ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Καταγγέλλουμε την έφεση που άσκησε η κυβέρνηση κατά της απόφασης του δικαστηρίου για αποζημίωση του Μ. Κυπραίου ο οποίος το 2011 έχασε την ακοή του μετά από επίθεση των ΜΑΤ και ρίψη εκ μέρους τους χειροβομβίδας κρότου-λάμψης. Συμπαραστεκόμαστε στον συνεχή αγώνα του να συνεχίσει τη ζωή του με μεγάλες δυσκολίες, κόντρα ακόμα και σε απειλές κατά της ζωής του, σε διάρρηξη στο σπίτι του και καταστροφή του αυτοκινήτου του από ναζιστές που «υπέγραψαν» με σβάστικες.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες
Η άσκηση έφεσης δεν είναι μια «τυπική» και «συνηθισμένη» νομική πρακτική. Είναι μια ακόμα πλευρά της έντασης της καταστολής που πάει χέρι-χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Θέλουν να επικρατήσει σιγή νεκροταφείου για να περνάνε ανενόχλητοι μέτρα, όπως το πρόσφατο αντεργατικό τερατούργημα, που είναι προαπαιτούμενα για την καπιταλιστική ανάκαμψη που θα πραγματοποιηθεί πάνω στα συντρίμμια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων για να διασφαλισθούν τα κέρδη των λίγων.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων όλο το προηγούμενο διάστημα έστειλαν ηχηρό μήνυμα ότι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο.
Θέλουν χειραγωγημένη και κατευθυνόμενη ενημέρωση. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την κατασταλτική δράση του κράτους και των μηχανισμών του ενάντια στο εργατικό, λαϊκό κίνημα. Θυμίζουμε την επιδίωξη του Υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη», για ειδικό χώρο στους
δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ ώστε να μην μπορούν να κάνουν ολοκληρωμένο ρεπορτάζ στις κινητοποιήσεις ιδιαίτερα όταν δρουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, ή την ποινικοποίηση της ενημέρωσης με τον τρομονόμο που εισήγαγε ο νόμος Λιβάνιου.
Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται ως εχθρός ακόμα και όταν διεκδικούν στοιχειώδη δικαιώματα που μάλιστα κατοχυρώνονται και με αποφάσεις δικαστηρίων. Χαρακτηριστικό του αίσχους της έφεσης του κράτους κατά της απόφασης αποζημίωσης του Μ. Κυπραίου είναι η επίκληση της …δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας προκειμένου να μη δοθεί αποζημίωση σε έναν εργαζόμενο στην υγεία του οποίου οι δυνάμεις καταστολής προκάλεσαν ανήκεστη βλάβη. Προκλητικός είναι επίσης ο ψευδής ισχυρισμός ότι η υγεία του συναδέλφου έχει αποκατασταθεί και δεν συντρέχει λόγος αποζημίωσης.
Αν όμως η πρακτική του κράτους στην περίπτωση του Μ. Κυπραίου είναι τόσο εξόφθαλμη που προκαλεί δίκαιη οργή και αγανάκτηση, είναι ταυτόχρονα και ενδεικτική για το πως αντιλαμβάνεται η αστική τάξη, το κράτος και οι κυβερνήσεις της το τεράστιο θέμα της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και του λαού συνολικά.
Η …δημοσιονομική κατάσταση της χώρας που επιτρέπει πακτωλό χρημάτων στους μονοπωλιακούς ομίλους αλλά όχι αποζημίωση στο συνάδελφο, είναι ακριβώς η ίδια που δεν επιβάλλει μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ, είναι η ίδια που θεωρεί την υπόθεση της ζωής και της υγείας μας «ατομική υπόθεση» πετώντας το μπαλάκι στον καθένα και στη καθεμία από μας.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Απαιτούμε να αποσυρθεί η έφεση, να καταβληθεί η αποζημίωση στο συνάδελφο και να του παρασχεθεί κάθε βοήθεια για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Παλεύουμε για να πεταχτούν στα σκουπίδια όλοι οι νόμοι που εμποδίζουν την οργάνωση των εργαζομένων και των αγώνων μας για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας.
–Να καταργηθούν τα ΜΑΤ, η ΟΔΟΣ, η ΔΡΑΣΗ, οι ΟΠΚΕ, τα ΕΚΑΜ, η ΔΙΑΣ, η πανεπιστημιακή αστυνομία και όλες οι ειδικές κατασταλτικές μονάδες.
–Να αποσυρθούν και να καταστραφούν οι “ΑΙΑΝΤΕΣ” και κάθε άλλο μέσο κατασταλτικού ρόλου.
–Να σταματήσει η αστυνόμευση των διαδηλώσεων, των πορειών και όλων των διαμαρτυριών του λαού. Σε κάθε περίπτωση να απαγορευτεί η χρήση πυροβόλων όπλων όλων των τύπων εναντίον τους.
–Να απαγορευτεί στις διαδηλώσεις – πορείες και διαμαρτυρίες του λαού η ρίψη δακρυγόνων, καπνογόνων, χημικών, οι χειροβομβίδες κρότου – λάμψης.
–Να καταργηθεί η ποινικοποίηση με τον τρομονόμο της ενημέρωσης.
–Παλεύουμε για την προβολή των προβλημάτων, των διεκδικήσεων και των αγώνων των εργαζομένων, του λαού γενικότερα.
–Παλεύουμε για να προβάλλονται ελεύθερα και ισότιμα όλες οι πολιτικές απόψεις, όλων των κομμάτων πλην των φασιστικών.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής από τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία. Αγώνας μαζικός και οργανωμένος ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και την καταστολή που συνοδεύει την εφαρμογή τους.