Δυσοίωνο για τους μισθωτούς, «μπλοκάκηδες» και άνεργους δημοσιογράφους είναι το αποτέλεσμα των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ, για τους αντιπροσώπους στο 7^οσυνέδριο της ΠΟΕΣΥ. Οι δύο εκδοχές των μνημονιακών εκφραστών συγκέντρωσαν σχεδόν τις μισές ψήφους, ενώ σημαντικό είναι το ποσοστό άλλων παρατάξεων που, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, εντάσσονται στο σύστημα της διαπλοκής και φέρουν καίρια ευθύνη για την απαξίωση του σωματείου και του κλάδου συνολικά.

Την ίδια στιγμή, η «απέναντι όχθη» αδυνατεί να εκπέμψει μήνυμα αισιοδοξίας. Ειδικά η παράταξη η οποία διεκδίκησε τις ψήφους των δημοσιογράφων με μοναδικό ουσιαστικά επιχείρημα την προοπτική κυβερνητικής αλλαγής στη χώρα, η οποία δήθεν θα φέρει την αποκατάσταση όλων των «θιγμένων», δεν δικαιούται να μιλάει για επιτυχία. Σε αυτή την εικόνα, εκτός των άλλων, συνετέλεσαν καθοριστικά οι πολιτικές επιλογές διάφορων δυνάμεων που είχαν αναφορά στην Αριστερά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων: Με τη στάση τους στα ΜΜΕ που – άμεσα ή έμμεσα – είχαν υπό τον έλεγχό τους, με την επίδειξη πλήρους ασυνέπειας λόγων και πράξεων, με την αδυναμία (ή μήπως απροθυμία;) να δώσουν προοπτική ουσιαστικής κλιμάκωσης και συντονισμού των αγώνων, αλλά και με την επιλογή τους να “συγκυβερνήσουν” με μνημονιακές και δυνάμεις σε διάφορα θεσμικά όργανα (όπως ΕΣΗΕΑ και ΠΟΕΣΥ).

Αναμφίβολα, ούτε το εκλογικό αποτέλεσμα της Πρωτοβουλίας μπορεί να θεωρηθεί καλό, πολύ δε περισσότερο αντίστοιχο με τις ανάγκες και τις δυνατότητες των καιρών που ζούμε. Δεν θα επιχειρήσουμε να κρυφτούμε πίσω από τη σημαντικά μειωμένη προσέλευση στις κάλπες, την πολιτική πόλωση ή οτιδήποτε άλλο. Χάσαμε τις μισές ψήφους μας σε σχέση με τις εκλογές του 2012 για το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και περίπου τα δύο τρίτα έναντι των εκλογών του 2011, για το προηγούμενο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ.

Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών μπορεί να αποτυπώνει την κατάσταση και τους συσχετισμούς εντός ΕΣΗΕΑ, δεν είναι όμως αντιπροσωπευτικό του κλάδου. Πρακτικά, αναδεικνύει την τάση συρρίκνωσης της Ένωσης και σταδιακής επαναφοράς της σε ένα καθεστώς κλειστού, επαγγελματικού κλαμπ για τους συνταξιούχους και τους λίγους και εκλεκτούς οι οποίοι θα απομείνουν μισθωτοί και ασφαλισμένοι. Προφανώς και δυστυχώς δε, τα μέλη του κλαμπ αυτού θα καθίστανται διαρκώς πιο φοβισμένα και επιρρεπή σε εκβιασμούς και διαπλοκή.

Για τον λόγο αυτό, η ανάγκη συγκρότησης ενός συνδικάτου για όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ είναι πλέον κάτι παραπάνω από επιτακτική – είναι ζωτική. Ενός συνδικάτου ανεξάρτητου από κέντρα εξουσίας, μαχητικού και ασυμβίβαστου, χωρίς εργοδότες και εργολάβους της ενημέρωσης στις τάξεις του, δημοκρατικό και ανοιχτό σε όλους. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν να συσπειρωθούν ξανά στη συλλογική δράση οι χιλιάδες συνάδελφοί μας που σήμερα αγωνίζονται μόνοι ουσιαστικά στη ζούγκλα των ΜΜΕ.

Στο επερχόμενο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ, με τους 5 συνέδρους που εκλέξαμε στην ΕΣΗΕΑ και σε συντονισμό με άλλες δυνάμεις και συναγωνιστές, με αρκετούς από τους οποίους συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε στο πλαίσιο της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης (Α.Ρ.ΠΑ.), θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ενάντια στον αφανισμό του κλάδου, τις νέες περικοπές θέσεων εργασίας, την υπονόμευση και κατάργηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και Ταμείων, το καθεστώς εργαζομένων πολλών ταχυτήτων και συχνά «αοράτων» από τα σωματεία των ΜΜΕ και την πλήρη μετατροπή της ενημέρωσης σε εμπόρευμα προς αγοραπωλησία. Αλλά και μακριά από τους “βυζαντινισμούς” του παρασκηνίου, που μοναδικό στόχο έχουν τη μοιρασιά θώκων στη νέα διοίκηση ανάμεσα στις διάφορες καθεστωτικές δυνάμεις.

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή

(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό

ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι αγωνιστές)