Αµετανόητα δηµοσιογράφος από τα πολύ νεανικά του χρόνια, επαγγελµατίας, έχοντας υπηρετήσει όλα τα είδη ενηµέρωσης (εφηµερίδες, περιοδικά, ειδησεογραφικά πρακτορεία, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, διαδίκτυο) στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συχνά από θέσεις ευθύνης, πεισματικά ανεξάρτητος, µε θέληση αντίστασης (Κατοχή, δικτατορία και όχι µόνο), µε σημαντικές εμπειρίες και στον συνδικαλισμό (Μάης του ’68 στο Παρίσι) και… µολοντούτο βραβευµένος, ο Ριχάρδος Σωµερίτης αφηγείται. Επιλέγοντας. Καταστάσεις και πρόσωπα, γνωστά και άγνωστα (Σουµάν, Μονέ, Καραµανλή, Παπανδρέου και τόσα άλλα, και όχι µόνο πολιτικούς), που γνώρισε από κοντά και που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη και τη χώρα µας. Αντικειμενικός; Δεν συμμερίζεται τον όρο· επιλογή του είναι, όσο το δυνατόν, η εντιμότητα. Και οι «μάχες»: για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την Ευρώπη – το όραµα ειρήνης και κοινωνικής προόδου που τόσοι, τα τελευταία χρόνια, προσπαθούν να μετατρέψουν σε εφιάλτη. «Οι λέξεις της ιστορίας, της πολιτικής και της μνήμης συναντούν τις μάχες της προσωπικής ευθύνης και της συλλογικής εμπειρίας σ’ ένα συναρπαστικό αφήγημα. Ένας δημοσιογράφος ξεφυλλίζει τις εφημερίδες της ζωής του, ένας πολίτης του κόσμου ανακεφαλαιώνει πρόσωπα και γεγονότα που τον σφράγισαν. Όταν η εξομολόγηση διασταυρώνεται µε το χρονικό σ’ ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί». Μισέλ Φάις Ο Ριχάρδος Σ. Σωµερίτης (Αθήνα, 1931) είναι δηµοσιογράφος από το 1948. Πήρε µέρος στην Εθνική Αντίσταση (ΕΠΟΝ). Έχει πτυχίο Νοµικής από παρισινό πανεπιστήµιο. Στη Γαλλία, όπου έζησε σαράντα χρόνια, διετέλεσε αρχισυντακτικό στέλεχος της επιθεώρησης «Ευρωπαϊκή Αριστερά», της Γαλλικής Ραδιοφωνίας και του δεύτερου καναλιού της Γαλλικής Τηλεόρασης «Antenne2» και συνεργάτης της «Le Monde» και πολλών άλλων εφημερίδων και περιοδικών. Στην Ελλάδα, πριν αναχωρήσει στο εξωτερικό, εργάστηκε στη σοσιαλιστική εφημερίδα «Η Μάχη» και μετά, από το Παρίσι, μέχρι την 21η Απριλίου 1967, ως ανταποκριτής της «Ελευθερίας» και του ΕΙΡ. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας προχώρησε για επτά χρόνια στην έκδοση του εβδομαδιαίου πληροφοριακού αντιδικτατορικού δελτίου «Athènes-Presse Libre». Μετά τη δικτατορία ανέλαβε την ανταπόκριση της «Καθηµερινής». Το 1989 ανέλαβε για λίγους μήνες τη διεύθυνση Ειδήσεων και Ενημέρωσης της ΕΤ1 και το 1990 του ανατέθηκαν καθήκοντα συμβούλου έκδοσης στην «Καθημερινή», από την οποία αποχώρησε το 1991 για να αναλάβει καθήκοντα αρθρογράφου (και για ένα διάστημα και αρχισυντάκτη) στο «Βήμα». Έχει τιμηθεί µε το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης, το γαλλικό παράσημο του Τάγματος Αξίας, το βραβείο Μπότση και το βραβείο των Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Έχει στο ενεργητικό του, µόνος ή µε συμμετοχές σε συλλογικές εργασίες, πολλά βιβλία (ανάμεσά τους, στα γαλλικά, «Η Μαύρη Βίβλος της Δικτατορίας στην Ελλάδα» –1969, εκδόσεις Le Seuil– και στα ελληνικά, το «Ο Ξενόφερτος» [Εστία, 1990] για τις εμπειρίες του στην ΕΡΤ και το «Ένας Μικρός Δεκέµβρης» [Λιβάνης, 2004], προσωπικό αφήγημα για τον Δεκέµβρη 1944). Έχει, τέλος, μεταφράσει (από τα γαλλικά) πολλά –λογοτεχνικά και µη– βιβλία και έχει διδάξει τηλεοπτική δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στο Πάντειο.