Έλεγχος για τα πραγματικά ίδια κεφάλαια

 

Ο έλεγχος των ιδίων κεφαλαίων και οι κυπριακές και λοιπές εξωχώριες εταιρείες είναι τα δύο σοβαρά ζητήματα που προκύπτουν στον διαγωνισμό για τις άδειες εθνικής εμβέλειας γενικής στόχευσης που διενεργεί το ΕΣΡ. Η πραγματική οικονομική εικόνα των τηλεοπτικών σταθμών είναι ένα από τα προαπαιτούμενα του νόμου 4339/2015, όπως έχουν τεθεί και από την προκήρυξη.

 Η αποτίμηση των εμπορικών σημάτων

Τα θετικά ίδια κεφάλαια είναι αναγκαίος όρος για τον τηλεοπτικό διαγωνισμό και η διαδικασία αποτίμησής τους καθοριστική. Υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να μετρηθούν, όπως η ταινιοθήκη ενός σταθμού, αν και εκεί υπάρχουν σοβαρές διαφορές στην αποτίμηση (περιπτώσεις Mega – ANT1), αλλά και τα άυλα περιουσιακά στοιχεία, όπως τα  εμπορικά σήματα των τηλεοπτικών επιχειρήσεων. Η αποτίμηση των τελευταίων είναι σχετική, καθώς εξαρτάται από δεκάδες παράγοντες, σε αντίθεση με το πρόγραμμα, που μπορεί κανείς με ευκολία να αποδείξει την αξία του. Και φαίνεται να έχουν εντοπισθεί «λογιστικά τερτίπια» που αυξάνουν την οικονομική αξία ορισμένων τηλεοπτικών επιχειρήσεων, επιτρέποντάς τους να παραμείνουν στον διαγωνισμό.

Ξεχωριστή περίπτωση αποτελούν ο δανεισμός και οι υποχρεώσεις των τηλεοπτικών σταθμών. Για παράδειγμα, το Mega βρίσκεται σε αδιέξοδο λόγω της δέσμευσης των τραπεζικών του λογαριασμών και μέχρι στιγμής είναι εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας με απόφαση των μετόχων του. Όμως το δάνειό του και οι συνολικές του υποχρεώσεις είναι μικρότερες από των ανταγωνιστών του που διεκδικούν τηλεοπτική άδεια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λειτουργία των συγκεκριμένων τηλεοπτικών επιχειρήσεων, με καθαρά οικονομικούς όρους, καθίσταται απαγορευτική αν διαβάσει κανείς αναλυτικά τους ισολογισμούς ως προς το ύψος του δανεισμού και των υποχρεώσεων. Εξαίρεση αποτελεί το Epsilon, καθώς η διαχείριση της Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ από τον Φ. Βρυώνη, πριν πουληθεί στον Ιβάν Σαββίδη, δεν άφησε ούτε ένα δάνειο. Είναι το μοναδικό κανάλι με μηδενικό δανεισμό.

Ένα τρίτο ζήτημα στον έλεγχο είναι οι κυπριακές εταιρείες, στις οποίες εμφανίζονται φυσικά πρόσωπα, όχι όμως και οι πραγματικοί μέτοχοι των σταθμών. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο, αλλά επανέρχεται και στη συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία.