Η ομιλία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για το σ/ν «Μέτρα για την επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
όσα ανακοίνωσε πριν από λίγο ο Πρόεδρος της Βουλής αποτελούν μία αδήριτη πραγματικότητα, η οποία πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα αλλά κάθε Ευρωπαίο πολίτη, ότι αυτό που συμβαίνει για μήνες τώρα στο Αιγαίο είναι μια μεγάλη ντροπή για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει τρόπος να χτυπηθούν οι διακινητές και να σταματήσει το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που διωγμένοι, κατατρεγμένοι από τον τόπο τους, από τα σπίτια τους, περνούν μια πραγματική «Οδύσσεια», προκειμένου κάποια στιγμή να τους δοθεί η δυνατότητα να ζήσουν, η δυνατότητα σε ένα καλύτερο μέλλον.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, – και μιλώ έχοντας και την εμπειρία από τη διήμερη Σύνοδο Κορυφής, μία εξαιρετικά δύσκολη Σύνοδο Κορυφής που είχε να αντιμετωπίσει από τη μια την τρέχουσα προσφυγική κρίση και από την άλλη τις αξιώσεις της Μεγάλης Βρετανίας για αποκλίσεις από το κοινωνικό κεκτημένο, προκειμένου να αποφευχθεί η έξοδός της από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο επικείμενο δημοψήφισμα – βρίσκεται ίσως μπροστά στις μεγαλύτερες προκλήσεις από την ίδρυσή της.
Η κρίση στη Συρία ολοένα και βαθαίνει. Χθες είχαμε και την εμπλοκή χερσαίων δυνάμεων από την πλευρά της Τουρκίας, την έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τον κίνδυνο πλέον ο πόλεμος να γενικευτεί στη γειτονιά μας με τη εμπλοκή Ρωσίας και Τουρκίας. Ταυτόχρονα, λοιπόν, η κρίση στη Συρία βαθαίνει και αποτέλεσμα αυτής της κρίσης είναι μία πρωτοφανής προσφυγική κρίση, η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμών στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο και ταυτόχρονα να διευρύνεται μια παγκόσμια – και φυσικά πανευρωπαϊκή απειλή – που είναι η άνοδος του ακραίου θρησκευτικού εξτρεμισμού, του φονταμενταλισμού, με την μορφή των τρομοκρατικών επιθέσεων από την πλευρά του ISIS και στην καρδιά της Ευρώπης.
Βεβαίως, όλα αυτά τη στιγμή που η οικονομική κρίση, που έχει ξεσπάσει από το 2008, παραμένει, διότι οι κεντρικές κατευθύνσεις που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ηγεσία της, για την αντιμετώπισή της ήταν οι νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις, που αντί να λύνουν προβλήματα δημιούργησαν ακόμη περισσότερα και κυρίως προβλήματα συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά ευαίσθητο και σύνθετο περιβάλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρώπη, εμφανίζεται σήμερα αδύναμη και διαιρεμένη στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει ίσως –επαναλαμβάνω- τις μεγαλύτερες προκλήσεις από την ίδρυσή της: Από τη μια το έλλειμμα αλληλεγγύης και συνυπευθυνότητας, η αντίληψη για μία α λα καρτ αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων, η αίσθηση ότι μπορεί να υπάρχουν κανόνες για κάποιους που πρέπει να τους τηρούν αλλά α λα καρτ συμμετοχή στα βάρη και στις ευθύνες για κάποιους άλλους. Όμως, από την άλλη πλευρά – και ας μην κρυβόμαστε – η ενίσχυση ακροδεξιών και λαϊκίστικων δυνάμεων στον πυρήνα της Ευρώπης, ακριβώς και εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της λιτότητας, και, βέβαια, η ανάδειξη και σε κυβερνήσεις –ιδιαίτερα στο πρώην ανατολικό μπλοκ – τέτοιων κυβερνήσεων δημιουργούν ένα πεδίο σύνθετο, αναπαράγουν τεράστιες αδυναμίες, δημιουργούν έλλειμμα ηγετικής παρέμβασης από την πλευρά της Ένωσης και, φυσικά, αδυναμία και ενός θεσμικού πλαισίου, ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν κρίσεις παράλληλες σαν και αυτές που σήμερα αντιμετωπίζουμε.
Η χώρα μας από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στην αιχμή, στον πυρήνα δύο εκ των τριών αυτών παράλληλων κρίσεων, της οικονομικής κρίσης και τώρα της προσφυγικής κρίσης, και ανέλαβε βάρος δυσανάλογο των δυνάμεών της. Και ξέρετε ότι δεν το αναλάβαμε αυτό το βάρος ως υποχρέωση έναντι των εταίρων, αλλά το αναλάβαμε ως χρέος έναντι των δικών μας αξιών. Ο ελληνικός λαός έχει γνωρίσει τι θα πει προσφυγιά και έχει μάθει να δίνει από το υστέρημά του, όταν συνάνθρωποί μας κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι χρειάζονται βοήθεια.
