ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
Κείμενο-ντοκουμέντο του Λαλιώτη για τον Ανδρέα: “Ο Μεγάλος Απών με Διαρκή Παρουσία Παντού”
ΠΗΓΗ: https://thecaller.gr/
22 χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του ιστορικού ηγέτη της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου. Το The Caller φέρνει στη δημοσιότητα ένα εκτενές κείμενο του ιστορικού στελέχους και π. υπουργού του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, συνοδοιπόρου και στενού συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου, ενός ανθρώπου που είχε αποκρυπτογραφήσει όσο κανένας τη σύνθετη πολιτική προσωπικότητα του ιστορικού ηγέτη. Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο ντοκουμέντο στο οποίο επιχειρείται μια συνολική αποτίμηση-αξιολόγηση της πορείας και του έργου του ιστορικού ηγέτη της Δημοκρατικής Παράταξης και το οποίο μπορεί να αποτελέσει υλικό για τον ιστορικό του μέλλοντος.
ΟΛΟ το άρθρο στο https://thecaller.gr/
“Επί του Πιεστηρίου”: Τι γίνεται με τον εξωδικαστικό; Πως θα μπείτε…
Τώρα στην εκπομπή “Επί του Πιεστηρίου” στο kontrachannel
“Εν αναμονή του… Eurogroup”
“Τι γίνεται με τον εξωδικαστικό;”
Μάκης Κουρής: Λύση ναι, αλλά χωρίς να απαρνηθούμε την Ιστορία μας…
ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
Θα πάμε κόντρα στο ρεύμα θριάμβου που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση, πανηγυρίζοντας ότι έλυσε το μέγα πρόβλημα, το Σκοπιανό, που 30 χρόνια τώρα ταλαιπωρεί τη χώρα μας, με τη συμφωνία που έκανε ο πρωθυπουργός πίσω από κλειστές πόρτες με τον ομόλογό του της πρώην πλέον ΠΓΔΜ, στην οποία χαρίσαμε απλόχερα το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» στο άψε – σβήσε…
Το ποιος είναι ο κερδισμένος δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις και περισπούδαστες αναλύσεις για να το καταλάβει κανείς. Φτάνει η δήλωση του πρωθυπουργού των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος, χωρίς να περιμένει να μπουν οι υπογραφές στις ειδυλλιακές Πρέσπες, όπου συναντήθηκαν σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, έμπλεος χαράς για τη νίκη του, βγήκε και βροντοφώναξε στους συμπολίτες του: «Η μακεδονική γλώσσα, ο μακεδονικός λαός, ο Μακεδόνας, η Μακεδονίτισσα προστατεύονται και ενισχύονται για πάντα»! Οι Ερινύες είναι ήδη εδώ…
Δεν είμαστε αντίθετοι στο ότι πρέπει να υπάρξει λύση. Έστω και με κάποιες υποχωρήσεις. Μέχρι εκεί, όμως, που δεν θα τρίζουν τα κόκαλα εκείνων που μας παρέδωσαν αυτήν τη γη, την ποτισμένη με αξίες, Ιστορία και πολιτισμό. Εκείνων που μας δίδαξαν τη Δημοκρατία, που και σήμερα είναι η καρδιά του πολιτεύματος της συντριπτικής πλειονότητας των χωρών του πλανήτη. Λύση με την οποία δεν θα απαρνηθούμε το χθες, δεν θα διαγράψουμε τους ήρωές μας, την Ιστορία μας και όλα εκείνα τα συστατικά της φυλής μας. Και τώρα τα προσφέρουμε στο πιάτο σε εκείνους που δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με όλα αυτά. Αντίθετα, ήταν απέναντι. Και ξαφνικά, αναζητώντας ταυτότητα, έβαλαν στο μάτι τα ιερά και τα όσιά μας. Ποιος λαός θα το αποδεχόταν; Δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο να βάλουμε στο τραπέζι και να τους δώσουμε κομμάτι της Ιστορίας μας. Γι’ αυτό και πανηγυρίζει ο Ζάεφ.
Κάθε άλλο παρά αντίθετοι είμαστε και στη σχέση «καλής γειτονίας», ακόμη και στο να βοηθήσουμε τον λαό των Σκοπίων για να βελτιωθεί το επίπεδο της ζωής του.
