Μόνο στους παλαιούς εργαζόμενους της ΕΡΤ καταβλήθηκε σήμερα η τρίτη δόση της αποζημίωσης από την κυβέρνηση για το κλείσιμο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Τα πράγματα δυσκολεύουν για όσους είχαν συμβάσεις αορίστου χρόνου με την ΕΡΤ με βάση το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου, καθώς η κυβέρνηση, παρά τις δημόσιες διακηρύξεις, στοχεύει να μειώσει δραματικά το ύψος των συμβάσεων.  [Read more…]

Η Ελληνική κοινότητα των Βρυξελλών διοργάνωσε το απόγευμα της Τετάρτης 18 Δεκεμβρίου εκδήλωση με θέμα: «Μπορεί να κλείσει η ΕΡΤ;» Προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν η Μάχη Νικολάρα εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της τηλεόρασης της ΕΡΤ, ο Διευθυντής του καναλιού tele Brusselles Marc de Hann , ο δημοσιογράφος – ανταποκριτής Γιώργος Δαράτος και ο Γιώργος Συριόπουλος μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας των Βρυξελλών και πρώην εργαζόμενος της ΕΡΤ. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στην ανάγκη υπεράσπισης των δημόσιων αγαθών ως εγγύηση της λειτουργίας της Δημοκρατίας. Οι Ελληνες που ζουν στο Βέλγιο έχουν πληθύνει τα τελευταία δύο χρόνια, καθώς όλο και περισσότεροι αναζητούν εργασία μακριά από της Ελλάδα. Επανέλαβαν ότι το μαύρο στην ΕΡΤ ήταν μια βίαιη ρήξη των δεσμών τους με την πατρίδα. [Read more…]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

“Στο άρθρο 4Α της υπ’ αριθ. Οικ. 02/11.6.2013 κοινής απόφασης του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό και του Υπουργού Οικονομικών (Β ́ 1414), από τότε που ίσχυσε, προστίθενται παράγραφος 7, ως εξής:

“7.α. Ο ειδικός διαχειριστής υπέχει αστική, ποινική ή άλλη ευθύνη έναντι του Δημοσίου για κάθε ζημιά, την οποία προξένησε σε αυτό από δόλο ή βαρεία αμέλεια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του στο πλαίσιο της ειδικής διαχείρισης.

β. Ο ειδικός διαχειριστής δεν υπέχει αστική, ποινική ή άλλη ευθύνη, έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις που αφορούν στην ειδική διαχείριση. Για τις πράξεις ή παραλείψεις του, κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων που του έχουν ανατεθεί, ενάγεται και ενέχεται σε απο- ζημίωση το Δημόσιο. Οι εκκρεμείς δίκες συνεχίζονται με παθητικώς νομιμοποιούμενο το Δημόσιο.”

Η προτεινόμενη αυτή ρύθμιση εγείρει πλείστα νομικά, αλλά και εξόχως πολιτικά ζητήματα:

1. Καταρχάς δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο, στο άρθρο 38 που έχει τίτλο “Ρυθμίσεις σχετικά με ΕΟΜΜΕΧ Α.Ε. και Ορκωτούς Εκτιμητές” έχει ενταχθεί η εν λόγω διάταξη, με την οποία τροποποιείται αναδρομικώς, για πολλοστή φορά, η υπουργική απόφαση (ΟΙΚ. 02/11.06.2013) για την κατάργηση της ΕΡΤ ΑΕ, την απόλυση του συνόλου του προσωπικού της και την παύση λειτουργίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Από πλευράς ιεραρχίας των κανόνων δικαίου, η εν λόγω τροποποιητική διάταξη, αν ήταν νόμιμη και αναγκαία, θα όφειλε ασφαλώς να εκδοθεί με υπουργική απόφαση, καθώς υπουργική απόφαση τροποποιείται δι’ αυτής. Η τροποποίηση υπουργικής απόφασης δια νόμου άγει στην σκέψη ότι με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η αποφυγή του άμεσου ακυρωτικού ελέγχου από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια.

2. Περαιτέρω, σαφώς δεν εξηγείται για ποιον λόγο, η εν λόγω τροποποιητική απόφαση εντάσσεται σε Σ/Ν το οποίο αφορά σε φορολογικά ζητήματα.  Από πλευράς συστηματικής, η εν λόγω πρωτοβουλία οδηγεί επίσης σε προβληματισμούς. Όταν σε υπό συζήτηση Σ/Ν εντάσσονται άσχετες προς το ρυθμιστικό τους πεδίο διατάξεις, στην ουσία προσβάλλεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, η οποία επιβάλλει να είναι σε θέση οι βουλευτές να ενημερώνονται πλήρως, με όρους διαφάνειας και ακριβούς πληροφόρησης και αιτιολόγησης, σε τι αφορά το Σ/Ν το οποίο καλούνται να ψηφίσουν, ποια η αιτιολογία των ρυθμίσεών του, ποια η ανάγκη που φέρονται να καλύπτουν και ποια η συνέπειά τους.