Η χώρα μας και η πλειοψηφία του λαού μας, ιδιαίτερα στα νησιά – με κάποιες εξαιρέσεις, βεβαίως, αλλά η πλειοψηφία των νησιωτών μας, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού – τούτη την κρίσιμη ώρα σηκώνει ψηλά το βάρος των ουμανιστικών αξιών σε μια Ευρώπη που, δυστυχώς, μεταλλάσσεται και απομακρύνεται από τις ιδρυτικές της αξίες.
Αναδεικνύουμε, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης σε μια περίοδο που η Ευρώπη διχάζεται και που ενισχύονται ολοένα και περισσότερο δυνάμεις που επιθυμούν να χτίζουν τείχη και φράχτες ανάμεσα στα σύνορα της Ευρώπης, που επιθυμούν ολοένα και περισσότερο να μετατρέπεται η Ευρώπη σε ένα φρούριο.
Ξέρετε, το γεγονός ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, παρά τις δυσκολίες που περνά, δίνει τη μάχη στην πρώτη γραμμή και είναι πρωτοπόρος στην ανάδειξη του ανθρώπινου προσώπου της Ευρώπης, των ιδρυτικών αξιών της Ευρώπης, κόντρα σε ακραίες λαϊκιστικές αντιλήψεις, ξενοφοβικές αντιλήψεις, ρατσιστικές αντιλήψεις, είναι κάτι για το οποίο πρέπει όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να αισθανόμαστε υπερήφανοι.
Και ξέρετε, δεν μπορούμε από εδώ και στο εξής να ανεχθούμε από ευθυνόφοβους γραφειοκράτες ή από ξενοφοβικές κυβερνήσεις να κουνούν το δάχτυλο και να κάνουν υποδείξεις στην Ελλάδα. Από εδώ και στο εξής, όταν θα ομιλούν για την Ελλάδα σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα, όποιοι και αν ομιλούν στην Ευρώπη, θα πρέπει πρώτα να βουτούν τη γλώσσα στο μυαλό τους, να σκέφτονται και μετά να μιλούν. Δεν θα αφήσουμε πλέον καμία επίθεση αναπάντητη και καμία ενέργεια χωρίς συνέπειες!
Διότι η Ελλάδα έχει κάνει το χρέος της και – επαναλαμβάνω – όχι τις υποχρεώσεις και τα μαθήματά της απέναντι στη γραφειοκρατία, αλλά το ηθικό της χρέος απέναντι στις πανανθρώπινες αξίες, που αποτελούν τον κοινό πολιτισμικό μας πλούτο στην Ευρώπη.
Η στοχοποίηση της Ελλάδας, με αφορμή μία έκθεση για καθυστερήσεις που είχε ημερομηνία στις αρχές Νοεμβρίου και αναδείχθηκε στα τέλη Γενάρη και η οποία ενεργοποίησε το άρθρο 26 του Σένγκεν, ήταν προσχηματική και απαράδεκτη.
Στη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής μπήκε ένα οριστικό τέλος σε όλη αυτή τη συζήτηση και θέλω να πιστεύω και ένα οριστικό τέλος στις άθλιες μεθοδεύσεις ορισμένων ακραίων συντηρητικών κύκλων στην Ευρώπη να στοχοποιηθεί η χώρα, που σήμερα έχει το μεγαλύτερο βάρος και ανταποκρίνεται περισσότερο από κάθε άλλη στη βαλκανική διαδρομή στο ανθρωπιστικό καθήκον που έχουμε απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, απέναντι στους πρόσφυγες.
Και, βεβαίως, είναι θετικό το γεγονός ότι αποτελεί πλέον κοινή αναγνώριση πως η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει κάνει τα περισσότερα από κάθε άλλη και αυτό δεν βρέθηκε κανείς να έχει το θάρρος να το αντικρούσει.
Επιπλέον, θεωρώ ως εξαιρετικά σημαντική τη ρητή αναφορά στα συμπεράσματα της Συνόδου, ότι διατηρείται η ακεραιότητα της Συνθήκης του Σένγκεν και έτσι κλείνει κάθε συζήτηση περί εξόδου από το Σένγκεν ή περί αρχής του τέλους του Σένγκεν, σε ό,τι αφορά και με επίκεντρο την Ελλάδα.
Έτσι σε κάθε περίπτωση, διασφαλίζεται ότι τόσο οι Έλληνες πολίτες, όσο και οι επισκέπτες τουρίστες από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχουν καμία επίπτωση από την προσφυγική κρίση, όποιες και αν είναι οι διαστάσεις που αυτή μπορεί να πάρει στο μέλλον. Κι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Πήραμε, επίσης, σαφή διαβεβαίωση στα συμπεράσματα ότι μονομερείς μη συντονισμένες ενέργειες από τις χώρες διέλευσης των προσφυγικών ροών δεν είναι επιτρεπτές, ιδιαίτερα μη συντονισμένες ενέργειες που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία συνθηκών ανθρωπιστικής κρίσης.