Σε αυτήν τη γραμμή ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Καραμανλής και ουσιαστικά όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας.
Όλα αυτά τα χρόνια όμως, και συγκεκριμένα από το 1990, δεν έδειξαν οι ηγέτες τους ότι θέλουν συνεργασία και καλές σχέσεις, όπως συμβαίνει με όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αντίθετα, σημαία τους είχαν την αρπαγή της Ιστορίας μας.
Θα το πούμε ωμά: Έχοντας ζήσει όλη αυτήν τη διαδρομή από το 1990, αλλά και νωρίτερα, δεν τους εμπιστευόμαστε. Ξέρουμε ότι, ακόμη κι αν καθ’ υπόθεσιν η Ελλάδα αποδεχόταν κάτι από αυτά που ζητάνε, την επομένη θα ζητούσαν κι άλλα…
Φυσικά, δεν είμαστε… απροσγείωτοι. Πίσω από τα Σκόπια βρίσκονται οι «μεγάλοι», Αμερική, Γερμανία, ΕΕ, ΝΑΤΟ και οι λοιποί γνωστοί και μη εξαιρετέοι… «φίλοι» και σύμμαχοί μας. Στηρίζουν τα Σκόπια και όχι την Ελλάδα. Η απάντηση στο «γιατί», γιατί μας… πουλάνε, είναι απλή: Γιατί μας θεωρούν δεδομένους, «ό,τι πεις, αγά μου». Και τα Σκόπια είναι… υπάλληλοί τους. Και έτρεξαν όλοι μαζί να πανηγυρίσουν για τη συμφωνία. Γεμάτοι χαρά όλοι… Αυτό επισημαίνει και ο Μιχάλης Ιγνατίου, ένας από τους κορυφαίους διπλωματικούς συντάκτες, στο άρθρο του με τίτλο «Γιατί έσπευσαν οι ξένοι να χαιρετίσουν τη συμφωνία για το Σκοπιανό»:
«Οι ανακοινώσεις των ξένων για τη συμφωνία για το Σκοπιανό δεν είναι απειλητικές ούτε εκβιαστικές. Είναι… χαρμόσυνες. Μίλησαν όλοι. Δεν προλαβαίναμε να αναδημοσιεύουμε τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις. Ήταν σαν ριπές… πολυβόλου. Και αναρωτήθηκαν πολλοί άνθρωποι: Γιατί τόση χαρά όταν η πλειοψηφία των πολιτών στην Ελλάδα κυριαρχείται από απογοήτευση; Είναι απλή η απάντηση. Οι ξένοι δεν νοιάζονται ούτε για την Ιστορία ούτε για τον Πολιτισμό. Μόνο για τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Οι άνθρωποι και τα προβλήματά τους δεν μετράνε».
Δεν θέλουμε να αποδεχτούμε, αν και επίμονα κυκλοφορεί, ότι η άρον άρον συμφωνία με τα Σκόπια ήταν απαίτηση – εντολή της Ουάσινγκτον και του Βερολίνου. Είναι, όμως, σίγουρο ότι θα είχαν αποτραπεί οι εθνικές υποχωρήσεις, η απλόχερη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας μας και η παραχώρηση της Μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας στα Σκόπια –κάτι που απαιτούσαν χρόνια τώρα, αλλά δεν τους το έδωσαν, Αλέξη, ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου– αν ο πρωθυπουργός είχε καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς, είτε όλους μαζί είτε ξεχωριστά, σε μια προσπάθεια καθορισμού μιας εθνικής γραμμής.
