Διαβάστε στο UNFOLLOW 64 που κυκλοφορεί στα περίπτερα:

«Το ευρωπαϊκό όνειρο που έγινε εφιάλτης», άρθρο του Παναγιώτη Σωτήρη
Λογικά, κάπως αλλιώς θα περίμεναν οι ηγέτες της Ευρώπης να γιορτάσουν τα 60χρονα της Συνθήκης της Ρώμης και όχι αντιμετωπίζοντας μία από τις μεγαλύτερες «υπαρξιακές» κρίσεις στην ιστορία του εγχειρήματος. Όμως, η σκιά αυτή ήταν ιδιαίτερα έντονη στην, υποτίθεται, πανηγυρική Σύνοδο της Ρώμης, την προορισμένη να γιορτάσει τα 60 χρόνια του πιο προχωρημένου εγχειρήματος οικονομικής ολοκλήρωσης καπιταλιστικών οικονομιών στον πλανήτη.

«’Αγώνες επιβίωσης’: Το ‘Survivor’ και η ελληνική πραγματικότητα», άρθρο της Μαρίτας Βυργιώτη
Το «Survivor» προσφέρει το καλύτερο παράδειγμα για τους οπαδούς του βιολογισμού: η πατριαρχία νομιμοποιείται γιατί έτσι ξεκίνησε, σε συνθήκες φυσικής κατάστασης.

«Ο Θεός έφτιαξε μια πέτρα που δεν μπορούσε να σηκώσει  Μέρος Α΄: Η διαψευσμένη προφητεία της δημοκρατίας του Διαδικτύου», άρθρο του Γιάννη – Ορέστη Παπαδημητρίου
Νιώθοντας το βάρος μιας νέας συνθήκης όπου οι τοποθετήσεις γίνονται κατ’ ανάγκη πιο «ελαφρές» και η παραπληροφόρηση διαχέεται πιο εύκολα από ποτέ, το όραμα των πρωτοπόρων του Διαδικτύου για μια ελεύθερη ψηφιακή πολιτεία έχει πια αντικατασταθεί από την περιχαράκωση στους όρους που θέτουν οι πλατφόρμες των «κολοσσών» – ενώ ακόμα και αυτοί μοιάζουν ανίκανοι να διαχειριστούν τα περιβάλλοντα που δημιούργησαν.

«Ρίξτε με! Η πίεση για εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας», ρεπορτάζ του Αυγουστίνου Ζενάκου και του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Με την υπαγωγή της Ελλάδας σε «προγράμματα διάσωσης» να μετατρέπεται σταδιακά αλλά αναπόδραστα σε μια «νέα κανονικότητα» ως προς τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά στρατηγικό προσανατολισμό για το μέλλον του στην εξουσία – αλλά βέβαια και για την ενδεχόμενη στιγμή που θα βρεθεί στην αντιπολίτευση. Εν τω μεταξύ, δεν θέλει εκλογές και δεν θα καταφύγει σε αυτές παρά μόνο σε περίπτωση που εκβιαστεί από την ΕΕ και «πέσει ηρωικά μαχόμενος».

«Τα μέτωπα και τα αδιέξοδα της Νέας Δημοκρατίας», ρεπορτάζ του Θοδωρή Λαπαναΐτη
Το «γαλάζιο» μυθιστόρημα τα έχει όλα – ή σχεδόν όλα. Ίντριγκες, μυστήριο, αλληλοσυγκρουόμενους ρόλους, πρόσωπα που όσο εξελίσσεται η πλοκή του έργου είναι αμφίβολο αν διαδραματίζουν κεντρικό ή περιφερειακό ρόλο, με καθένα από αυτά να προσπαθεί να γράψει τη δική του σελίδα και να επιχειρεί μια διαφορετική διάρθρωση του σεναρίου επιδιώκοντας για δικό του λογαριασμό και ένα διαφορετικό τέλος.

«Ο ‘μαγικός σωλήνας’ των ελλήνων εφοπλιστών», ρεπορτάζ του Μάνου Φραγκιουδάκη
Οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες κάνουν τακτικά σημαντικές τονωτικές ενέσεις στην… αμερικανική οικονομία, καθώς σειρά ελληνικών πλοίων τρώνε τσουχτερά πρόστιμα από τις τοπικές αρχές. Λόγω των αυστηρών κανονισμών, οι εφοπλιστές πρέπει να επωμίζονται το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων από τις εταιρείες που υπάρχουν σε κάθε λιμάνι, ωστόσο, προκειμένου να το αποφύγουν, προτιμούν να τα ξεφορτώνουν κατευθείαν στη θάλασσα.