Ωστόσο – και θέλω αν είμαι απόλυτα σαφής και ειλικρινής – πολλές φορές υπήρξαν στα συμπεράσματα δεσμεύσεις που δεν υλοποιήθηκαν, που δεν τηρήθηκαν. Συνήθως, ο έλεγχος επικεντρώνεται στις δεσμεύσεις της Ελλάδας. Και σωστά γίνεται αυτό. Υπήρξαν, όμως και δεσμεύσεις σε ό,τι αφορά τη μετεγκατάσταση προσφύγων από την Ελλάδα σε ύψος εξήντα έξι χιλιάδων και έχουν πραγματοποιηθεί μόλις διακόσιες πενήντα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Συνεπώς, θα πρέπει, χωρίς να εφησυχάζουμε, να συνεχίζουμε την προσπάθειά μας να σηκώνουμε ψηλά τη σημαία του ουμανισμού και της ανθρωπιάς στην Ευρώπη και ταυτόχρονα να προχωρήσουμε, ίσως και πέρα των ειλημμένων υποχρεώσεών μας -δεν μας υποχρεώνει κανένας, εμείς πρέπει να το κάνουμε- ώστε να υπάρχουν οι δυνατότητες αντιμετώπισης, παροχής βοήθειας στους πρόσφυγες στην καλύτερη δυνατή εκδοχή και σε κάθε περίπτωση.
Η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρωτοστατεί – και θα συνεχίσει να πρωτοστατεί – στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων, τόσο στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, όσο και σε ό,τι αφορά την απόφαση που πάρθηκε στο ΝΑΤΟ, απαιτώντας το επόμενο διάστημα και από τους γείτονές μας και από την Τουρκία να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Η Ελλάδα, όμως – και θέλω αυτό να το τονίσω – δεν πρόκειται να απομονωθεί στην Ευρώπη επειδή ορισμένοι ακραίοι, ξενοφοβικοί, ακροδεξιοί κύκλοι το επιθυμούν. Η Ελλάδα θα πρωτοστατήσει, ώστε αυτοί οι κύκλοι να απομονωθούν στην Ευρώπη, να απομονωθούν όσοι υψώνουν φράχτες, όσοι διασπείρουν μίσος και ρατσισμό, όσοι οδηγούν την ευρωπαϊκή ήπειρο σε διχασμό και σε διαίρεση.
Άκουσα με προσοχή την τοποθέτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα. Τον άκουσα να λέει ότι η Κυβέρνηση καθυστέρησε. Κύριε Μητσοτάκη, μη χρησιμοποιείτε τα ίδια επιχειρήματα με αυτά που αναμασούν κάποιοι που μας κουνούν το δάχτυλο.
Οι προσφυγικές ροές ήταν τόσο μεγάλες και βρεθήκαμε τόσο αναπάντεχα στο μάτι του κυκλώνα, που κανένας δεν θα μπορούσε αυτό να το αντιμετωπίσει άμεσα. Πράγματι, υπήρξαν καθυστερήσεις. Τούτη την ώρα, όμως, αυτό που έχει σημασία και αυτό που θα περίμενα να πείτε στην Εθνική Αντιπροσωπεία είναι ότι σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με αυτά που έχει κάνει για τους πρόσφυγες.
Παρόλα αυτά, θέλω να δηλώσω ότι χαίρομαι για την αλλαγή στάσης του κόμματός σας, διότι δεν είναι σταθερή, κύριε Κουμουτσάκο.
Εσείς ήσασταν τότε θυμάμαι στη Σύνοδο των Αρχηγών, που εκπροσωπούσε βεβαίως ο υπηρεσιακός αρχηγός ο κ. Πλακιωτάκης, αλλά εσείς σπεύσατε να τον συμβουλέψετε αργότερα όταν διέπραξε το ατόπημα μέσα στη Σύνοδο των Αρχηγών να δηλώσει ότι η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της χώρας είναι ότι δεν πρέπει να γίνουν τα hot spots, διότι τα hot spots στα νησιά είναι σημεία έντασης, είναι εστίες έντασης και δεν πρέπει η Ελλάδα να δεχτεί αυτό το βάρος.
Λοιπόν, αφήστε τα τώρα αυτά. Υπάρχουν και Πρακτικά από τη Σύνοδο αυτή.
Χαίρομαι που αλλάξατε στάση, διότι θα ήταν πράγματι εξαιρετικά προβληματικό για τη χώρα να υπερισχύουν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση οι απόψεις μιας μερίδας, που προφανώς μπορεί να είναι και πλειοψηφική στο κόμμα σας διότι εκφράζονται δημόσια από πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, και κυρίως μιας στάσης και μιας πρακτικής που βεβαίως σε άλλες συνθήκες, όχι σε συνθήκες μαζικής εισροής προσφύγων, σε συνθήκες διαφορετικές, ευκολότερες, αφορούσαν και τον τακτικό σχεδιασμό τότε της Κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την επαναπροώθηση προσφύγων που ερχόντουσαν στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Χαίρομαι, λοιπόν, που η αλλαγή στάσης δίνει τη δυνατότητα να υπάρχει μία κοινή εθνική γραμμή στο κρίσιμο αυτό εθνικό θέμα, που είναι το προσφυγικό.
Θα ήθελα, όμως, να σας ζητήσω να μην χρησιμοποιείτε τον όρο «κλειστά σύνορα». Δεν υπάρχουν, ούτε θα υπάρξουν κλειστά σύνορα.