Προφανώς, ο πρωθυπουργός θέλησε να πάρει όλη τη δόξα, με την Ελλάδα να μπαίνει σε περιπέτειες. Με όλους τους γείτονες, με πρώτη την Αλβανία μετά τα Σκόπια, να λένε: «Δώσε κι εμένα, μπάρμπα»…
Πολύ φοβόμαστε ότι με το Σκοπιανό ανοίγει ο ασκός του Αιόλου… αντί της υποτιθέμενης σταθερότητας που θα φέρει η συμφωνία… Από την οποία οι χαμένοι θα είμαστε εμείς…
ΠΗΓΗ: paron.gr
Καθαρή έξοδος με θηλιά 5,2% πλεονάσματα φόρων…
ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
-Από πού θα προκύψουν; Από… ζήτουλες που μας κατάντησαν ΟΛΟΙ οι πολιτικοί, χθεσινοί και σημερινοί, θα γίνουμε Γη της Επαγγελίας;
Η εικόνα που σχηματίζεται από όσα κουβεντιάζουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων για το… τέλος των Μνημονίων, με τις ακριβές δεσμεύσεις που έχουν επιβάλει οι δανειστές μέχρι το 2060, είναι ότι το αντίτιμο της καθαρής εξόδου θα είναι πάρα πολύ τσουχτερό, οδυνηρό για τη χώρα και τους πολίτες. Μια πρώτη, πολύ πικρή γεύση περιμένει τους συνταξιούχους με το καλημέρα του 2019: Η περικοπή των ήδη καταληστευμένων συντάξεων, συν τον λογαριασμό που θα έρθει σε όλους τους φορολογουμένους με τη μείωση του αφορολογήτου.
Απώλειες που θα βουλιάξουν ακόμη περισσότερο το εισόδημα της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού, με την επιβίωση να γίνεται πλέον εφιαλτική. Θριαμβολογεί η κυβέρνηση ότι από του χρόνου και μέχρι το 2022 θα έχουμε όχι απλώς πλεονάσματα αλλά υπερπλεονάσματα – από 866 εκατ. που είναι ο στόχος θα πάει στα 3,5 δισ. ευρώ (5,2% του ΑΕΠ). Και άρχισε από τώρα τη… μοιρασιά! Εκλογές έρχονται, η συνήθης τακτική επαναλαμβάνεται…
Αυτό που ξεχνούν, όμως, οι οικονομικοί εγκέφαλοι της κυβέρνησης είναι ότι δεν έχει κανένα κόστος το να προσθέτεις αριθμούς και να κάνεις υπολογισμούς, που στον τελικό λογαριασμό, όταν θα έχεις το τι πλήρωσες και τι εισέπραξες, σε μεγάλο ποσοστό δεν θα επαληθευθούν και το Ταμείο θα είναι μείον. Και όχι απλώς μείον. Θα έχει και θύματα. Και τα θύματα θα είναι άνθρωποι, που είναι η κύρια προϋπόθεση για να υπάρξουν οι αριθμοί. Και αυτό ισχύει διαχρονικά. Έχει μείνει στην Ιστορία η φράση του Γεωργίου Παπανδρέου, του «Γέρου της Δημοκρατίας»: «Ευημερούν οι αριθμοί και δυστυχούν οι άνθρωποι»!
Αυτή την παράμετρο, που δείχνει την ωμή πραγματικότητα, την έχουν βάλει στο τραπέζι των συσκέψεων και των προσθαφαιρέσεων ο πρωθυπουργός και πρωτίστως ο υπουργός Οικονομικών, που έχει τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου του κράτους μας;
Τι σημαίνει η αφαίμαξη από την Αγορά και από την τσέπη των νοικοκυριών 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ; Από πού θα τα μαζέψουν, όταν μάλιστα το Δημόσιο, δηλαδή η κυβέρνηση, δεν μπορεί να πληρώσει τα φέσια που έχει βάλει σε επιχειρήσεις και γενικά στον ιδιωτικό τομέα, στερώντας του το οξυγόνο που είναι αναγκαίο για να αποτρέψει τα λουκέτα;
Κανείς δεν είναι αντίθετος στο να μένουν λεφτά στο Ταμείο από τη λειτουργία του κράτους, αφού όμως έχει καλύψει ΟΛΕΣ τις υποχρεώσεις που έχει κάθε ευνομούμενη χώρα απέναντι στους πολίτες της, όπως δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλεια κ.λπ.
Και βέβαια τα περισσευούμενα λεφτά δεν πρέπει να προέρχονται από την καταλήστευση των φορολογουμένων και των ασφαλισμένων ούτε οι συντάξεις να είναι φιλοδώρημα.
ΥΓ.: Η διαδρομή της αφαίμαξης…
Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022, το υπερπλεόνασμα φέτος θα φτάσει στα 111 εκατ. ευρώ, του χρόνου θα οκταπλασιασθεί, ανεβαίνοντας στα 866 εκατ., θα… ψηλώσει το 2020 στο 1,287 δισ. ευρώ, θα εκτιναχθεί στα 2,112 δισ. το 2021 και θα φτάσει στα 3,582 δισ. ευρώ το 2022.
Απορία: Αν αυτοί οι στόχοι που είναι στα χαρτιά γίνουν πράξη, τι θα συμβεί; Όταν μάλιστα, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης, το 2020 το 75% του πλεονάσματος θα δοθεί σε φοροελαφρύνσεις και το 25% σε… παροχές (άγνωστο ποιες) και στη συνέχεια το 50% σε φοροελαφρύνσεις και το 50% σε… παροχές.
Ακόμη, δηλαδή, δεν το είδαμε και η κυβέρνηση μοιράζει ελπίδα, με αντάλλαγμα προφανώς την ψήφο στην κάλπη…
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα
ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
Πολύ χρήσιμη ήταν η πολύωρη συζήτηση την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, με τον καθένα από τους πολιτικούς αρχηγούς να λέει το ποίημά του. Για την επόμενη μέρα της πατρίδας και του ελληνικού λαού, όμως, μετά από εννιά χρόνια στα κάτεργα, δεν φάνηκε ίχνος φωτός. Τι είδους μέρα θα ξημερώσει για την ελληνική οικογένεια, τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον μικρομεσαίο μαγαζάτορα; Ποιο αύριο περιμένει τον τόπο μας μετά το τέλος των Μνημονίων υποταγής;
Καμία χαραμάδα προσέγγισης δεν φάνηκε. Μονόλογοι ακούστηκαν μόνο, με την κυβέρνηση να λέει ότι τα έκανε όλα καλά και ότι για όλα φταίει η αντιπολίτευση και βασικά τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι τώρα, γιατί αυτά άνοιξαν την πόρτα στους δεσμοφύλακες, αφήνοντας τη χώρα ανοχύρωτη.
Ένα βήμα πριν από το ΤΥΠΙΚΟ τέλος των Μνημονίων, ο μεν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε τα περί «καθαρής εξόδου» χωρίς να πει τίποτε το συγκεκριμένο για το πώς θα αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή των Ελλήνων, πώς θα τελειώσουν τα βάσανα των νοικοκυριών και θα μπούμε στην κανονικότητα, όπως οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για το πώς θα σταματήσουν οι Έλληνες να είναι πολίτες τρίτης και τέταρτης κατηγορίας και η Ελλάδα θα βγει από το… σωφρονιστήριο. Λέξη δεν είπε, όμως, και ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης για το ποια είναι η ατζέντα του, ο «οδικός χάρτης» με τον οποίο θα βαδίσει η χώρα μετά την… αποφυλάκισή της. Για το ποια θα είναι η πορεία της και προς ποιον στόχο. Για το τι θα αλλάξει στη ζωή των Ελλήνων και σε ποιον χρονικό ορίζοντα. Το μόνο για το οποίο… δεσμεύθηκε ήταν ότι αυτοί θα τα κάνουν καλύτερα, ξεχνώντας ότι δική τους κυβέρνηση παρέδωσε τα κλειδιά στους «θεσμούς», στον κάθε Τόμσεν, για να κάνει το αφεντικό. Αν έχεις, Κυριάκο, συγκεκριμένο σχέδιο, γιατί δεν το ανακοινώνεις, ώστε όταν έρθει η ώρα της κάλπης να ξέρει ο πολίτης ποιο κόμμα θα διασφαλίσει το βιος του και το συμφέρον της χώρας μας; Ιδού η Ρόδος…
Αλλά και η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά δεν άνοιξε τα χαρτιά της, δεν δεσμεύθηκε για το πώς θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά όταν, απευθυνόμενη στη δευτερολογία της προς τον πρωθυπουργό, είπε: «Έχετε βάλει τη θηλιά στον λαιμό της χώρας. Αλλά δεν σας ενδιαφέρει, άλλοι θα βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά».
