Eπιστολή εκπροσώπου εργαζομένων  της “Αυγής” στην ΕΣΗΕΑ

Κατά τη διάρκεια του ΔΣ της Παρασκευής 26/11 στο οποίο είχαμε κληθεί να συμμετέχουμε όλοι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, έγινε πολύ γρήγορα αντιληπτό ότι το πρόγραμμα της εθελουσίας εξόδου είναι μια βόμβα στα θεμέλια της ΑΥΓΗΣ με στόχο την αποψίλωση της καρδιάς και των πνευμόνων της εφημερίδας, των δημοσιογράφων και του υπόλοιπου προσωπικού, που συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της προσπάθειας να κρεμιέται κάθε μέρα στα περίπτερα η ΑΥΓΗ.

Ένα τεράστιο «ευχαριστώ» για τις δύο μειώσεις μισθών το 2014 και το 2017, που αποδεχτήκαμε βάζοντας πλάτη να διασωθεί η εφημερίδα, για την αποδοχή να μην διεκδικήσουμε συλλογικά ενώπιον του μετόχου ή των δικαστηρίων τα δεδουλευμένα ετών που αγγίζουν τις 800.000 ευρώ, ερχόμενοι σε συμφωνία να λαμβάνονται τα χρήματα αυτά απ’ όποιον αποχωρεί σε δόσεις. Για να μην βάλουμε τη βόμβα που τοποθετείται τώρα από τους διοικούντες στα θεμέλια του οργανισμού.

Μια εθελούσια που μετά τις επίμονες ερωτήσεις μας καταλάβαμε ότι δεν συνοδεύεται από κανένα άλλο σχέδιο ή υποτυπώδες business plan, καμία αποτύπωση προσλήψεων-αποχωρήσεων την τελευταία διετία που ήρθε ως γενικός διευθυντής ο Λ. Αρβανίτης, κανένα μελλοντικό οικονομικό και δημοσιογραφικό πλάνο, κανένα απολογισμό των νέων διοικούντων τι έχουν επιτύχει ως προς τα έσοδα από διαφημίσεις, συνδρομές και τις ανείσπρακτες οφειλές πελατών προς την εφημερίδα. Πέρα από όσες ενέργειες ήδη ξέρουμε, τις προσλήψεις διευθυντικών στελεχών, την ενοικίαση νέων χώρων και γραφείων για τους ίδιους, και μια ενίσχυση των ψηφιακών υποδομών τέτοια, που μέχρι και σήμερα τα ονόματα των συντακτών στα χιλιάδες ρεπορτάζ και έρευνές  μας τα προηγούμενα έτη εξακολουθούν να μην εμφανίζονται στο ηλεκτρονικό αρχείο, υποτιμώντας την επαγγελματική μας αξιοπρέπεια και υπονομεύοντας το δημοσιογραφικό μας πορτφόλιο.

Μια εθελουσία που δεν έχει καν αριθμητικό ή ποσοστιαίο στόχο αποχωρήσεων, κατά συνέπεια, χωρίς ακριβές πόσο τι θα κοστίσει, αλλά και τι ακριβώς επιτυγχάνει οικονομικά

«Θα κάνουμε ταμείο στο τέλος, και θα δούμε» η απόκριση του Λ. Αρβανίτη στην ερώτηση μου «πόσοι θέλετε να αποχωρήσουν; Και αν δεν  πετύχετε τον αριθμό αυτόν, τι θα κάνετε; Απολύσεις»;

Δεν μπορώ επίσης να μην σχολιάσω την επιχειρηματολογία για την ανάγκη εθελουσίας η οποία συνδέθηκε στην εισήγηση του προέδρου κ. Δρόσου με τον ισολογισμό της ΑΥΓΗΣ για τη χρήση του 2020 και την έκθεση των ορκωτών λογιστών. Στο κείμενο της απόφασης μάλιστα για να τεκμηριώσει την κακή οικονομική κατάσταση της εφημερίδας παραθέτει ένα από τα συμπεράσματα των ορκωτών πως υφίσταται «Ουσιώδης αβεβαιότητα που σχετίζεται με τη συνέχιση της δραστηριότητας». Πρόκειται φυσικά για μια κλασική φράση copy paste που μπορεί κανείς να βρει σχεδόν σε όλους του ισολογισμούς της ΑΥΓΗΣ εδώ και κάμποσα χρόνια, μετά και τη σχετική μελέτη μου στους ισολογισμούς της ΑΥΓΗΣ τουλάχιστον την τελευταία πενταετία, που αναρτώνται στο Μητρώο του ΓΕΜΗ.

Τα ίδια κεφάλαια, οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις που επίσης παρουσιάζονται ως πρωτοφανείς αρνητικοί δείκτες, πρώτον δεν είναι καινοφανείς στην ΑΥΓΗ, και δεύτερον αποσιωπά-όπως πάλι τεκμηριώνουν οι ορκωτοί λογιστές αλλά λησμονήθηκε να αναφερθεί- ότι σχετίζονται και με τα χρωστούμενα και καθυστερούμενα από πελάτες που έχει εδώ και πολλά χρόνια η ΑΥΓΗ, ύψους 1,3 εκ ευρώ, τα οποία, ουδείς, ούτε η διοίκηση Αρβανίτη-Δρόσου, έχουν καταφέρει να εισπράξουν.

Τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία όμως των ισολογισμών είναι άλλα, και όχι τα παραπάνω, Και έχουν να κάνει με τις δραστικές μειώσεις σε προσωπικό και μισθούς που έχουμε υποστεί τα τελευταία χρόνια.

Το μισθολόγιο λοιπόν της ΑΥΓΗΣ το 2016 ήταν 2.045.274,32 ευρώ και μέσα σε 5 χρόνια το 2020 έχει φτάσει στα 1.387.221,58 ευρώ. Μείωση 658.052,74 ευρώ, ήτοι 32% μαχαίρι στους μισθούς, ήτοι το 1/3 του μισθολογίου έχει περικοπεί την τελευταία πενταετία. Ας δούμε και τον αριθμό όμως του προσωπικού από το 2014 και μετά, για να τεκμηριώσουμε και μεις το δίκιο μας, γιατί δεν φαίνεται να το κάνει και κανείς.

Το 2014 η ΑΥΓΗ είχε 102 άτομα προσωπικό, το 2015 είχε 99,  το 2016 είχε 101, το 2017 είχε 93, το 2018 είχε 71, το 2019 είχε 73 και το 2020 είχε 77. Μείωση δηλαδή 24,5%, ήτοι την 7ετία 2014-2020 έχει φύγει το 1/4 των εργαζομένων της ΑΥΓΗΣ.

Ας πάψει πια η κοροϊδία και ο εμπαιγμός, όπως και να μεταφέρεται διαρκώς το βάρος στις πλάτες των εργαζομένων. Ας αναλάβει επιτέλους και κάποια διοίκηση τις ευθύνες της διαχείρισης.

Εφιστώ επίσης την προσοχή στο γεγονός ότι, ενώ στο ΔΣ ο κ. Δρόσος  διαβεβαίωσε ότι οι παλαιότερες οφειλές θα δοθούν σε όσους μπουν στο πρόγραμμα της εθελουσίας και αποχωρήσουν, εντούτοις στο γραπτό κείμενο της δήλωσης της εθελουσίας αναφέρεται η αντιφατική φράση ότι: «Δηλώνω, επίσης, ότι έχουν εξοφληθεί από την εταιρία ΑΥΓΗ ΑΕ μέχρι σήμερα, όλες οι απορρέουσες από τη σύμβαση εργασίας μου και από κάθε άλλη αιτία τυχόν αξιώσεις και απαιτήσεις μου»

Πραγματικά, η σκοπιμότητα αυτής της ενέργειας στα μάτια μου είναι ακατανόητη και επιχειρηματικά και δημοσιογραφικά για το μέλλον της έντυπης έκδοσης. Παρά μόνο αν έχουν δύο πράγματα στο μυαλό τους: Είτε να κλείσουν το καθημερινό φύλλο της ΑΥΓΗΣ, αποψιλώνοντας τους συντάκτες που στελεχώνουν την εφημερίδα, είτε να εκκαθαρίσουν τη γενιά δημοσιογράφων που στελέχωσε τον οργανισμό μετά το πραξικόπημα του 1998 και να τους αντικαταστήσουν με τους δικούς τους σε έναν οργανισμό που θεωρούν οι ίδιοι το νέο μαγαζί τους.

Και σε αυτό πρέπει να δώσουν απάντηση τόσο το κόμμα όσο  και το νέο ΔΣ.

Στο πλαίσιο των συνδικαλιστικών καθηκόντων μου έχω ενημερώσει ήδη την ΕΣΗΕΑ (κι ο Χρήστος την ΕΠΗΕΑ), η οποία έχει προγραμματίσει τριμερή συνάντηση την Τρίτη στις 4μμ στα γραφεία της Ένωσης, στην οποία θα είμαι παρών.  

Στο ίδιο πλαίσιο, ζήτησα από το σωματείο να προκηρύξει 4ωρη στάση εργασίας  την ίδια μέρα 11πμ-3μμ, προκειμένου να πραγματοποιήσουμε συνέλευση. Εγώ θα πρότεινα να γίνει δια ζώσης, όμως δεν πρόκειται να πάρω την ευθύνη μόνος μου να φέρω ανθρώπους σε κλειστό χώρο με το 4^ο κύμα της πανδημίας σε εξέλιξη (όσο και αν οι ιθύνοντες δεν αναλογίστηκαν ποτέ αυτή τη δύσκολη συνθήκη για να φέρουν την εθελουσία) Την ίδια στιγμή, ο Χρήστος Τζίφας νοσεί ήδη με covid, ενώ η Έλλη έχει αιτιολογημένη ανησυχία με στενό της πρόσωπο που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Ίσως να επιχειρούσαμε ένα μεικτό μοντέλο δια ζώσης και διαδικτυακά, αλλά σε έναν μεγαλύτερο τουλάχιστον χώρο. Θα ζητήσω τη βοήθεια της ΕΣΗΕΑ σε αυτό, και θα σας ενημερώσω. Σε κάθε περίπτωση η συνέλευση θα γίνει διαδικτυακά.

Με εκτίμηση

Ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΑ

Νίκος Μορφονιός