Το θέμα της Συνθήκης του Σένγκεν και της στοχοποίησης της Ελλάδας έληξε χθες. Αυτό που υπάρχει κίνδυνος να συμβεί, είναι έλεγχος ροών και γι’ αυτό δώσαμε μάχη απειλώντας ακόμα και με άρνησή μας να δεχτούμε συνολικά τα συμπεράσματα της Συνόδου, αν δεν υπάρξει διασφάλιση ότι οι ροές δεν θα ελέγχονται μονομερώς και ότι δεν θα υπάρχουν μη συντονισμένες ενέργειες στο βαλκανικό διάδρομο. Ωστόσο, ο όρος «κλειστά σύνορα» είναι ένας όρος που δημιουργεί φόβο, τρόμο και δεν έχει κανένα νόημα να τον επαναλαμβάνουμε.
Στη χειρότερη δυνατή περίπτωση θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον έλεγχο των ροών και είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και σ’ αυτή την εκδοχή οι δυνάμεις που αντιλαμβάνονται την Ευρώπη ως ένα ενιαίο πεδίο, πεδίο αλληλεγγύης και επιμερισμού των βαρών, θα έρθουν να σταθούν πλάι μας, απέναντι στις δυνάμεις εκείνες που σήμερα προωθούν τους φράκτες, προκειμένου να μην συμβούν τετελεσμένα που δεν θα είναι επιβαρυντικά μόνο για την τελευταία στο διάδρομο χώρα, την Ελλάδα, αλλά θα είναι επιβαρυντικά, θα είναι – αν θέλετε – καταστροφικά για το κοινό μας σπίτι που λέγεται «Ευρώπη» και τις κοινές μας αξίες.
Θέλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σας πω ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας, ώστε να τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία που έγινε στο ΝΑΤΟ. Είναι μια συμφωνία η οποία διασφαλίζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και σταματάει, αν θέλετε, αυτό το παιχνίδι απόδοσης ευθυνών, το blame game.
Αυτοί οι σκληροί, ακραίοι συντηρητικοί κύκλοι τι έλεγαν στην Ελλάδα τόσο καιρό; «Δεν μπορείτε να φυλάξετε τα σύνορά σας», έλεγαν. Αγνοούσαν το γεγονός ότι πρόκειται για θαλάσσια σύνορα. Αγνοούσαν το γεγονός ότι, όταν κάποιες βάρκες και, μάλιστα, της κακιάς ώρας, φορτωμένες με πενήντα στοιβαγμένους ανθρώπους, εισέρχονται στα ελληνικά, δηλαδή στα ευρωπαϊκά χωρικά ύδατα, τότε η μόνη υποχρέωση έναντι του Διεθνούς Δικαίου είναι αυτούς τους ανθρώπους να τους σώσεις.
ΤΟ ΝΑΤΟ, λοιπόν, δεν θα επιχειρεί σώζοντας ούτε θα επιχειρεί στα ελληνικά χωρικά ύδατα, αλλά το ΝΑΤΟ θα έχει την ευθύνη της παρακολούθησης και του εντοπισμού των κινήσεων, κυρίως των διακινητών, στις ακτές τις τουρκικές, με την τεχνολογία, που, φυσικά, διαθέτει, κάτι το οποίο, φυσικά και δεν μπορούσαν να κάνουν τα ελληνικά πλοία, παρ’ ότι διαθέτουν αυτήν την τεχνολογία, διότι δεν δικαιούμεθα εμείς να είμαστε αυτοί, που από τα ελληνικά χωρικά ύδατα θα εντοπίζουμε τις κινήσεις στο έδαφος μιας ξένης χώρας. Το ΝΑΤΟ θα έχει την ευθύνη…
Έλεγα, λοιπόν, ότι το ΝΑΤΟ θα έχει την ευθύνη του εντοπισμού και ακολούθως της ειδοποίησης των δυνάμεων της FRONTEX και της τουρκικής ακτοφυλακής, ώστε να αποτρέπονται οι ροές από τις τουρκικές ακτές προς τα ελληνικά, δηλαδή τα ευρωπαϊκά εδάφη. Επαναλαμβάνω, όταν μία βάρκα έρχεται γεμάτη με ανθρώπους, που κινδυνεύει η ζωή τους, στα ευρωπαϊκά ύδατα, τότε η μόνη υποχρέωση που έχουμε, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το μόνο που θα συνεχίσουμε να πράττουμε, γιατί αυτό είναι το καθήκον μας το ανθρωπιστικό, είναι αυτούς τους ανθρώπους να τους διασώζουμε.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η Τουρκία, βεβαίως είναι μία χώρα, η οποία βρίσκεται τούτη την ώρα και σε μεγάλες δυσκολίες σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της. Αναφέρομαι στην τρομοκρατική επίθεση και θέλω και δημόσια να εκφράσω τη θλίψη μου για την απώλεια ανθρώπινων ζωών.