Το «διά ταύτα», μετά τη γεύση που πρόσφερε η ολοήμερη σχεδόν συζήτηση στη Βουλή, είναι ότι γυμνή προσέρχεται η Ελλάδα στην έξοδο από τα Μνημόνια, χωρίς να είναι ορατή κάποια βελτίωση στο μέλλον, από τη στιγμή που οι… χειροπέδες παραμένουν, με όλα εκείνα τα δυσβάστακτα μέτρα που θα ισχύουν μέχρι το 2060.
Γυμνή και άοπλη πάει η χώρα μας στο «αύριο» που θα μας επιβάλουν οι… εταίροι μας, με την απόλυτη ευθύνη ΟΛΟΥ του πολιτικού μας κόσμου. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν κάθισαν μαζί σε ένα τραπέζι να αποφασίσουν για το αύριο της Ελλάδας, έχοντας την πολύ πικρή εμπειρία των αδίστακτων δανειστών μας, οι οποίοι μεταχειρίστηκαν τη χώρα μας ως… θήραμα σε κλουβί, περιφέροντάς την ως φόβητρο για όποιον βγαίνει έξω από τη γραμμή.
Θα περίμενε ο κάθε Έλληνας, θα το ευχόταν, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, τα κόμματα που είχαν και έχουν σήμερα στα χέρια τους το τιμόνι της χώρας, σε αυτόν τον κρίσιμο σταθμό, από τον οποίο θα ξεκινήσει η επόμενη μέρα της πατρίδας μας, να είχαν συμφωνήσει με ποια βήματα θα προχωρήσει η Ελλάδα. Και αυτά τα βήματα να ήταν αδιαπραγμάτευτα, με το «σήκω πάνω – κάτσε κάτω» να ανήκει στο χθες.
Αν δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, να ομονοήσουμε, όχι για το προσωπικό μας συμφέρον αλλά για το αύριο της Ελλάδας και του λαού της, τότε τον λόγο έχει ο μεγάλος ποιητής μας Κώστας Βάρναλης με τους στίχους του: «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα…».
Μόνο που, για να έρθει το θάμα, χρειάζεται και εκείνο το «συν Αθηνά και χείρα κίνει…».
Μην παίζετε με τη Δικαιοσύνη, το οχυρό της Δημοκρατίας, γιατί στο τέλος ο χαμένος θα είναι η πατρίδα και ο λαός
Τάραξε τα νερά… Δεν είναι κάτι συνηθισμένο να παραιτείται ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως συνέβη την περασμένη Τετάρτη με τον κ. Νίκο Σακελλαρίου, ο οποίος παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις, ύστερα από 42 χρόνια αψεγάδιαστης υπηρεσίας στον βωμό της Θέμιδας. Μια παραίτηση που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, καθώς είναι η πρώτη φορά στα χρονικά του Ανωτάτου Δικαστηρίου που συμβαίνει κάτι τέτοιο, και αυτό σημαίνει πολλά… Που δεν μπορεί να τα προσπεράσει με αδιαφορία ούτε η κυβέρνηση ούτε και η αντιπολίτευση.
Και ασφαλώς δεν μπορεί να μην προβληματιστεί και ο ελληνικός λαός, γιατί η κύρια αποστολή της Δικαιοσύνης είναι η προστασία των πολιτών από την αυθαιρεσία της κάθε εξουσίας. Δεν είχε υψώσει καθόλου τυχαία τη φωνή του ο Γεώργιος Παπανδρέου, που για τον πολύ κόσμο ήταν ο «Γέρος της Δημοκρατίας», διακηρύσσοντας ότι «η Δικαιοσύνη είναι το οχυρό της Δημοκρατίας», με παραλήπτες του μηνύματος τους πολιτικούς, τους δικαστές αλλά και την κάθε εξουσία, όπως και όλους εκείνους που δεν τα πηγαίνουν… καλά με τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες του λαού.
