίας μας στα προ της γενικευμένης αποδιάρθρωσης επίπεδα. Μισθολογικά, αυτό σημαίνει την ελάχιστη αμοιβή του πρώτου κλιμακίου με 1.131 ευρώ μηνιαίως, καθώς και επαναφορά του συστήματος των ωριμάνσεων-κλιμακίων ανά διετία.
3. Επαναφορά όλων των επιδομάτων – οικογενειακό επίδομα, επιδόματα θέσης, επίδομα ίδιου εργοδότη, αποζημιώσεις για εμπόλεμα ρεπορτάζ, ασφάλιση εξωτερικής εργασίας κλπ.
4. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για τους συναδέλφους μας στα δημόσια ΜΜΕ και κατοχύρωσή τους για όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.
5. Κατοχύρωση της χορήγησης πλήρους αποζημίωσης και μάλιστα εφάπαξ σε περίπτωση απόλυσης.
6. Πρόβλεψη υποχρέωσης για ελάχιστο αναγκαίο αριθμό εργαζομένων – στο μισθολόγιο και με συμβάσεις αορίστου χρόνου – σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες (εκτός από τις τηλεοράσεις), με βάση τη δομή και θεματολογία τους. Κυρώσεις στους εργοδότες που δεν τηρούν το πλαφόν και τις υποχρεώσεις τους.
7. Δυνατότητα και υποχρέωση ελέγχου από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς και με πρόσβαση στους εκπροσώπους των εργαζομένων, των κεφαλαίων κάθε επιχείρησης ΜΜΕ και της προέλευσής τους.
8. Πενθήμερη εδβομαδιαία εργασία, με συνεχόμενο διήμερο ανάπαυσης. Έξι ώρες εργασίας καθημερινά, με αναγκαία διαλείμματα, ειδικά για τους εργαζόμενους σε υπολογιστές (ένα 15λεπτο για κάθε δίωρο εργασίας). Πλήρεις προσαυξήσεις για κάθε ώρα νυχτερινής, σαββατιάτικης ή κυριακάτικης εργασίας (μετά από αποδοχή του εργαζομένου και μόνο), με ταυτόχρονο υποχρεωτικό ρεπό.
9. Απαγορεύεται ρητά ο «δανεισμός» εργαζομένων. Κάθε εργασία που άπτεται της παραγωγής ειδήσεων εντάσσεται σε μια ενιαία «μονάδα», με βάση τη δομή κάθε ομίλου (π.χ. έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση). Κάθε άλλη χρήση του παραγόμενου δημοσιογραφικού προϊόντος πέραν αυτής της «μονάδας» δεν αποτελεί δικαίωμα της επιχείρησης και απαιτεί πρόσθετη σύμβαση εργασίας και αμοιβή.
10. Απαγόρευση, επί ποινή, της απλήρωτης εργασίας κάθε μορφής. Αξιοπρεπείς αμοιβές για τους «μαθητευόμενους» που συχνά καλύπτουν οργανικές θέσεις εργασίας στα ΜΜΕ.

Γ. ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

1. Ο Κώδικας δεοντολογίας των δημοσιογράφων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οι εργοδότες σε όλα τα ΜΜΕ, εφημερίδες, ραδιοφωνικοί-τηλεοπτικοί σταθμοί, ειδησεογραφικές ιστοσελίδες οφείλουν να αναγνωρίσουν και να σέβονται τις υποχρεώσεις-δικαιώματα πο απορρέουν από τον Κώδικα δεοντολογίας.