Εντούτοις, θέλω να πιστεύω ότι όλα όσα συμφωνήσαμε, θα τηρηθούν και ότι ως στις 7 του Μάρτη – που είναι η Έκτακτη Σύνοδος Κορυφής με την παρουσία του Τούρκου Πρωθυπουργού – και έχοντας τη δυνατότητα ενός χρονικού διαστήματος από τις 24 του Φλεβάρη ως τις 7 του Μάρτη, για να τεθεί σε εφαρμογή το επιχειρησιακό σχέδιο για τον εντοπισμό των διακινητών και την παρεμπόδιση αυτών των ροών, ως τότε θα έχουμε πολύ σημαντικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη μείωση των ροών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη βρίσκεται σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα βρίσκεται –αν θέλετε- στο μέσο δύο παράλληλων κρίσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για την Ελλάδα στο θέμα αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά να συνεχίσει τον μεγάλο αγώνα που κάνει απέναντι στις ανθρωπιστικές αξίες και υποχρεώσεις της και ταυτόχρονα, να προσπαθήσει με συντονισμένες προσπάθειες και με συντονισμό με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να αποτελέσει μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος.
Θέλω, λοιπόν, να δηλώσω ότι θα είμαι στη διάθεση όλων των αρχηγών των κομμάτων, για να ενημερώσω αναλυτικά για όλες τις λεπτομέρειες σε ό,τι αφορά το κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Και βεβαίως, αμέσως μετά το τέλος της διαδικασίας στη Βουλή θα μεταβώ στο Προεδρικό Μέγαρο, για να ενημερώσω και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν – και συγχωρήστε με, γιατί υπερέβην τον χρόνο, αλλά νομίζω ότι είχα υποχρέωση να ενημερώσω τη Βουλή – να έρθω στο θέμα της συζήτησης.
Κύριε Μητσοτάκη, σας άκουσα με μεγάλη προσοχή. Είπατε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η χώρα βρίσκεται σε πολύ μεγάλη κρίση και ο ελληνικός λαός σε κατάθλιψη, γιατί τα πράγματα επιδεινώθηκαν τον ένα χρόνο που κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλήθεια, κύριε Μητσοτάκη, σε ποια χώρα ζούσατε όλα τα προηγούμενα χρόνια που κυβερνούσε το κόμμα σας και ήσασταν Υπουργός και είδαμε το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν από τα 245 σχεδόν δισεκατομμύρια να πηγαίνει στα 175 δισεκατομμύρια, να χάνει η χώρα το 25% του ΑΕΠ της μέσα σε πέντε χρόνια; Πού ήσασταν τότε; Αυτός ο χρόνος είναι που επιδεινώθηκαν τα πράγματα στη χώρα; Και το λέτε αυτό και θέλετε να σας πιστέψει κανένας;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε μία κρίση και ότι η οικονομική κρίση παραμένει.
Ωστόσο, ποιον μπορείτε να πείσετε λέγοντας ότι για το ασφαλιστικό φταίνε οι επτά μήνες της σκληρής διαπραγμάτευσης ή ότι για την επιδείνωση της κατάστασης – σε σύγκριση, βεβαίως, με τα παλιότερα έτη – δεν ευθύνεται η δική σας διακυβέρνηση, αλλά ευθύνεται ο ένας χρόνος;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εκλογές έγιναν πριν από τέσσερις μήνες και ήταν η πρώτη φορά σε αυτόν τον τόπο, όπου έγιναν εκλογές μετά από μία δύσκολη Συμφωνία και όχι πριν, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο ελληνικός λαός ήξερε, όταν πήγαινε στην κάλπη, ότι θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες και θα μας κρίνει για το αν τηρούμε τις δεσμεύσεις μας σε σχέση με τις «κόκκινες» γραμμές μας και θα μας κρίνει, φυσικά και στο τέλος της διαδρομής.
Τούτη την ώρα βρισκόμαστε στο μέσο μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας. Τούτη την ώρα μπορείτε να λέτε πολλά και να φωνάζετε και να νομίζετε ίσως ότι αυτό θα σας κάνει να κερδίσετε αντιπολιτευτικούς πόντους.
Εμείς έχουμε ευθύνη να οδηγήσουμε τη χώρα έξω από αυτόν τον δύσκολο κάβο σε ήρεμα νερά και θα το κάνουμε χωρίς να ακούμε τις κραυγές σας! Θα βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, κρατώντας τις «κόκκινες» γραμμές μας και την κοινωνία όρθια!
Μας λέτε: «Η πολιτική σας δεν είναι καν αριστερή πολιτική». Κύριε Μητσοτάκη, γνωρίζουμε ότι λέτε πως η πολιτική μας δεν έχει ταυτότητα – μας κάνετε εσείς κριτική από τα αριστερά τώρα! – και σας απαντώ ότι η πολιτική μας έχει τη μία και μοναδική ταυτότητα που σε περιόδους κρίσης πρέπει να έχει μία κυβέρνηση, την πατριωτική ταυτότητα. Πρέπει η χώρα να βγει από την κρίση!