3. Βεβαίως, και τα στοιχεία αυτά ελλείπουν εν προκειμένω: δεν υπάρχει καμμία ένδειξη – πολλώ δε μάλλον αιτιολογία – για ποιον λόγο κρίνεται απαραίτητη σήμερα   η αναδρομική απαλλαγή του Ειδικού Διαχειριστή της ΕΡΤ από τις κάθε είδους ευθύνες του, έναντι τρίτων πέραν του Ελληνικού Δημοσίου. Η αστική ευθύνη του Δημοσίου έναντι των ιδιωτών για παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του, από τις οποίες οι ιδιώτες υφίστανται ζημία και προσβολή των δικαιωμάτων τους, είναι δεδομένη, θεσπισμένη από δεκαετίες (ιδίως άρθρα 105 – 106 Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα) και εφαρμόζεται από τα δικαστήρια. Επίσης, η ευθύνη των οργάνων του Δημοσίου έναντι του Δημοσίου για τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις τους είναι θεσπισμένη στην ελληνική νομοθεσία. Επομένως, τίθεται το ερώτημα για ποιον λόγο απαιτείται τώρα η εν λόγω ειδική ρύθμιση για τον Ειδικό Διαχειριστή της ΕΡΤ, ποιο είναι το φερόμενο νομικό κενό που καλύπτει και ποιος ο (δημοσίου συμφέροντος) σκοπός που εξυπηρετεί. Ούτε η αιτιολογική έκθεση ούτε άλλα συνοδευτικά του Σ/Ν έγγραφα παρέχουν κάποια ένδειξη προς αυτή την κατεύθυνση.

4. Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι η επιχειρούμενη δια ασχέτου ρυθμιστικού περιεχομένου νόμου αναδρομική τροποποίηση υπουργικής απόφασης που αφορά στην κατάργηση της ΕΡΤ δεν είναι ασύνδετη προς τις εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις που ήδη υφίστανται σε σχέση με το ζήτημα της παράνομης κατάργησης της ΕΡΤ, ομαδικής απόλυσης του προσωπικού της και παύσης λειτουργίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης:

Ως γνωστόν, έχει ήδη συζητηθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης που αφορά στο κύρος της σχετικής υπουργικής απόφασης (ΟΙΚ.02/11.6.2013), εκκρεμεί δε η έκδοση απόφασης.

Επίσης, έχουν ασκηθεί πλήθος αγωγών κατά της ΕΡΤ ΑΕ, του Ελληνικού Δημοσίου, της ΝΕΡΙΤ ΑΕ, αλλά και του Ειδικού Διαχειριστή της ΕΡΤ, για τα ειδικότερα εργασιακά ζητήματα που έχουν προκληθεί από την εφαρμογή της εν λόγω υπουργικής απόφασης. Ορισμένες από τις αγωγές αυτές έχουν ήδη συζητηθεί και εκκρεμεί η έκδοση απόφασης, ενώ άλλες συζητούνται το αμέσως επόμενο διάστημα.

Ακόμη, πλήθος μηνύσεων και μηνυτήριων αναφορών έχουν κατατεθεί από φορείς και πολίτες, για όλα αυτά τα ζητήματα, είτε αφορούν στη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, είτε στα εργασιακά θέματα των ακύρως απολυμένων εργαζομένων της ΕΡΤ, είτε στον τρόπο προσλήψεων στη ΔΤ, είτε γενικότερα στον τρόπο διαχείρισης της περιουσίας και των υποθέσεων της ΕΡΤ από τον Ειδικό Διαχειριστή.

Θα ήταν άκομψη η επιχειρούμενη παρέμβαση της Διοίκησης, δια του Νομοθέτη, στο έργο της Δικαιοσύνης, αν δεν ήταν ήδη προκλητική από πλευράς συνταγματικότητας:

5. Ο κατοχυρούμενος από το Σύνταγμα διαχωρισμός των εξουσιών συνεπάγεται ότι δεν επιτρέπεται στις άλλες δύο εξουσίες, αμέσως ή εμμέσως, να παρεμβαίνουν στην άσκηση της δικαιοδοτικής λειτουργίας των Δικαστηρίων. Το ζήτημα είναι συνταγματικής και πρωτίστως πολιτικής τάξης και θα πρέπει η Βουλή των Ελλήνων να μην επιτρέψει την παραβίαση των ορίων της εξουσίας της, αποδεικνύοντας εμπράκτως τον σεβασμό της προς τη Δικαιοσύνη, με την καταψήφιση της εν λόγω προτεινόμενης τροποποίησης.

…..Αιδώς  Αργείοι