Πικρή η αλήθεια… Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζουν, κοιμούνται και ξυπνούν, με όραμα την «καρέκλα». Με όποιο αντάλλαγμα. «Καρέκλα» η οποία ανοίγει την πόρτα που οδηγεί στη λεωφόρο της εξουσίας. Έστω και ξεκινώντας από τη θέση του θυρωρού του γραφείου…
Εκείνου που κρατάει την τσάντα του πολιτικού, του υποψήφιου βουλευτή, του προέδρου Δημόσιου Οργανισμού. Αρκεί να βρεθεί στην αφετηρία και από κει και πέρα ανοίγουν εύκολα οι πόρτες… Αν κάνει την αρχή, μετά ανεβαίνει, σκαλί σκαλί. Η «καρέκλα» οδηγεί σε θέσεις εξουσίας. Και σε κρίσιμες γνωριμίες.
Στην αρχή θα κρατάει την τσάντα του πολιτικού, του βουλευτή ή του υπουργού, αν μπει στην κυβέρνηση, θα του ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου, και από κει και πέρα με τις κατάλληλες διασυνδέσεις θα προχωρήσει για την επόμενη «καρέκλα». Όποια κι αν είναι…
Χάρη στην «καρέκλα», αποφασίζει και διατάζει. Όπλο, οι τεμενάδες, και κάποια στιγμή θα πάρει την πολυπόθητη θέση αν περάσει τις… εξετάσεις. Η «καρέκλα» είναι πλέον το… στεφάνι του!
