Από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής στις 24/2/2016, η τοποθέτηση του Προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου Νίκου Βούτση:
«ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Νικόλαος Βούτσης): Θέλω να πω ευθύτατα -διότι αρκετοί εξ ημών και το ’11 και το ’12, το ’13 ήμασταν και εδώ και έξω από εδώ και γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά και δεν έχουμε διχογνωμία στα γεγονότα- ότι σε γεγονότα που συνέβησαν σε προηγούμενες περιόδους σε σχέση με άλλα κόμματα, με τα γραφεία τους, τα στελέχη τους κ.λπ., υπήρχε ένα στοιχείο σαφέστατα αποτρεπτικό, καταγγελτικό και στηλίτευσής τους απ’ όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εκείνη την εποχή, αν θυμάστε, μερικές φορές μάλιστα –αλλά αυτό δεν πειράζει, όταν πρόκειται για πράξεις βίας- καθ’ υπερβολή. Ενώ αντίθετα υπάρχει μια ειδοποιός, ποιοτική διαφορά, ότι αυτές τις εβδομάδες υπάρχει ανοιχτή προτροπή, χωρίς ψυχραιμία, χωρίς ανοχή, στο τι γίνεται σε αυτά τα γραφεία και σε αυτές τις επιθέσεις που δέχονται στελέχη και το Κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι δεν έχουν υπάρξει απαντήσεις και δεν έχουν υπάρξει επεισόδια είναι προφανές ότι οφείλεται σε ψυχραιμία που έχει επιδειχθεί ενδεχομένως απ’ όλες τις πλευρές ή και στη στηλίτευση από τις ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων ή και στην τύχη. Πάντως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και να υπάρχουν εδώ ομιλίες που εξισώνουν καταστάσεις οι οποίες είναι ποιοτικά –επαναλαμβάνω- διαφορετικές, διότι το αποτρεπτικό από το προτρεπτικό…
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Κατρούγκαλος…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Νικόλαος Βούτσης): Σας παρακαλώ, κύριε Κωνσταντινόπουλε. Μιλάω για τα κανάλια. Εσείς γιατί παίρνετε τον λόγο; Καταλάβετε; Αντιλαμβάνεστε τι σας λέω;».
Ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, μιλώντας χθες στη Βουλή, έκανε λόγο για διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης φαινομένων βίας από τους τηλεοπτικούς σταθμούς, σήμερα σε σχέση με το παρελθόν, υπονοώντας ταυτόχρονα ότι υπάρχει ανοικτή προτροπή από τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε βιαιοπραγίες.
Καλούμε τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτης να κατονομάσει τα κανάλια για τα οποία μιλά.
Αν δεν απαντήσει, προσδιορίζοντας σαφώς για ποιους μιλά, αποδεικνύει ότι κι ο ίδιος είναι θιασώτης της προσφιλούς τακτικής της Κυβέρνησης, αυτής της λάσπης στον ανεμιστήρα, της μισής αλήθειας και της δημιουργίας φανταστικών εχθρών, χρησιμοποιώντας μάλιστα το βήμα της Βουλής για να επιτύχει τους σκοπούς του.