Μας είπατε «παριστάνατε επτά μήνες ότι διαπραγματεύεστε» και μάλιστα ότι αυτό δεν ήταν διαπραγμάτευση, διότι θεωρείτε ότι δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Θέλετε να σας θυμίσω τι κάνατε εσείς τέσσερα χρόνια;
Θέλετε να θυμίσω στον ελληνικό λαό και την Εθνική Αντιπροσωπεία πώς διαπραγματευόσασταν εσείς, όταν ήσασταν Υπουργός της προηγούμενης Κυβέρνησης του κ. Σαμαρά;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν τις εκλογές της 20ης του Σεπτέμβρη είπαμε με σαφήνεια στον ελληνικό λαό ότι θα υλοποιήσουμε τη Συμφωνία στην οποία καταλήξαμε και θα το κάνουμε με γνώμονα την προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, ότι θα υλοποιήσουμε τη Συμφωνία, προσπαθώντας ταυτόχρονα σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες να κάνουμε τα πάντα για να ενισχύσουμε με όποιο διαθέσιμο μέσο τις δυνάμεις της εργασίας και του μόχθου, αλλά και κάθε ζωντανή, υγιή και καινοτόμα δύναμη της ελληνικής κοινωνίας.
Εμείς γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι από αυτές τις δυνάμεις θα κριθούμε. Δεν θα κριθούμε από τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης. Θα κριθούμε στο τέλος της διαδρομής από αυτές τις δυνάμεις που μας έφεραν εδώ, μας έδωσαν από τον Ιούνη του 2014 έως σήμερα τρεις απανωτές εκλογικές νίκες και μια μεγάλη νίκη σε ένα δημοψήφισμα κρίσιμο.
Αυτές οι δυνάμεις γνωρίζουν τις δυσκολίες μέσα από τις οποίες αναγκαζόμαστε, ταυτόχρονα με τη διαρκή διαπραγμάτευση, να δίνουμε το βάρος στην προστασία των πιο αδύναμων.
Εκτός από τις δεσμεύσεις για συγκεκριμένες δράσεις που έχουμε αναλάβει από τη συμφωνία, για να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, είχαμε πει ότι θα προχωρήσουμε στην εκπόνηση και υλοποίηση ενός παράλληλου κυβερνητικού προγράμματος, που θα στοχεύει στην προστασία των αδυνάτων, με τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και θα βάζει τέλος στις παθογένειες του ελληνικού μοντέλου πολιτικής και οικονομικής διακυβέρνησης. Και παρά τις προφανείς δυσκολίες, παρά την επιτροπεία –δεν θέλουμε να κρύβουμε τα λόγια μας, διότι γι’ αυτό παλεύουμε για να σταματήσει η επιτροπεία – παρά τη λυσσαλέα αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου, στο οποίο και εσείς ανήκετε που κυβερνήσατε σαράντα χρόνια τον τόπο, καταφέρνουμε σήμερα να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα.
Μετά το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, που ήταν το πρώτο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή μετά την πολιτική αλλαγή, μετά το νομοσχέδιο για τις εκατό δόσεις, που χαρακτηρίζατε τότε εσείς μονομερή ενέργεια, κόντρα στο θεσμικό πλαίσιο, κόντρα στην Ευρώπη, σήμερα φέρνουμε ένα ακόμα νομοσχέδιο-τομή για την προστασία των αδυνάτων, που δεν μας έχει δοθεί στα αγγλικά, κύριε Μητσοτάκη, όπως αυτά που παίρνατε και φέρνατε εσείς στη Βουλή τόσα χρόνια. Έχει γραφτεί εδώ και αφορά τον ελληνικό λαό.
Θέλω να σας θυμίσω ότι αυτή η Κυβέρνηση δίνει μάχες και κρίνεται στο πεδίο της αποτελεσματικότητας.
Θέλω, επίσης, να σας θυμίσω ότι είναι η πρώτη φορά εδώ και – δεν ξέρω πόσα – δεκάδες χρόνια που υπάρχουν τα ταμεία συνοχής, το λεγόμενο ΕΣΠΑ, που κατάφερε η χώρα μας όχι να είναι τελευταία ως συνήθως, αλλά πρώτη στην απορροφητικότητα των κοινοτικών κονδυλίων, απορροφώντας το 97%.
Γιατί συνέβη αυτό; Συνέβη προφανώς αυτό, διότι πρώτη φορά αυτά τα κονδύλια δεν κατανεμήθηκαν προκειμένου να ευνοήσουν κάποιους «ημετέρους», αλλά για να καλύψουν πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
Έχουμε, επίσης, καταφέρει, παρά τις αρχικές σφοδρές αντιδράσεις και την επιμονή ορισμένων εκ των δανειστών, να προστατέψουμε την πρώτη κατοικία από πλειστηριασμούς, τη στιγμή που η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε δώσει υποσχέσεις για πλήρη απελευθέρωση των «κόκκινων» δανείων. Και δίνουμε καθημερινό αγώνα κόντρα στη διαφθορά, που έσφιγγε σαν μέγγενη γύρω από τις ζωντανές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας και υπονόμευε κάθε προοπτική ανάκαμψης προς το συμφέρον των πολλών.
Σε αυτόν τον αγώνα απέναντι στη διαφθορά, στη διαπλοκή, θα επιθυμούσαμε να έχουμε σύσσωμες τις πολιτικές δυνάμεις στο πλευρό μας. Σας έχουμε, όμως, δυστυχώς, απέναντι και σας βλέπουμε καθημερινά να υπερασπίζεστε ό,τι πιο παλιό από το παλιό και πιο σάπιο στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο του τόπου, γιατί είναι ακριβώς αυτές οι δυνάμεις που οικοδόμησαν και εξέθρεψαν αυτό που ονομάζεται διαπλοκή.