Να μην ξεχνάει κανείς μας ότι, στις δύσκολες ώρες που πέρασε η χώρα με τη χούντα των συνταγματαρχών, δικαστές ήταν εκείνοι που αντιστάθηκαν (όπως ο Ντεγιάννης και άλλοι πολλοί) και βρέθηκαν στα Μακρονήσια, παρέα με πολιτικούς, χωρίς βέβαια να λησμονούμε ότι υπήρξαν και δικαστές που προσφέρθηκαν, και μάλιστα φόρεσαν τη στολή του στρατοδίκη, όπως και πολιτικοί που έκλεισαν το μάτι στη χούντα.
Η Δικαιοσύνη είναι η ασπίδα του πολίτη, το καταφύγιο του αδύναμου. Εκεί βρίσκει το δίκιο του. Όπως ο μυλωνάς που, όταν ο βασιλιάς πήγε να του αρπάξει τον ανεμόμυλό του, είπε εκείνο το «Υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο», το οποίο παρέφρασε ο παραιτηθείς πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Νίκος Σακελλαρίου, τονίζοντας στη δήλωση παραίτησής του: «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας», που δίνουν την καθημερινή μάχη για την προστασία των ήδη εξαθλιωμένων συνταξιούχων.
OΛΟΚΛΗΡΟ το άρθρο στο paron.gr
Νεκρός ο πιλότος του Μιράζ
Νεκρός ο πιλότος του Μιράζ που κατέπεσε ανοιχτά της Σκύρου.Την είδηση του θανάτου του πιλότου ανακοίνωσε με ένα tweet ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος:
Διημερίδα για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος
Ενημερωτική διημερίδα για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕΥΔ / ESA) διοργανώνει το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης την Τετάρτη 14 και Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, σε αίθουσα του υπουργείου. Θα μετάσχουν υψηλόβαθμα στελέχη της ESA και της ελληνικής υπηρεσίας της ΕΥΔ.
Ιδού, Αλέξη, η λύση για τα «κόκκινα» δάνεια και την πρώτη κατοικία
Του Μάκη Κουρή
Δώστε τη δυνατότητα στον δανειολήπτη να εξαγοράσει το δάνειό του στην τιμή που πουλήθηκε σε fund από την τράπεζα και για την προστασία της πρώτης κατοικίας μοναδικό κριτήριο να είναι η εισοδηματική ικανότητα του δανειολήπτη, όπως προτείνει η ΓΣΕΒΕΕ
Η λύση για τα… θρυλικά «κόκκινα» δάνεια, που έχουν εξελιχθεί σε κόκκινο πανί και μεγάλο βραχνά για την κυβέρνηση, με κύρια προτεραιότητα την προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι απλή, πιο εύκολη και από το «αυγό του Κολόμβου».
Δεν χρειάζεται να καταναλώσουν φαιά ουσία οι αρμόδιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι, που ακούν «“κόκκινα” δάνεια και πρώτη κατοικία» και λένε: «Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Φθάνει να έχουν την ικανότητα να ακούν κάθε άποψη και πρόταση, να αφουγκράζονται την κοινωνία. Από κει και πέρα, είναι εύκολο να πάρεις τη σωστή απόφαση, ακόμη κι αν έχει ρίσκο μεγάλο, αρκεί να λύνει το πρόβλημα της πλειοψηφίας των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, που αποδεδειγμένα δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το δάνειό τους, από τη στιγμή που η κρίση τούς έχει γονατίσει και με χίλια βάσανα καταφέρνουν να κρατιούνται στη ζωή μέρα με την ημέρα.
Και έτσι, ξεχωρίζει αυτόματα η ήρα από το στάρι… Φαίνεται ποιοι είναι οι κακοπληρωτές, οι συνήθεις μπαταχτσήδες, τους οποίους άλλωστε γνωρίζει η κάθε τράπεζα απέξω κι ανακατωτά, χωρίς να χρειάζεται να ανοίξει τα βιβλία της, όπως και από ποιους προστατεύεται όλος αυτός ο συρφετός…
Γιατί φτάσαμε να έχουν κάνει σημαία οι τραπεζίτες και η κυβέρνηση τους κακοπληρωτές και πίσω από αυτούς να την πληρώνουν εκείνοι που πραγματικά έχουν καταστραφεί οικονομικά από τη χρεοκοπία της χώρας, για την οποία δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη. Δεν είχαν αυτοί τα κλειδιά του Μαξίμου.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ το άρθρο στο www.paron.gr