«Αναμένοντας το ‘θερμό επεισόδιο’», ρεπορτάζ του Γεράσιμου Λιβιτσάνου και του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου
«Ιστορίες» με την Τουρκία στο Αιγαίο έχει προβλέψει  για τον Ιούνιο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όμως όλα δείχνουν ότι ετοιμάζεται «θερμό επεισόδιο» στο εσωτερικό της κυβέρνησης με αφορμή τις εξοπλιστικές δαπάνες. Σε κάθε περίπτωση, ισχύει  το… καθεστώς επιφυλακής.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε πλευρά στις Σκουριές;», ρεπορτάζ της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου
Τον μήνα που μας πέρασε ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Σταθάκης ενέκρινε ακόμα μία άδεια προς την εταιρεία Eldorado Gold-Ελληνικός Χρυσός. Είναι η δεύτερη κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας του στο υπουργείο που ανέλαβε μετά τον ανασχηματισμό του Νοεμβρίου. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, διατείνονται πως η ελπίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πουλήσει τους αγώνες των κατοίκων της περιοχής… έρχεται.

«Ξεφορτωθείτε τους πρόσφυγες», ρεπορτάζ του Άρη Χατζηγεωργίου
Με τις ανάγκες των προσφύγων για μετάβαση σε πιο ασφαλή εδάφη να παραμένουν αυξημένες, από τη μία, και την Ευρώπη να ψάχνει τρόπο να τους διώξει με κάθε τρόπο, από την άλλη, η Ελλάδα εξελίσσεται σε πεδίον δόξης λαμπρόν για «πειράματα» επιστροφών και απελάσεων, αλλά και νέων απειλών για έξοδο από τη Συνθήκη Σένγκεν.

«Ποτέ δεν θα πειράξω τα ζώα τα καημένα, ή Έχουν δικαιώματα τα ζώα;», ρεπορτάζ της Ντίνας Ιωακειμίδου
Η ψήφιση του ν. 4039/2012 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 46 του ν. 4235/2014) στη χώρα μας χαιρετίστηκε, παρά τις ασαφείς σε πολλά σημεία διατάξεις του, ως νίκη του φιλοζωικού κινήματος καθώς προβλέπονται αυστηρές κυρώσεις. Κι όμως, χιλιάδες ζώα δηλητηριάζονται, βασανίζονται, δολοφονούνται ή εγκαταλείπονται κάθε χρόνο σε ολόκληρη τη χώρα. Οι φωτογραφίες από την Ίο και τη Νάξο έφεραν με έντονο τρόπο το πρόβλημα στο φως.

«Γαλλικές εκλογές: Πολιτικά αποφάγια στα σκουπίδια της Ιστορίας», άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου
Καθώς η Γαλλία στήνει τις κάλπες της ανάμεσα στα οδοφράγματα  ενός ταξικού πολέμου, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της χώρας αποφάσισαν να επαναλάβουν ένα πείραμα που απέτυχε παταγωδώς στις ΗΠΑ: να στηρίξουν ψοφοδεείς υποψηφίους που δεν αμφισβητούν το status quo. Με ή χωρίς μια θέση στο Μέγαρο των Ηλυσίων, η Λε Πεν θα έχει κερδίσει ένα κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας που η Αριστερά αποτυγχάνει –ενώ θα μπορούσε– να το εκφράσει πραγματικά.

«“Ferme ta gueule, degage, encule, sale noir!”* Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα; Όχι ακριβώς», άρθρο της Ελένης Μαυρούλη
Στη Γαλλία, που κάποτε ήταν το συνώνυμο του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, η καταστολή αυξάνεται συνεχώς σε ένταση και έκταση. Δεν είναι τόσο αποτέλεσμα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ακολούθησε τις επιθέσεις του ISIS τον Νοέμβριο 2015. Οφείλεται κυρίως σε ένα γενικότερο πολιτικό κλίμα που φέρνει το Εθνικό Μέτωπο  της Μαρίν Λε Πεν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Και αυτό από μόνο του προοιωνίζεται πολλά και όχι ευχάριστα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες.

«ΠΓΔΜ: Είναι η ‘μακεδονική σαλάτα’ έτοιμη να σκορπίσει;», άρθρο του Νίκου Βασιλόπουλου
Από τις πρόσφατες εκλογές του Δεκέμβρη 2016, στην ΠΓΔΜ υφίσταται  μια ανοιχτή πολιτική κρίση. Σε μια περιοχή των Βαλκανίων που επηρεάζεται έντονα από τα γεωστρατηγικά συμφέροντα ΕΕ, Ρωσίας και ΗΠΑ, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά…

«documenta 14 Αθήνα/Kassel: Ζήτημα εικαστικής και πολιτικής ειλικρίνειας», άρθρο της Ουρανίας Πανούτσου
Περιμένοντας την έκθεση να ξεκινήσει, περπατών τας έξω από τα κτίρια που έχουν ήδη κρεμάσει στις εισόδους τους το σήμα της documenta, αναρωτιέμαι: Ποιο μέρος της κοινωνίας πραγματικά αφορά;

Στο UNFOLLOW Απριλίου διαβάστε ακόμη:

«Ανακόλουθα», στήλη του Χρήστου Νάτση

«Αντώνιος και Κλεοπάτρα revisited», διήγημα της Δώρας Κασκάλη

«Εν ολίγοις άτιτλο», ποίημα του Μάξιμου Τρεκλίδη

«Το χάδι του αντιδραστικού», κριτική του Χρήστου Νάτση

«Πουτάνες», κόμικ του Σπύρου Δερβενιώτη