Είναι ένας αγώνας που πολλές κυβερνήσεις και πολλοί Πρωθυπουργοί υποσχέθηκαν ότι θα πράξουν, αλλά τελικά δεν τόλμησαν. Εμείς σε αυτόν τον αγώνα, όσες απειλές και εκβιασμούς κι αν δεχθούμε, δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε. Αυτό τον αγώνα θα τον πάμε μέχρι τέλους και θα τον κερδίσουμε!
Είπατε, κύριε Μητσοτάκη, ότι το παράλληλο πρόγραμμα είναι μία παράσταση. Πραγματικά έχω την αίσθηση ότι πολύ σας ενοχλεί αυτό το παράλληλο πρόγραμμα. Σας ενοχλεί διότι τα τέσσερα, πέντε χρόνια που επιβάλατε σκληρές μνημονιακές πολιτικές, δεν είχατε να παρουσιάσετε τίποτα θετικό.
Όταν πρωτοήλθε αυτό το παράλληλο πρόγραμμα και μάλιστα ήταν λίγο πριν μια κρίσιμη για την ελληνική οικονομία δόση, κάνατε μεγάλη φασαρία στη Βουλή λέγοντας ότι δήθεν αυτό το πρόγραμμα δεν είναι κοστολογημένο, δεν έχει την έγκριση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ότι δήθεν αυτό το πρόγραμμα θα μας βγάλει έξω, θα μας οδηγήσει στα βράχια.
Αυτή η φασαρία και αυτός ο θόρυβος έφτασε, φυσικά, μέχρι τους θεσμούς, οι οποίοι ζήτησαν μια μικρή παράταση για να εξετάσουν αν πράγματι είναι κοστολογημένο. Το εξέτασαν, είδαν ότι είναι κοστολογημένο και ήλθε το πρόγραμμα αυτό στη Βουλή.
Τόσο μεγάλο άγχος και τόσο μεγάλη αγωνία μην τυχόν και αυτή η Κυβέρνηση αποδείξει ότι έχει και την τόλμη και το θάρρος να προχωρά σε μια πολιτική στήριξης των κοινωνικών στρωμάτων, κάτι που εσείς ποτέ δεν διανοηθήκατε;
Έμαθα προχθές που βρισκόσασταν στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, και συναντηθήκατε και με την καγκελάριο Μέρκελ ότι διαρρεύσατε το εξής: «Δεν θα στηρίζουμε στα δύσκολα, να ψηφίζουμε μαζί τα δύσκολα…» – φαντάζομαι εννοούσατε το ασφαλιστικό – «…αλλά να ψηφίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μόνοι τους τα εύκολα και να ψηφίζουν και το παράλληλο πρόγραμμα που είναι εύκολο».
Κύριε Μητσοτάκη, δεν σας ζήτησα ποτέ να ψηφίσετε το ασφαλιστικό. Δεν σας ζητάω, λοιπόν, τα δύσκολα. Μόνοι μας! Ψηφίστε τουλάχιστον τα εύκολα, ψηφίστε και κάτι που ο ελληνικός λαός θα δει ότι έχει όφελος γι’ αυτόν και για τα κοινωνικά στρώματα.
Μας είπατε, όμως, κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας ότι αυτά τα οποία φέρνουμε σήμερα εδώ και κυρίως το πιο σημαντικό από όσα φέρνουμε, που αφορά τη δυνατότητα για δυόμισι εκατομμύρια περίπου ανασφάλιστους συμπολίτες μας δωρεάν πρόσβασης σε υγειονομικές υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, είναι κάτι που το είχατε κάνει. Το είχατε κάνει, αλλά δεν το είχαμε καταλάβει!
Ούτε εμείς το είχαμε καταλάβει, ούτε οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας που πήγαιναν στα ελληνικά νοσοκομεία και τους επιβάρυναν τις φορολογικές τους δηλώσεις το είχαν καταλάβει!. Και ύστερα λέτε εσείς σε εμάς ότι λέμε ψέματα στον ελληνικό λαό.
Θέλω, λοιπόν, να καταθέσω στα Πρακτικά επίσημο έγγραφο από το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου – φαντάζομαι ότι αντίστοιχο υπάρχει και σε κάθε άλλο νοσοκομείο – που περιγράφει τη διαδικασία εισαγωγής στο νοσοκομείο και δίνει οδηγίες στους υπηρεσιακούς υπαλλήλους πώς ακριβώς να λειτουργήσουν και φυσικά στους ασθενείς που εισέρχονται, τι ακριβώς συμβαίνει αν κάποιος δεν έχει ασφάλιση, αν μετά από πέντε χρόνια μνημονίων έχει χάσει τη δυνατότητα να πληρώνει τις ασφαλιστικές του εισφορές και δεν είναι ασφαλισμένος.
Τι λέει, λοιπόν, αυτό το έγγραφο; «Αν δεν είσθε ασφαλισμένος σε κάποιο ασφαλιστικό φορέα υγείας, κατά την προσέλευσή σας στο Τμήμα Κίνησης θα πρέπει να συμπληρώσετε υπεύθυνη δήλωση αποδοχής χρέους»,κύριε Μητσοτάκη, «βάσει της οποίας είστε υπεύθυνος…» – λέει στον ανασφάλιστο – «…για την οικονομική τακτοποίηση της νοσηλείας σας.
