Τι οχετός είναι αυτός που βγαίνει από την ελληνική τηλεόραση.

Σκηνοθέτες κατηγορούμενοι για βιασμούς.

Ηθοποιοί στα δικαστήρια με καταδίκες για βιασμούς και άλλοι που αθωώθηκαν.

Ένα κονκλάβιο που λειτουργούσε στο παρελθόν και με βάση την προσφορά σε σεξ ανέθετε ρόλους  σε αγόρια (πρωτίστως) και σε κορίτσια και προωθούσε σειρές στην τηλεόραση

Κακοποιητές που έκαναν πλακίτσα και κούναγαν το δάκτυλο στους άλλους.

Και αυτοί οι άλλοι αντί να ντραπούν  συνεχίζουν να κάνουν την ίδια δουλειά και να κουνάνε το δάκτυλο πουλώντας εξυπνάδα λέγοντας, πως δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα, δηλώνοντας δηλαδή , εμμέσως, χαζοί για την περίπτωση αυτή.

Εκπομπές προώθησης του εγκλήματος μεταμφιεσμένες σε ψυχαγωγικές ή και ενημερωτικές που ανακυκλώνουν το μίσος σε βάρος των γυναικών.

Και φτάνουμε σε άλλους αστέρες ηθοποιούς που μεταμφιέζονται σε αγίους κατά περίπτωση και αντί για το λόγο του Θεού μιλάνε με μίσος για τις γυναίκες και ενώ ο νόμος για την άμβλωση ισχύει στην  Ελλάδα από το  1978.

Όλοι αυτοί έχουν λόγο, ατελείωτο, καθημερινά στην τηλεόραση, γιατί υπάρχει ακόμη ένα δείγμα οκνηρό, αδιάφορο και κυνικό που τους παρακολουθεί και της αρέσει το θέαμα και η αρένα.

Όλα αυτά με την ανοχή ορισμένων και των ιδιοκτητών και των διευθυντών προγράμματος των μεγαλύτερων σταθμών της χώρας.

Να προσέχουμε τις κόρες μας να εκπαιδεύσουμε σωστά τα αγόρια μας.