Το κόστος νοσηλείας διαμορφώνεται σύμφωνα με τον ισχύοντα τιμοκατάλογο, βάσει ΦΕΚ που έχει οριστεί για τα δημόσια νοσοκομεία».
Το καταθέτω στα Πρακτικά.
Μας είπατε, επίσης, ότι, τι νόημα έχει αυτή η πρωτοβουλία και το νομοσχέδιο – το πρώτο που έφερε η Κυβέρνηση για την ανθρωπιστική κρίση – αφού δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τις αρχικές της υποσχέσεις και έφερε ένα νομοσχέδιο που είχε ένα χαμηλό οικονομικό πακέτο στήριξής του; Ακόμα, μας είπατε ότι δεν χρειαζόταν καν αυτό το νομοσχέδιο, διότι αφού, για παράδειγμα, υπάρχει το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ, τότε ποιος ο λόγος να μιλάμε για περαιτέρω παρεμβάσεις στήριξης των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων σε σχέση με τη δυνατότητα να πληρώνουν το ρεύμα.
Κύριε Μητσοτάκη, ξέρετε, το κοινωνικό τιμολόγιο δίνει μειωμένη τιμή σε όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα. Εμείς φέραμε δωρεάν ρεύμα για τριακόσιους χιλιάδες συμπολίτες μας. Δωρεάν ρεύμα! Γνωρίζετε τη διαφορά;
Έχω την αίσθηση ότι εσείς έχετε καταφέρει περισσότερα σε πέντε χρόνια. Όμως, θα τα πείτε αυτά. Θα έχετε τη δυνατότητα να απαντήσετε.
Κατανοώ, κύριε Πρόεδρε, ότι υπάρχει μια σύγχυση στο εκ δεξιών ακροατήριο. Είναι λογικό να υπάρχει, διότι όταν κανείς έρχεται αντιμέτωπος με αλήθειες, είναι δύσκολο να συνεχίζει την προπαγάνδα του.
Και, ευτυχώς, η Βουλή είναι ένας χώρος διαλόγου, όχι στημένου διαλόγου, σαν αυτούς που έχετε συνηθίσει, τους στημένους τηλεοπτικούς διαλόγους! Εδώ θα λέγονται αλήθειες και ο ελληνικός λαός θα ακούει αλήθειες!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να κλείσω, όμως, με κάτι το οποίο ίσως είναι εξαιρετικά σημαντικό αυτές τις ημέρες. Και είναι εξαιρετικά σημαντικό γιατί; Έχει γίνει εδώ και δύο τρεις μήνες μια λυσσαλέα προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση από μερίδα μέσων ενημέρωσης και από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης -όχι, βεβαίως, ότι αυτοί έχουν εναλλακτικό πρόγραμμα για να κάνουν τα πράγματα καλύτερα- ότι εν πάση περιπτώσει, όλοι το ίδιο είναι. Και μιλάει διαρκώς ο κ. Μητσοτάκης για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Θα ήθελα, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη, εσείς και η παράταξή σας όταν μιλάτε για ηθικό πλεονέκτημα να είστε λίγο πιο προσεκτικοί, διότι εμείς τις λίστες των φοροφυγάδων μόλις τις πήραμε, τις πήγαμε στη Δικαιοσύνη.
Δεν τις κρατήσαμε στα συρτάρια μας και ούτε δίναμε εντολές σε υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών, προκειμένου να αφήνουν τις λίστες σε αυτούς που μας τις έδιναν!
Και πρέπει να απολογηθείτε γι’ αυτό στον ελληνικό λαό. Να απολογηθείτε στον ελληνικό λαό, γιατί η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, στην οποία ήσασταν πρωτοκλασάτος Υπουργός, ήταν αυτή η οποία προστάτευσε τους φοροφυγάδες!
Γνωρίζω ότι ο κ. Παπασταύρου ήταν κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης Σαμαρά και γι’ αυτό φωνάζετε. Όμως, όσο τον προστατεύσατε, τον προστατεύσατε και όσο τους προστατεύσατε τους φοροφυγάδες, τους προστατεύσατε.
Τέλος η προστασία! Τέλος πια η προστασία!
Αυτή, λοιπόν, η Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η μόνη Κυβέρνηση στον τόπο που τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στον ελληνικό λαό, τις δεσμεύσεις απέναντι στη στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων, τις δεσμεύσεις απέναντι στη στήριξη των κοινωνικά αδυνάτων, αλλά και τις δεσμεύσεις για το χτύπημα της διαπλοκής και της διαφθοράς, πέρα και έξω από τις μεγάλες δυσκολίες, θα προσπαθήσει να τις φέρει εις πέρας.
Διότι, κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς ήμασταν αυτοί που ανοίξαμε το μεγάλο θέμα των θαλασσοδανείων, των σκανδάλων, το μεγάλο θέμα της SIEMENS. Και θα το πάμε μέχρι τέλους, κύριε Μητσοτάκη. Τίποτε δεν θα ξεχαστεί σε αυτόν τον τόπο! Μέχρι τέλους!
